صراط: امیرابراهیم رسولی کارشناس مسائل سیاسی طی یادداشتی با عنوان «دولت یازدهم، از دیروز تا امروز» آورده است: خردادماه 92 یادآور انتخاباتی است که حسن روحانی در هیاهوی وحدت‌شکنی بعضی اصولگرایان توانست با یک رأی خفیف رئیس‌جمهور شود.
شاید نقطه عطف اصولگرایان در آن مقطع برخورد اخلاقی آنان پس از ریاست‌جمهوری وی بود که بدون هیچ حاشیه‌ای (برخلاف سال 88 که مدعیان دروغین پیروی از خط امام فتنه به پا کردند) به روحانی تبریک گفته و وی را رئیس‌جمهور قانونی و شرعی کشور خواندند.
حسن روحانی که با شعارهایی همچون اعتدال، تدبیر و امید و با وعده های بسیاری آن هم در حوزه‌های اقتصادی پیروز شده بود با یک تیم با تجربه اما مسن پا در عرصه فعالیت نهاد.
امروز که ایام پایانی سال 93 را می گذرانیم چند ماهی تا رسیدن به 2سالگی دولت نمانده، یعنی حدود 2 سال که می‌توان به یک جمع بندی تقریبی البته با توجه به زمان سپری شده رسید، در این برهه باید دید وی چقدر به شعارهای انتخاباتی خود و همچنین وعده هایی که در میان شور انتخاباتی داده بود پایبند و جامه عمل پوشانده است.
جدا از بحث آمارهایی که هرچند جسته و گریخته مطرح می‌شود. از رشد معاملات تا خروج از رکود و تورم صفر درصد در بهمن ماه 93 اما برای رسیدن به حقیقت ماجرا باید به کف خیابان رفت. آنجا که مردم تحت فشار اقتصادی آرزوی گذراندن شب عید دارند. شب عیدی که شرمنده زن و فرزند نباشند.
در نگاهی به عملکرد دولت یازدهم در طی قریب 2 سال اخیر ابتدا لازم است در محورهای مهم وعده‌ها تامل کنیم:
الف) محورهای مهم در وعده های سیاسی (101 وعده)
1- موضوع تحریم در میان مدت قابل حل است
2- برنامه‌ای دارم تا از همه متخصصان استفاده کنم/ اداره کشور باید علمی باشد
3- نحوه تعامل با قوا باید به گونه ای باشد که خواست مردم و منافع آنها تأمین شود
4- چپ و راست فرقی نمی کند برای مسئولیت باید دلسوز و متدین و قانون را قبول دارد به کار گرفت
5- این دولت حتی به آنهایی که هشت سال به ما تهمت زدند مقابله به مثل نخواهد کرد.
6- نقد و نظر مخالف، نعمت است.
7- بنده با آدم های تند و افراطی میانه ای ندارم، آمده ام تا خط اعتدال را جایگزین کنم.
ب) محورهای مهم وعده های فرهنگی اجتماعی (152 وعده)
1- باید انقلابی در سینما به وجود آید...
2- دولت تدبیر، دولت خودشیفته و تمرکزگرا نیست
3- برنامه های متعددی برای کشور دارم (در حوزه فرهنگی)
4- در بخش سلامت مردم مشکلات زیادی دارند باید برای رفع آنها تلاش کرد...
5- روستائیان فکر می کنند برای راحتی باید به شهر بیایند، دولت زمینه ای را آماده می کند تا مهاجرت معکوس انجام شود.
6- فرهنگ را باید با فرهنگ توسعه داد/ باید طوری عمل کنیم تا کالای فرهنگی با کمترین موانع تولید شود
7- اگر دولتی دارو را با قیمت گران در اختیار مردم گذاشت و در کنارش آن ماشین گران قیمت هم وارد شد آیا این به معنی عزت و سربلندی کشور است؟ شعار عزت دادن باید با عمل سازگار باشد
ج) محورهای مهم در وعده های اقتصادی (159 وعده)
1- در ماه‌های ابتدایی دولت موانع از سر راه تولید برداشته می شود
2- ما باید سیاست های ابلاغی از سوی مقام معظم رهبری را عمل کنیم نه اینکه فقط شعار دهیم
3- برنامه اقتصادی من حل مشکل اشتغال به خصوص برای تحصیل کرده هاست
4- اقتصاد بدون نفت جزء سیاست های عملی نظام است
5- مسئله مسکن در اولیت جوانان است که به آن توجه ویژه ای دارم
6- دولت تدبیر گرانی را با برنامه و فکر کنترل و کاهش خواهد داد
7- دولت تدبیر به دنبال آن است که آنچنان مردم را از درآمد سرشار کند که نیازی به یارانه 45 هزار تومانی نباشد
د) برخی محور وعده های ورزشی (19 وعده)
1- باید برنامه ای خاص برای تربیت اخلاقی ورزشکاران در کنار تربیت فنی و ورزشی داشت و ...
2- باید موضوع ورزش همگانی در سبد خانوارها قرار گیرد و رئیس جمهور برای این بخش برنامه مشخص داشته باشد
3- ورزش حرفه ای ما باید به همان ورزش قهرمانی تبدیل شود و ...
4- امروز اسپانیا را با رئال مادرید و بارسلونا می شناسند ... ما نیز باید باشگاههای ورزشی خود را تقویت کنیم
ه) برخی محورهای وعده های رسانه ای (16وعده)
1- راه مقابله با فساد آزادی دادن به رسانه ها و مطبوعات است و ...
2- محاکمه یک فرد متخلف توسط رسانه دردناکتر از محاکمه وی توسط نهادهای قضایی است لذا رسانه ها بهترین نهاد برای نظارت بر دولت هستند
3- رابطه دولت و رسانه نباید جاده یکطرفه باشد و دولت هرچه می پسندد انتظار داشته از رسانه ها تبلیغ و اعلام شود
4- آزادی رسانه ها از عوامل جلوگیری از فساد است
با نگاهی به محورهای مهم وعده های انتخاباتی حسن روحانی حال می توان با انصاف و اطلاع به نقد و تحلیل پرداخت نمای دولت یازدهم بر اساس وعده های داده شد در موارد زیر محسوس بوده اما در دیگر موارد نامحسوس اما قابل بررسی و کنکاش است:
الف) حوزه سیاست خارجی
وعده های دولت در حوزه سیاست در پرتو مذاکرات هسته ای تبلور یافته و دولت سعی دارد به وسیله مذاکرات به وعده های سیاسی اجتماعی اقتصادی فرهنگی و غیره عمل کند اگر فرض را بر حل مناقشه هسته ای در نظر بگیریم باز هم در این صورت وعده های حوزه های مختلف عمری چند برابری از دولت یازدهم می طلبد که نه شدنی است نه باورپذیر به نظر می رسد دولت یازدهم در عمر حدود 2 سال خود باتوجه به زمان صرف شده توانسته تا حدودی ثبات را به نرخ ارز بازگرداند و آرامش نسبی ایجاد کند اما در بسیاری از حوزه های مهم و قابل توجه مردم اعم از گرانی، بیکاری، ازدواج جوانان، مسکن که وعده های بسیاری داده بود، شاهد هیچ تحولی نیستم حتی اندک. شاید زمان را بهانه ای برای عدم رسیدن به این نکات داشت که البته تا حدی درست است اما میزان دستیابی و درصد وصول نیز غیرقابل قبول است.
افزایش نرخ نان، گاز، برق و ... در کنار بیکاری مفرط جوانان مخصوصا تحصیل کرده ها نگرانی را نه تنها کاهش نداده که به امری عادی تبدیل شده است.
طولانی شدن بحث مذاکرات و مشی دولت در سیاست خارجی گویی همگان را بین زمین و هوا نگه داشته که چه نتیجه ای حاصل می شود، درحالیکه مشکل کشور با توافق شاید بهبود یابد اما حل نمی شود به نظر می رسد دولت در سیاست خارجی سرگرم بازی سیاسی شده و فراموش کرده دشمنی غرب با ایران، جمهوری اسلامی است و انقلاب و نه چیز دیگر. این حقیقت مهم و واقعی ظاهرا از نظرها دورمانده و به نوعی این سرگرمی سیاسی غفلت از حوزه های دیگر کشور همچون کشاورزی، صنعت و ... را در پی داشته است.
ب) حوزه سلامت
در این حوزه که شاید مهمترین نقطه قوت دولت بوده و هست، با همراهی مجلس شورای اسلامی و توانایی و لیاقت شخص وزیر بهداشت ایجاد شده نقطه امیدی را در میان مردم پدید آورده است.
امیدی که می‌بایست با تدبیر و تعقل و جوانب سنجی ادامه یابد تا شامل دوره ای کوتاه مدت نبوده و به سمت حل مشکلات بهداشتی و درمانی حوزه سلامت به صورت ریشه ای باشد.
در این بین به نظر می رسد نادیده گرفتن زحمات وزارت بهداشت و حملات به سوی او از سمت برخی عناصر حتی دولتی و رسانه های اصلاح طلب کمال بی انصافی بوده و نشان می دهد تئوری تفاوت بین افراد در دولت محسوس است. البته گفته می شود حمایت شخص روحانی از وزارت بهداشت فضا را متعادل کرده و اجازه حمله مخالفان به وی محدود شده است.
در ارزیابی دولت یازدهم با عنایت به وعده ها و نقاط مثبت و منفی می توان گفت دولت روحانی می بایست برای رسیدن به تحقق وعده ها خود را از حصار تمرکز در سیاست خارجی و مذاکره خارج کند و فعالیتی جدی در حوزه های دیگر همچون کشاورزی، صنعت، رفع مشکل جوانان مخصوصا در حوزه اشتغال، مسکن و ازدواج را به موازات مذکرات و سیاست خارجی دنبال نماید.
ترمیم کابینه ای که در آن بعضی مسن، بی انگیزه و ناتوان از پیگیری وعده های حسن روحانی هستند ضروری به نظر می رسد. دولت یازدهم که تقریبا به نیمه راه رسیده اما در عمل به وعده ها (با نگاهی به محورهای یاد شده) فاصله ای نسبتا طولانی دارد. گرچه بعضی وعده ها زمان بیشتری می طلبد اما اگر در حدود دوسال هم حرکتی می شد می بایست نشانه های آن در جامعه نمایان می گشت. رفع تحریم ها آرزوی هر ایرانی است اما باید دید چه هزینه ای در قبال آن پرداخت می شود. جمهوری اسلامی ایران در مسیر پیشرفت است و قطعا رفع تحریم که هدف دولت است این مسیر را تسریع می کند اما این تنها مسیر رفع مشکلات نیست.
دولت یازدهم و شخص رئیس جمهور اگر می خواهد به وعده های داده شده عمل کند باید طرحی نو دراندازد که فرصت ها در حال گذرند و غیرقابل بازگشت.
این یادداشت در هفته‌نامه مثلث ویژه‌نامه نوروز به چاپ رسیده است.
شاید نقطه عطف اصولگرایان در آن مقطع برخورد اخلاقی آنان پس از ریاست‌جمهوری وی بود که بدون هیچ حاشیه‌ای (برخلاف سال 88 که مدعیان دروغین پیروی از خط امام فتنه به پا کردند) به روحانی تبریک گفته و وی را رئیس‌جمهور قانونی و شرعی کشور خواندند.
حسن روحانی که با شعارهایی همچون اعتدال، تدبیر و امید و با وعده های بسیاری آن هم در حوزه‌های اقتصادی پیروز شده بود با یک تیم با تجربه اما مسن پا در عرصه فعالیت نهاد.
امروز که ایام پایانی سال 93 را می گذرانیم چند ماهی تا رسیدن به 2سالگی دولت نمانده، یعنی حدود 2 سال که می‌توان به یک جمع بندی تقریبی البته با توجه به زمان سپری شده رسید، در این برهه باید دید وی چقدر به شعارهای انتخاباتی خود و همچنین وعده هایی که در میان شور انتخاباتی داده بود پایبند و جامه عمل پوشانده است.
جدا از بحث آمارهایی که هرچند جسته و گریخته مطرح می‌شود. از رشد معاملات تا خروج از رکود و تورم صفر درصد در بهمن ماه 93 اما برای رسیدن به حقیقت ماجرا باید به کف خیابان رفت. آنجا که مردم تحت فشار اقتصادی آرزوی گذراندن شب عید دارند. شب عیدی که شرمنده زن و فرزند نباشند.
در نگاهی به عملکرد دولت یازدهم در طی قریب 2 سال اخیر ابتدا لازم است در محورهای مهم وعده‌ها تامل کنیم:
الف) محورهای مهم در وعده های سیاسی (101 وعده)
1- موضوع تحریم در میان مدت قابل حل است
2- برنامه‌ای دارم تا از همه متخصصان استفاده کنم/ اداره کشور باید علمی باشد
3- نحوه تعامل با قوا باید به گونه ای باشد که خواست مردم و منافع آنها تأمین شود
4- چپ و راست فرقی نمی کند برای مسئولیت باید دلسوز و متدین و قانون را قبول دارد به کار گرفت
5- این دولت حتی به آنهایی که هشت سال به ما تهمت زدند مقابله به مثل نخواهد کرد.
6- نقد و نظر مخالف، نعمت است.
7- بنده با آدم های تند و افراطی میانه ای ندارم، آمده ام تا خط اعتدال را جایگزین کنم.
ب) محورهای مهم وعده های فرهنگی اجتماعی (152 وعده)
1- باید انقلابی در سینما به وجود آید...
2- دولت تدبیر، دولت خودشیفته و تمرکزگرا نیست
3- برنامه های متعددی برای کشور دارم (در حوزه فرهنگی)
4- در بخش سلامت مردم مشکلات زیادی دارند باید برای رفع آنها تلاش کرد...
5- روستائیان فکر می کنند برای راحتی باید به شهر بیایند، دولت زمینه ای را آماده می کند تا مهاجرت معکوس انجام شود.
6- فرهنگ را باید با فرهنگ توسعه داد/ باید طوری عمل کنیم تا کالای فرهنگی با کمترین موانع تولید شود
7- اگر دولتی دارو را با قیمت گران در اختیار مردم گذاشت و در کنارش آن ماشین گران قیمت هم وارد شد آیا این به معنی عزت و سربلندی کشور است؟ شعار عزت دادن باید با عمل سازگار باشد
ج) محورهای مهم در وعده های اقتصادی (159 وعده)
1- در ماه‌های ابتدایی دولت موانع از سر راه تولید برداشته می شود
2- ما باید سیاست های ابلاغی از سوی مقام معظم رهبری را عمل کنیم نه اینکه فقط شعار دهیم
3- برنامه اقتصادی من حل مشکل اشتغال به خصوص برای تحصیل کرده هاست
4- اقتصاد بدون نفت جزء سیاست های عملی نظام است
5- مسئله مسکن در اولیت جوانان است که به آن توجه ویژه ای دارم
6- دولت تدبیر گرانی را با برنامه و فکر کنترل و کاهش خواهد داد
7- دولت تدبیر به دنبال آن است که آنچنان مردم را از درآمد سرشار کند که نیازی به یارانه 45 هزار تومانی نباشد
د) برخی محور وعده های ورزشی (19 وعده)
1- باید برنامه ای خاص برای تربیت اخلاقی ورزشکاران در کنار تربیت فنی و ورزشی داشت و ...
2- باید موضوع ورزش همگانی در سبد خانوارها قرار گیرد و رئیس جمهور برای این بخش برنامه مشخص داشته باشد
3- ورزش حرفه ای ما باید به همان ورزش قهرمانی تبدیل شود و ...
4- امروز اسپانیا را با رئال مادرید و بارسلونا می شناسند ... ما نیز باید باشگاههای ورزشی خود را تقویت کنیم
ه) برخی محورهای وعده های رسانه ای (16وعده)
1- راه مقابله با فساد آزادی دادن به رسانه ها و مطبوعات است و ...
2- محاکمه یک فرد متخلف توسط رسانه دردناکتر از محاکمه وی توسط نهادهای قضایی است لذا رسانه ها بهترین نهاد برای نظارت بر دولت هستند
3- رابطه دولت و رسانه نباید جاده یکطرفه باشد و دولت هرچه می پسندد انتظار داشته از رسانه ها تبلیغ و اعلام شود
4- آزادی رسانه ها از عوامل جلوگیری از فساد است
با نگاهی به محورهای مهم وعده های انتخاباتی حسن روحانی حال می توان با انصاف و اطلاع به نقد و تحلیل پرداخت نمای دولت یازدهم بر اساس وعده های داده شد در موارد زیر محسوس بوده اما در دیگر موارد نامحسوس اما قابل بررسی و کنکاش است:
الف) حوزه سیاست خارجی
وعده های دولت در حوزه سیاست در پرتو مذاکرات هسته ای تبلور یافته و دولت سعی دارد به وسیله مذاکرات به وعده های سیاسی اجتماعی اقتصادی فرهنگی و غیره عمل کند اگر فرض را بر حل مناقشه هسته ای در نظر بگیریم باز هم در این صورت وعده های حوزه های مختلف عمری چند برابری از دولت یازدهم می طلبد که نه شدنی است نه باورپذیر به نظر می رسد دولت یازدهم در عمر حدود 2 سال خود باتوجه به زمان صرف شده توانسته تا حدودی ثبات را به نرخ ارز بازگرداند و آرامش نسبی ایجاد کند اما در بسیاری از حوزه های مهم و قابل توجه مردم اعم از گرانی، بیکاری، ازدواج جوانان، مسکن که وعده های بسیاری داده بود، شاهد هیچ تحولی نیستم حتی اندک. شاید زمان را بهانه ای برای عدم رسیدن به این نکات داشت که البته تا حدی درست است اما میزان دستیابی و درصد وصول نیز غیرقابل قبول است.
افزایش نرخ نان، گاز، برق و ... در کنار بیکاری مفرط جوانان مخصوصا تحصیل کرده ها نگرانی را نه تنها کاهش نداده که به امری عادی تبدیل شده است.
طولانی شدن بحث مذاکرات و مشی دولت در سیاست خارجی گویی همگان را بین زمین و هوا نگه داشته که چه نتیجه ای حاصل می شود، درحالیکه مشکل کشور با توافق شاید بهبود یابد اما حل نمی شود به نظر می رسد دولت در سیاست خارجی سرگرم بازی سیاسی شده و فراموش کرده دشمنی غرب با ایران، جمهوری اسلامی است و انقلاب و نه چیز دیگر. این حقیقت مهم و واقعی ظاهرا از نظرها دورمانده و به نوعی این سرگرمی سیاسی غفلت از حوزه های دیگر کشور همچون کشاورزی، صنعت و ... را در پی داشته است.
ب) حوزه سلامت
در این حوزه که شاید مهمترین نقطه قوت دولت بوده و هست، با همراهی مجلس شورای اسلامی و توانایی و لیاقت شخص وزیر بهداشت ایجاد شده نقطه امیدی را در میان مردم پدید آورده است.
امیدی که می‌بایست با تدبیر و تعقل و جوانب سنجی ادامه یابد تا شامل دوره ای کوتاه مدت نبوده و به سمت حل مشکلات بهداشتی و درمانی حوزه سلامت به صورت ریشه ای باشد.
در این بین به نظر می رسد نادیده گرفتن زحمات وزارت بهداشت و حملات به سوی او از سمت برخی عناصر حتی دولتی و رسانه های اصلاح طلب کمال بی انصافی بوده و نشان می دهد تئوری تفاوت بین افراد در دولت محسوس است. البته گفته می شود حمایت شخص روحانی از وزارت بهداشت فضا را متعادل کرده و اجازه حمله مخالفان به وی محدود شده است.
در ارزیابی دولت یازدهم با عنایت به وعده ها و نقاط مثبت و منفی می توان گفت دولت روحانی می بایست برای رسیدن به تحقق وعده ها خود را از حصار تمرکز در سیاست خارجی و مذاکره خارج کند و فعالیتی جدی در حوزه های دیگر همچون کشاورزی، صنعت، رفع مشکل جوانان مخصوصا در حوزه اشتغال، مسکن و ازدواج را به موازات مذکرات و سیاست خارجی دنبال نماید.
ترمیم کابینه ای که در آن بعضی مسن، بی انگیزه و ناتوان از پیگیری وعده های حسن روحانی هستند ضروری به نظر می رسد. دولت یازدهم که تقریبا به نیمه راه رسیده اما در عمل به وعده ها (با نگاهی به محورهای یاد شده) فاصله ای نسبتا طولانی دارد. گرچه بعضی وعده ها زمان بیشتری می طلبد اما اگر در حدود دوسال هم حرکتی می شد می بایست نشانه های آن در جامعه نمایان می گشت. رفع تحریم ها آرزوی هر ایرانی است اما باید دید چه هزینه ای در قبال آن پرداخت می شود. جمهوری اسلامی ایران در مسیر پیشرفت است و قطعا رفع تحریم که هدف دولت است این مسیر را تسریع می کند اما این تنها مسیر رفع مشکلات نیست.
دولت یازدهم و شخص رئیس جمهور اگر می خواهد به وعده های داده شده عمل کند باید طرحی نو دراندازد که فرصت ها در حال گذرند و غیرقابل بازگشت.
این یادداشت در هفته‌نامه مثلث ویژه‌نامه نوروز به چاپ رسیده است.
