صراط: حجت‌الاسلام سید محمدحسن ابوترابی فرد نایب رئیس مجلس شورای اسلامی طی سخنانی در مراسم تکریم از چهره‌های قرآنی، قرآن کریم را کتاب هدایت دانست و گفت: رسالت قرآن هدایت انسان است، هدایت به سوی قله‌هایی که ثمره‌اش حیات واقعی است. این هدایت در دو سطح تعریف شده یعنی خداوند گاهی می‌فرماید: هدایت انسان‌ها و گاهی هدایت متقین.
تقوا راه رسیدن انسان به مقصد
وی با اشاره به اینکه قرآن نقشه راه را برای رسیدن به کمال تعریف می‌کند، گفت: مخاطب قرآن همه افراد بشر برای هدایت هستند، البته «هدی للمتقین» به معنای ارائه راه نیست، بلکه برای رساندن به مقصد است. همانطور که در سوره حمد هم درخواست برای رسیدن به مقصد را داریم، البته قرآن وقتی انسان را به مقصد می‌رساند که انسان به ویژگی‌هایی آراسته باشد که یکی از آنها تقوا است. قرآن دست این افراد را می‌گیرد و به مقصد می‌رساند. همچنین کسی که از مرحله تقوا بالاتر باشد، از هدایت قرآن در مراحل بالاتر بهره می‌برد.
انسانی که حضرت علی(ع) در خطبه متقین او را معرفی می‌کند
ابوترابی‌فرد با اشاره به اینکه قرآن کریم استفاده از معارف خود را به تقوا متوقف کرده، گفت: انسان متقی انسانی است که شاگرد مدرسه قرآن و عترت باشد، خداوند انسان را به گونه‌ای آفریده که قدرت شناخت راه فجور و تقوا را دارد. اگر انسان بر اساس نفس انسانی و قدرت عاقله‌ای که خدا مرحمت کرده در مسیر تقوا حرکت کند، قطعاً به مدرسه وحی راه پیدا می‌کند. پس گام اول در این خصوص حیات عقلانی است که مرتبه‌ای از تقوا برای ورود به مدرسه قرآن و عترت به شمار می‌رود. بعد از این مرتبه انسان به مراتب بلند تقوا دست پیدا می‌کند و می‌شود انسانی که حضرت علی(ع) در خطبه متقین او را توصیف می‌کند.
نایب رئیس مجلس شورای اسلامی استفاده انسان متقی از قرآن را با دیگر انسان‌ها متفاوت دانست و گفت: استفاده‌ای که انسان با تقوا از قرآن می‌کند با سایرین متفاوت است. پدر یکی از علمای بزرگ می‌فرمود: من به مقامی رسیدم که هربار آیه‌ای را تلاوت می‌کردم دریچه‌هایی از معرفت به روی من گشوده می‌شد و اگر تکرار می‌کردم دریچه‌های دیگری بر روی من گشوده می‌شد.
نماز مصداق بارز عبودیت و بندگی است
ابوترابی فرد نماز را مصداق بارز عبودیت دانست و گفت: نتیجه ارتباط با خدا با نفس ارتباط دارد، عبودیت نفس هم در برابر خالق هستی در نماز تجلی پیدا می‌کند، پس نماز مصداق بارز عبودیت و بندگی است.
انفاق دیگر ویژگی متقین/ خاطره از آیت‌الله بهجت
وی انفاق را یکی دیگر از ویژگی‌های متقی دانست و گفت: انسان با تقوا کسی است که به دیگران انفاق می‌کند و از دیگران برای بالا رفتن خود استفاده نمی‌کند، انفاق از هر آنچه به انسان اعطا شده یکی از علائم بارز تقوا است. بیاد دارم یک روز در محضر آیت‌الله بهجت بودم و ایشان جویای احوال پدر شدند، گفتم: پدر به دلیل مشکل آب مروارید به پزشک مراجعه کرده. آیت‌الله بهجت توصیه به انفاق کرد و گفت: به پدر بگویید برای همسرش مروارید بخرد تا خدا آب مروارید وی را معالجه کند.
ابوترابی فرد با بیان خاطره‌ای از مرحوم پدرش درباره انفاق گفت: 13 سال داشتم که به اتفاق پدر با چند نفر از دوستان برای زیارت مکه حرکت عازم شدیم. آن زمان مرسوم بود از طریق عراق به زیارت مکه می‌رفتند. در بغداد ماشینی را کرایه کردیم که صبح فردای آن روز به سمت مدینه براه بیفتد. بعد از ظهر به کاظمین برای زیارت رفتیم که مرحوم پدرم یک آشنایی را به نام انصاری دیدند و گفتند: شما هم عازم مکه هستید، ایشان گفتند: نه، پدر گفتند چرا، آقای انصاری گفتند: من هزینه سفر حج را ندارم، پدر در آن لحظه بدون درنگ گفت: آقای انصاری من یک‌بار به مکه رفته‌ام، هزینه این سفر را به شما می‌دهم وسیله هم آماده است، فردا صبح به همراه دوستان مشرف شوید. صبح آن روز آقای انصاری با دیگر دوستان ما به سمت خانه خدا به راه افتادند و من و ابوی هم بازگشتیم.
تقوا راه رسیدن انسان به مقصد
وی با اشاره به اینکه قرآن نقشه راه را برای رسیدن به کمال تعریف می‌کند، گفت: مخاطب قرآن همه افراد بشر برای هدایت هستند، البته «هدی للمتقین» به معنای ارائه راه نیست، بلکه برای رساندن به مقصد است. همانطور که در سوره حمد هم درخواست برای رسیدن به مقصد را داریم، البته قرآن وقتی انسان را به مقصد می‌رساند که انسان به ویژگی‌هایی آراسته باشد که یکی از آنها تقوا است. قرآن دست این افراد را می‌گیرد و به مقصد می‌رساند. همچنین کسی که از مرحله تقوا بالاتر باشد، از هدایت قرآن در مراحل بالاتر بهره می‌برد.
انسانی که حضرت علی(ع) در خطبه متقین او را معرفی می‌کند
ابوترابی‌فرد با اشاره به اینکه قرآن کریم استفاده از معارف خود را به تقوا متوقف کرده، گفت: انسان متقی انسانی است که شاگرد مدرسه قرآن و عترت باشد، خداوند انسان را به گونه‌ای آفریده که قدرت شناخت راه فجور و تقوا را دارد. اگر انسان بر اساس نفس انسانی و قدرت عاقله‌ای که خدا مرحمت کرده در مسیر تقوا حرکت کند، قطعاً به مدرسه وحی راه پیدا می‌کند. پس گام اول در این خصوص حیات عقلانی است که مرتبه‌ای از تقوا برای ورود به مدرسه قرآن و عترت به شمار می‌رود. بعد از این مرتبه انسان به مراتب بلند تقوا دست پیدا می‌کند و می‌شود انسانی که حضرت علی(ع) در خطبه متقین او را توصیف می‌کند.
نایب رئیس مجلس شورای اسلامی استفاده انسان متقی از قرآن را با دیگر انسان‌ها متفاوت دانست و گفت: استفاده‌ای که انسان با تقوا از قرآن می‌کند با سایرین متفاوت است. پدر یکی از علمای بزرگ می‌فرمود: من به مقامی رسیدم که هربار آیه‌ای را تلاوت می‌کردم دریچه‌هایی از معرفت به روی من گشوده می‌شد و اگر تکرار می‌کردم دریچه‌های دیگری بر روی من گشوده می‌شد.
نماز مصداق بارز عبودیت و بندگی است
ابوترابی فرد نماز را مصداق بارز عبودیت دانست و گفت: نتیجه ارتباط با خدا با نفس ارتباط دارد، عبودیت نفس هم در برابر خالق هستی در نماز تجلی پیدا می‌کند، پس نماز مصداق بارز عبودیت و بندگی است.
انفاق دیگر ویژگی متقین/ خاطره از آیت‌الله بهجت
وی انفاق را یکی دیگر از ویژگی‌های متقی دانست و گفت: انسان با تقوا کسی است که به دیگران انفاق می‌کند و از دیگران برای بالا رفتن خود استفاده نمی‌کند، انفاق از هر آنچه به انسان اعطا شده یکی از علائم بارز تقوا است. بیاد دارم یک روز در محضر آیت‌الله بهجت بودم و ایشان جویای احوال پدر شدند، گفتم: پدر به دلیل مشکل آب مروارید به پزشک مراجعه کرده. آیت‌الله بهجت توصیه به انفاق کرد و گفت: به پدر بگویید برای همسرش مروارید بخرد تا خدا آب مروارید وی را معالجه کند.
ابوترابی فرد با بیان خاطره‌ای از مرحوم پدرش درباره انفاق گفت: 13 سال داشتم که به اتفاق پدر با چند نفر از دوستان برای زیارت مکه حرکت عازم شدیم. آن زمان مرسوم بود از طریق عراق به زیارت مکه می‌رفتند. در بغداد ماشینی را کرایه کردیم که صبح فردای آن روز به سمت مدینه براه بیفتد. بعد از ظهر به کاظمین برای زیارت رفتیم که مرحوم پدرم یک آشنایی را به نام انصاری دیدند و گفتند: شما هم عازم مکه هستید، ایشان گفتند: نه، پدر گفتند چرا، آقای انصاری گفتند: من هزینه سفر حج را ندارم، پدر در آن لحظه بدون درنگ گفت: آقای انصاری من یک‌بار به مکه رفته‌ام، هزینه این سفر را به شما می‌دهم وسیله هم آماده است، فردا صبح به همراه دوستان مشرف شوید. صبح آن روز آقای انصاری با دیگر دوستان ما به سمت خانه خدا به راه افتادند و من و ابوی هم بازگشتیم.
