صبح یک روز دوشنبه تماسی از طرف یکی از عکاسان دریافت کردم که می گفت بخشی از بوداپست به طور کامل یخ زده و حتی درخت ها براثر فشاری که توسط یخ ها وارد شده, بر روی زمین سقوط کرده اند. در این لحظه من اصلا فکرش را نمی کردم که همین تماس منجر شود من هیجان انگیزترین لحظه ی زندگی کاری خودم را بتوانم تجربه کنم.
سریعا با عکاسان دیگر قرار ملاقاتی ترتیب دادم و تصمیم گرفتیم به آنجا برویم. ما اطلاع خاصی از وضعیت آنجا نداشتیم و تنها چیزی که از همه شنیده بودیم این بود که «به آنجا نروید, فوق العاده خطرناک است »
ولی ما باید می رفتیم. وقتی که به آنجا رسیدیم و خواستیم از اتوبوس پیاده شویم درختی درست در چند متری ما بر زمین افتاد و این اولین هشدار برای ما بود. بعد از این شوک, حرکت کردیم تا به خیابان های آن منطقه برویم. تنها صدایی که می شنیدیم صدای درخت ها بود…صدای شکستن شاخه هایشان.
همانطور که شنیده بودیم خطر زیادی ما را تهدید می کرد. هر 10 دقیقه درخت بزرگی بر روی یکی از خانه و یا ماشین ها می افتاد و اگر مراقب نبودیم امکان داشت بر سر ما فرود بیایند.
من به شخصه کمتر از دیگران ترسیده بودم چون می دانستم این شغلم است و من وظیفه دارم قدرت واقعی طبیعت را به مردم نشان دهم پس زمان را برای فکر کردن به این چیزها و ترسیدن هدر ندادم و با نگاه کردن به اطراف به دنبال سوژه های مناسب برای عکاسی بودم. واقعا هیچوقت ندیده بودم درخت ها و خیابان ها به این صورت منجمد شوند آن هم برای قرار گرفتن در یک نوع مه منجمد کننده. در اینجا می توانید عکس هایی که از آنجا شکار کرده ام را ببینید.
منبع: یک پزشک
