صراط: نشری «آبزور»، ویژه نامه یکشنبه‌های روزنامه گاردین، در گزارشی با موضوع عملیات آزادسازی شهر تکریت عراق، در ادامه رویکرد جدید رسانه‌های غربی در قبال این عملیات، از نقش ایران در این پیروزی احتمالی ابراز نگرانی کرده است.
آبزرور هرچند در ابتدا آغاز «عملیات بزرگ» علیه مواضع داعش در تکریت را «در ظاهر رخدادی خوشایند» توصیف کرده و نوشته است که به نظر می‌رسد نیروهای عراقی پس از چند عملیات ناموفق، حالا به درستی در حال مبارزه با داعش هستند، اما بار دیگر مسئله درگیری در این شهر به سمت نزاع فرقه‌ای سوق داده است.
این گزارش با اشاره به اینکه بمب‌های کنار جاده‌ای و حملات انتحاری پیشروی نیروهای عراقی را کند کرده، مدعی شده است که احتمال درگیری میان «شبه‌نظامیان شیعی» و ساکنان سنی تکریت وجود دارد.
آبزرور می‌افزاید: «این تهدید به صورت بالقوه وجود دارد که این عملیات یک نتیجه گسترده‌تر و بی‌ثبات‌کننده داشته باشد: یک پیروزی راهبردی برای ایران.»
این گزارش با بیان اینکه تهران فرماندهی عملیات تکریت را در دست دارد، نوشته است: «مسئله مهم این است که این عملیات، بدون درخواست برای پوشش هوایی ایالات متحده، اجرا شد. البته تعجب‌آور هم نیست. تهران هم مانند واشنگتن، به دلایل تاریخی و سیاسی، علاقه‌ای به همکاری علنی، حتی علیه یک دشمن مشترک، ندارد.»
در ادامه این گزارش آمده است: «روشن است که ایران می‌خواهد خود به تنهایی، پیروز نبرد عراق در دوران پس از اشغال باشد و از این طریق به تفوقی در منطقه برسد که واشنگتن و متحدانش پس از سال 2003، تلاش بی‌نتیجه‌ای برای رسیدن به آن داشتند. به نظر می‌رسد جنگ دشوار هشت ساله هم حالا فراموش شده و ایران که به دعوت سلف شیعی (حیدر) العبادی (نخست‌وزیر)، یعنی نوری المالکی به عراق دعوت شد، به صورت مداوم در حال گسترش نفوذ و منافع خود است.»
آبرور در پایان با اشاره به ادعای سعود الفیصل وزیر خارجه عربستان که مدعی شده است تهران در حال گرفتن عراق است، نوشته است: «حالا، ایالات متحده و بریتانیا، بدون داشتن سیاستی مناسب و کلان در قبال ایران و عراق، به تماشاچی بدل شده‌اند و تنها دعا می‌کنند که بهترین نتیجه به دست آید. ژنرال مارتین دمپسی رئیس ستاد مشترک نیروهای مسلح آمریکا گفته است که نقش راهبری ایران، "می‌تواند چیز مثبتی باشد". اما، ممکن هم هست که اینطور نباشد.»
آبزرور هرچند در ابتدا آغاز «عملیات بزرگ» علیه مواضع داعش در تکریت را «در ظاهر رخدادی خوشایند» توصیف کرده و نوشته است که به نظر می‌رسد نیروهای عراقی پس از چند عملیات ناموفق، حالا به درستی در حال مبارزه با داعش هستند، اما بار دیگر مسئله درگیری در این شهر به سمت نزاع فرقه‌ای سوق داده است.
این گزارش با اشاره به اینکه بمب‌های کنار جاده‌ای و حملات انتحاری پیشروی نیروهای عراقی را کند کرده، مدعی شده است که احتمال درگیری میان «شبه‌نظامیان شیعی» و ساکنان سنی تکریت وجود دارد.
آبزرور می‌افزاید: «این تهدید به صورت بالقوه وجود دارد که این عملیات یک نتیجه گسترده‌تر و بی‌ثبات‌کننده داشته باشد: یک پیروزی راهبردی برای ایران.»
این گزارش با بیان اینکه تهران فرماندهی عملیات تکریت را در دست دارد، نوشته است: «مسئله مهم این است که این عملیات، بدون درخواست برای پوشش هوایی ایالات متحده، اجرا شد. البته تعجب‌آور هم نیست. تهران هم مانند واشنگتن، به دلایل تاریخی و سیاسی، علاقه‌ای به همکاری علنی، حتی علیه یک دشمن مشترک، ندارد.»
در ادامه این گزارش آمده است: «روشن است که ایران می‌خواهد خود به تنهایی، پیروز نبرد عراق در دوران پس از اشغال باشد و از این طریق به تفوقی در منطقه برسد که واشنگتن و متحدانش پس از سال 2003، تلاش بی‌نتیجه‌ای برای رسیدن به آن داشتند. به نظر می‌رسد جنگ دشوار هشت ساله هم حالا فراموش شده و ایران که به دعوت سلف شیعی (حیدر) العبادی (نخست‌وزیر)، یعنی نوری المالکی به عراق دعوت شد، به صورت مداوم در حال گسترش نفوذ و منافع خود است.»
آبرور در پایان با اشاره به ادعای سعود الفیصل وزیر خارجه عربستان که مدعی شده است تهران در حال گرفتن عراق است، نوشته است: «حالا، ایالات متحده و بریتانیا، بدون داشتن سیاستی مناسب و کلان در قبال ایران و عراق، به تماشاچی بدل شده‌اند و تنها دعا می‌کنند که بهترین نتیجه به دست آید. ژنرال مارتین دمپسی رئیس ستاد مشترک نیروهای مسلح آمریکا گفته است که نقش راهبری ایران، "می‌تواند چیز مثبتی باشد". اما، ممکن هم هست که اینطور نباشد.»
