هاشمی: حاج احمد آقا امانتدار خوبی بود

25صراط: اسفند سال 93  مصادف است با بیستمین سالگرد رحلت حاج احمد آقا خمینی که به باور بسیاری از بزرگان نظام عنصری بی‌بدیل و عزیزترین شخص برای امام‌خمینی(ره) محسوب می‌شود و ملت ایران مدیون نقش پرتلاش و پرتوانش در حراست از سلامتی جسمی و آرامش خاطر امام بزرگوار است.
 
متن زیر گفتاری از آیت‌الله هاشمی رفسنجانی درباره ویژگی‌های حاج سید احمد خمینی پس از درگذشت ایشان است:
 
در جریان مبارزه بعد از اینکه امام را تبعید کردند و حاج آقا مصطفی را هم تبعید کردند، طبعاً ما نزدیکترین و طبیعی‌ترین وسیله‌مان برای ارتباط با امام، احمد آقا بود. دائماً هم کار داشتیم یا می‌خواستیم نظر امام را در مسائل بدانیم یا می‌خواستیم پیغامی به امام بدهیم. البته راه‌های مختلفی برای این منظور بود. ولی بهتر از همه راهی که خیلی مطمئن عملی می‌شد احمد آقا بود. بین ما و احمد آقا با اینکه از ما کوچکتر بود و در کارها با شجاعت بیشتری وارد می‌شد اعتماد کاملاً خوبی برقرار بود یعنی سطحش در حدی بود که کارهای بسیار خطرناک را هم حاضر بودیم با هم در میان بگذاریم.
 
*احمد آقا امانتدار خوبی در انتقال نظرات امام بود
 
حاج احمد آقا در رساندن پیام امام خیلی صریح عمل می‌کرد و اگر در یک جایی نظر خودش بود می‌گفت: این نظر خود من است حاضر نبود نظر امام را به گونه‌ دیگری برای ما بگوید برای همه ثابت شده بود که احمد آقا این امانت را به خوبی رعایت می‌کرد.در ایام مهم تاریخ انقلاب یعنی دوازدهم تا بیست‌ و دوم بهمن ماه که واقعاً یک فصل مهمی از تاریخ است که در واقع در این چند روز خیلی از سرنوشت‌های آینده رقم خورد و در شرایطی که بختیار از طریق نمایندگانش در پی تثبیت قدرت خود بود و ما در فکر چگونگی انتقال قدرت در مدرسه علوی بودیم  حاج احمد آقا خیلی فعال بود. در آن شرایط امام مقدار زیادی گرفتار تشریفات و رفت و آمد مردم بودند. مردم مرتب می‌آمدند و می‌رفتند و امام هم باید به احساسات مردم جواب می‌دادند. لحظه لحظه لازم بود با امام ارتباط داشته باشیم. آن موقع که باید امام افرادی را معین کنند برای مسئولیت‌های مملکتی آن روزها مشاوره ما با حاج احمد آقا خیلی جدی و فعال بود.
 
از کارهای خوب ایشان تلاش در جهت نزدیک کردن نظرات ما با نظرات حضرت امام (سلام‌الله علیه) بود اولاً نظر امام را زود به ما می‌گفت در آن زمان همه مسائل یک الگوی روشنی نداشت و ما باید خیلی چیزها را از صفر شروع می‌کردیم، احمد آقا این وضعیت را درست می‌کرد که ما بتوانیم حرف‌ها و پیشنهادهایمان را به امام بگوییم و بحث کنیم. علیرغم اینکه امام خیلی هم قاطع بودند و معمولاً روی حرفشان می‌ایستادند ولی در مورد مملکت دارای خیلی انعطاف‌پذیر بودند وقتی ما می‌رفتیم و می‌گفتیم ما دستمان در کار است و باید مسأله این گونه باشد و منطقی برخورد می‌کردیم می‌پذیرفتند. این ارتباط را حاج احمد آقا درست کرده بود یا حرف ما را نزد امام می‌برد یا اگر قضیه حساس بود می‌گفت بنویسید. ما هم نظرمان را می‌نوشتیم و گاهی از امام خواهش می‌کردند که ایشان هم بنویسند.
 
*مکمل وجود امام بود
 
احمد آقا حق زیادی دارد هم برای ابلاغ نظرات امام و هم برای ابلاغ نظرات کارگزاران نظام به امام و هم کمک به اینکه این نظرات به صورت کارشناسی اجرا بشود.
 
به لحاظ مهم بودن مسأله جنگ و مسائل کشور و هوش، ذکاوت و پختگی نظرات بسیار خوب احمد آقا، از امام تقاضا کردیم احمد آقا را به عنوان عضو شورای پنج نفره در اتخاذ تصمیمات منصوب کنند. شورای پنج نفره بسیار کارگشا بود. اعضای آن رئیس جمهور (آیت‌الله خامنه‌ای)، نخست‌وزیر (آقای میرحسین موسوی)، رئیس قوه قضاییه (آقای موسوی اردبیلی) و بنده و حاج احمد آقا بودیم. از آنجایی که ایشان آدم خیلی باهوشی بود و نظرات خوبی را می‌داد برای ما مهم بود که ایشان در ریز مذاکرات باشند و ما دیگر نیاز نداشته باشیم برویم خدمت امام و توضیح بدهیم. سهم ایشان در اداره و هدایت انقلاب خیلی زیاد بود باید این را یک تدبیر مبارکی دانست که خداوند چنین پسری را برای امام قرار داد و او هم چنین پدری را داشت که از استعدادش خوب استفاده کند. اصلاً احمد آقا مکمل وجود امام بود، به گونه‌ای که امام در کنار کمک‌های ایشان توانستند ده - دوازده سال کشور را به خوبی اداره کنند او نسبت به سلامت و حفاظت از امام خیلی حساس بود و حتی گاهی، چند روز چند روز از خانه بیرون نمی‌آمد به خاطر اینکه می‌ترسید در غیاب او حالت بدی به امام منتقل شود یا خبر ناگواری یا یک حرکت نادرستی که امام را«شوکه» کند.