صراط: روزنامه آفتاب یزد گفت و گویی با علی جنتی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت یازدهم انجام داده است که بخش هایی از آن را در ادامه می خوانید:
* در استان اصفهان در دی و بهمن ماه 110 کنسرت برگزار شده است و در بسیاری از شهرستان‌های دیگر هم شرایط به این گونه بود.
* اشکالات جدی درباره انجمن صنفی روزنامه‌نگاران در گذشته وجود داشته است که منجر به پلمب این انجمن شده است. برخی از اعضاء این انجمن اکنون در خارج از ایران فعالیت می‌کنند و دستگاه‌های اطلاعاتی و امنیتی کشور بر روی برخی از عناصر دیگر این انجمن حرف دارند. این عوامل موجب پلمب دفتر انجمن صنفی روزنامه‌نگاران شد.
* وقتی که من به وزارت ارشاد آمدم، انجمن صنفی روزنامه‌نگاران تعطیل بود ما بر اساس وظیفه با وزیران محترم دو وزارتخانه اطلاعات و کار و تعاون و رفاه اجتماعی که مسئول صدور مجوز این انجمن بوده برای حل این مسئله صحبت کردیم توافق بر ا ین شد که وزارت اطلاعات شکایتش را از انجمن صنفی پس بگیرد که این کار انجام شد و قرار بر این شد که مجمع عمومی تشکیل شود و صلاحیت افرادی که می‌خواهند نامزد هیأت مدیره انجمن صنفی شوند از پیش توسط دستگاه‌های امنیتی تأیید شود و انجمن دوباره فعال شود، ولی همچنان این انجمن پلمب است و وضعیت انجمن صنفی روزنامه‌نگاران بلاتکلیف ماند من تأکید می‌کنم که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هیچ نوع مسئولیتی در این زمینه ندارد اما با این حال من چند بار با وزیر کار در این زمینه صحبت کردم که این مسئله را با مقامات قضایی حل و فصل کنند تا انجمن صنفی به عنوان مجمعی که تعداد قابل توجهی عضو دارد بتواند کار مطبوعاتی و صنفی خودش را ادامه دهد با این حال من همچنان پیگیر این ماجرا هستم.
* هیچ فیلمی در این دوره از پرده سینماها پایین کشیده نشده است.
* ما مانع اکران سه فیلم شدیم، «آشغال‌های دوست داشتنی»، «عصبانی نیستم» و «خانه پدری» دو فیلم اول مربوط به حوادث سال 1388 بود و جزو مواردی بود که نه تنها مجلس بلکه مقامات عالی کشور هم روی این دو فیلم حساسیت داشته و دارند و ما نیز نمی‌توانستیم اجازه اکران دهیم. فیلم «خانه پدری» هم مشکل سیاسی نداشت اما خشونت به گونه‌ای درون آن به کار رفته بود که برای بیننده مشمئزکننده بود یک پدری دخترش را در زیرزمین خانه خودش زنده به گور می کند و بعد هم کس دیگری شمشیری را درون قبر فرو می کند. این صحنه خشنی است. همچنین محتوای این فیلم می‌گوید که یک مسلمان سنتی فقط برای اینکه فکر می‌کند دخترش خطایی را انجام داده او را زنده به گور می‌کند که نتیجه‌گیری بیننده این است که چون این فرد مذهبی است دخترش را زنده به گور کرده در حالی که مذهب اجازه چنین رفتاری را به ما نمی‌دهد در نهایت ما گفتیم به صورت محدود و در دو سینما فقط برای اهالی فرهنگ اکران شود و نه برای عموم مردم.
* خب بالاخره هر حکومتی در هر جا وظایفی را دارد و نمی‌تواند بگوید آزادی مطلق و هر کس خودش انتخاب کند. کشور ما مثل فرانسه نیست که به مقدسات هم توهین می‌کنند ما به این نوع آزادی اعتقاد نداریم و قوانینی داریم که باید به آنها احترام گذاشته شود. اصولاً هر حکومتی خط قرمز خودش را دارد و باید این حدود را رعایت کنیم.
* آلبوم همخوانی بانوان را به دلیل اینکه عکس یک خانم روی آن بوده به مراجع نشان داده بودند و جریان‌هایی همین عکس را دست آویز قرار داده بودند که در این آلبوم تک‌خوانی شده است. مراجع هم با توجه به اعتمادی که به این گروه داشتند، اظهارنظر کرده بودند. البته ما گفتیم که جلد این آلبوم تغییر کند تا شائبه‌ای در این زمینه ایجاد نشود.
* برخی از این افراد(خواننده‌‌های آن‌ور آبی) آدم‌های بدنامی هستند که مردم این افراد را وابسته به عناصر رژیم گذشته می‌دانند یا افرادی هستند که کارهای پیشین آنها خارج از موازین دینی ما بوده بنابراین ما نمی‌توانیم به این افراد مجوز دهیم اما اگر افرادی باشند که سابقه بدی در رژیم گذشته نداشته و کارهای نامناسبی را نیز ارائه نکرده‌اند ما مشکلی با آنها نداریم.
* رابطه پدر و فرزندی ما مبتنی بر احترام متقابل و صمیمی است اما در مسائل فکری گاهی ممکن است نظرها متفاوت باشد البته ایشان همه فعالیت‌های وزارت ارشاد را رصد نمی‌کنند زیرا نه به صورت مرتب فیلم می‌بینند و نه به موسیقی گوش می دهند فقط گاهی ممکن است در بولتن‌هایی که به دستشان می‌رسد مواردی درباره کتابها نوشته شده باشد که وقتی آن را مطرح می‌کنند من اصولاً برای ایشان توضیح می‌دهم و ابهام برطرف می‌شود. معمولاً توضیحات من برای ایشان قانع‌کننده است.
* اگر درباره مسئله‌ای پدر موضع‌گیری کنند، من بازتاب بیرونی مواردی را که ایشان مطرح کرده‌اند را می‌گویم.
* در استان اصفهان در دی و بهمن ماه 110 کنسرت برگزار شده است و در بسیاری از شهرستان‌های دیگر هم شرایط به این گونه بود.
* اشکالات جدی درباره انجمن صنفی روزنامه‌نگاران در گذشته وجود داشته است که منجر به پلمب این انجمن شده است. برخی از اعضاء این انجمن اکنون در خارج از ایران فعالیت می‌کنند و دستگاه‌های اطلاعاتی و امنیتی کشور بر روی برخی از عناصر دیگر این انجمن حرف دارند. این عوامل موجب پلمب دفتر انجمن صنفی روزنامه‌نگاران شد.
* وقتی که من به وزارت ارشاد آمدم، انجمن صنفی روزنامه‌نگاران تعطیل بود ما بر اساس وظیفه با وزیران محترم دو وزارتخانه اطلاعات و کار و تعاون و رفاه اجتماعی که مسئول صدور مجوز این انجمن بوده برای حل این مسئله صحبت کردیم توافق بر ا ین شد که وزارت اطلاعات شکایتش را از انجمن صنفی پس بگیرد که این کار انجام شد و قرار بر این شد که مجمع عمومی تشکیل شود و صلاحیت افرادی که می‌خواهند نامزد هیأت مدیره انجمن صنفی شوند از پیش توسط دستگاه‌های امنیتی تأیید شود و انجمن دوباره فعال شود، ولی همچنان این انجمن پلمب است و وضعیت انجمن صنفی روزنامه‌نگاران بلاتکلیف ماند من تأکید می‌کنم که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هیچ نوع مسئولیتی در این زمینه ندارد اما با این حال من چند بار با وزیر کار در این زمینه صحبت کردم که این مسئله را با مقامات قضایی حل و فصل کنند تا انجمن صنفی به عنوان مجمعی که تعداد قابل توجهی عضو دارد بتواند کار مطبوعاتی و صنفی خودش را ادامه دهد با این حال من همچنان پیگیر این ماجرا هستم.
* هیچ فیلمی در این دوره از پرده سینماها پایین کشیده نشده است.
* ما مانع اکران سه فیلم شدیم، «آشغال‌های دوست داشتنی»، «عصبانی نیستم» و «خانه پدری» دو فیلم اول مربوط به حوادث سال 1388 بود و جزو مواردی بود که نه تنها مجلس بلکه مقامات عالی کشور هم روی این دو فیلم حساسیت داشته و دارند و ما نیز نمی‌توانستیم اجازه اکران دهیم. فیلم «خانه پدری» هم مشکل سیاسی نداشت اما خشونت به گونه‌ای درون آن به کار رفته بود که برای بیننده مشمئزکننده بود یک پدری دخترش را در زیرزمین خانه خودش زنده به گور می کند و بعد هم کس دیگری شمشیری را درون قبر فرو می کند. این صحنه خشنی است. همچنین محتوای این فیلم می‌گوید که یک مسلمان سنتی فقط برای اینکه فکر می‌کند دخترش خطایی را انجام داده او را زنده به گور می‌کند که نتیجه‌گیری بیننده این است که چون این فرد مذهبی است دخترش را زنده به گور کرده در حالی که مذهب اجازه چنین رفتاری را به ما نمی‌دهد در نهایت ما گفتیم به صورت محدود و در دو سینما فقط برای اهالی فرهنگ اکران شود و نه برای عموم مردم.
* خب بالاخره هر حکومتی در هر جا وظایفی را دارد و نمی‌تواند بگوید آزادی مطلق و هر کس خودش انتخاب کند. کشور ما مثل فرانسه نیست که به مقدسات هم توهین می‌کنند ما به این نوع آزادی اعتقاد نداریم و قوانینی داریم که باید به آنها احترام گذاشته شود. اصولاً هر حکومتی خط قرمز خودش را دارد و باید این حدود را رعایت کنیم.
* آلبوم همخوانی بانوان را به دلیل اینکه عکس یک خانم روی آن بوده به مراجع نشان داده بودند و جریان‌هایی همین عکس را دست آویز قرار داده بودند که در این آلبوم تک‌خوانی شده است. مراجع هم با توجه به اعتمادی که به این گروه داشتند، اظهارنظر کرده بودند. البته ما گفتیم که جلد این آلبوم تغییر کند تا شائبه‌ای در این زمینه ایجاد نشود.
* برخی از این افراد(خواننده‌‌های آن‌ور آبی) آدم‌های بدنامی هستند که مردم این افراد را وابسته به عناصر رژیم گذشته می‌دانند یا افرادی هستند که کارهای پیشین آنها خارج از موازین دینی ما بوده بنابراین ما نمی‌توانیم به این افراد مجوز دهیم اما اگر افرادی باشند که سابقه بدی در رژیم گذشته نداشته و کارهای نامناسبی را نیز ارائه نکرده‌اند ما مشکلی با آنها نداریم.
* رابطه پدر و فرزندی ما مبتنی بر احترام متقابل و صمیمی است اما در مسائل فکری گاهی ممکن است نظرها متفاوت باشد البته ایشان همه فعالیت‌های وزارت ارشاد را رصد نمی‌کنند زیرا نه به صورت مرتب فیلم می‌بینند و نه به موسیقی گوش می دهند فقط گاهی ممکن است در بولتن‌هایی که به دستشان می‌رسد مواردی درباره کتابها نوشته شده باشد که وقتی آن را مطرح می‌کنند من اصولاً برای ایشان توضیح می‌دهم و ابهام برطرف می‌شود. معمولاً توضیحات من برای ایشان قانع‌کننده است.
* اگر درباره مسئله‌ای پدر موضع‌گیری کنند، من بازتاب بیرونی مواردی را که ایشان مطرح کرده‌اند را می‌گویم.
