صراط: علی مطهری ظهر دوشنبه، با نمایندگانی از اقشار مختلف مردم دیدار و برای آنها از آنچه در شیراز گذشت صحبت کرد. فرزند شهید مطهری بسیار تاکید داشت که نگاهش به مردم شیراز هیچ تغییری نکرده است اما خواستار برخورد با عاملان حادثه دوشنبه در شیراز است. بنا بر گزارش شفاف، متن اظهارات علی مطهری در این مراسم در ادامه آمده است:
تشكر مي كنم از همه ي شما. زحمت كشيديد. راضي به زحمت نبوديم واقعا. حادثه اي غيرمترقبه بود. غافلگيركننده بود. احتمال اين كه با چنين اتفاقي در شیراز رو به رو شوم نمي دادم. حداكثر احتمال مي دادم مثل هميشه داخل سالن سخنراني عده اي معترض و منتقد باشند كه در چنين مواقعي در هر دانشگاهي من از آن دانشجويان مي خواهم كه پشت تريبون بيايند و نظراتشان را بگويند و اگر لازم باشد پاسخ مي دهم و معمولا هم راضي و آرام مي شوند بعد از گفتن حرف هايشان و شنيدن پاسخ من. به دليل اتفاقاتي كه براي آقاي هادي غفاري رخ داده بود فقط احتمال مي دادم داخل سالن سخنراني كمي اعتراضات و انتقادات تندتر باشد، در همين حد، نه بيشتر.
خب حالا اتفاق افتاد و شايد خيري در آن بوده اما خب اين يك پديده ي قابل بررسي است، يعني بايد
تحليل بشود از نظر اجتماعي، اخلاقي، سياسي و فكري كه چطور مي شود كه چنين گروهي پيدا مي شوند و دست به چنين كاري مي زنند. اين يك آسيب و بيماري است براي انقلاب ما كه بايد با اين آفت مبارزه كنيم. همه ي ما در حد خودمان وظيفه داريم در قبال انقلاب احساس مسئولیت کنیم و هر كس در حد خودش بايد با انحرافات، تخلفات و آسيب هايي كه به انقلاب وارد مي شود مبارزه كند. معتقدم كساني كه چنين رفتارهايي مي كنند، از روي اعتقاد است. شايد افرادي هم بينشان باشند كه افراد بي سر و پايي به معنای واقعی اراذل و اوباش محسوب شوند و كارشان صرفا ورود به همين ماجراهاست، اما اين طور كه من احساس كردم اين ها افرادي هستند كه فكر مي كنند كه دارند از انقلاب و ولايت دفاع مي كنند. گويي ما دشمن انقلاب و ولايت هستيم. بعد از حمله با دوستان كه صحبت مي كردم به شوخي گفتم كه فرض محال اگر دشمنی نابخشوده در حد نتانياهو هم به شيراز مي رفت احتمالا اين ها همين گونه رفتار مي كردند؛ طوری با عصبانيت، سنگ و آجر پرتاب مي كردند که احساس مي كردم كه از حالت عادي خارج شده اند. انگار اصلا توجه ندارند كه اگر اين ها با سر آن شخص برخورد كند، ممكن است از دنيا برود! خب اين بايد بررسي شود. چطور اين ها پيدا مي شوند و چنين كاري می كنند. شبيه داعشي ها و طالبان كه کمربند انفجاري مي بندند و مي روند در راه دفاع از اسلام خود را منفجر می کنند. شبيه خوارج كه در دوران اميرالؤمنين بودند. بايد بررسي شود كه چطور اين ها اين گونه شده اند؟
بايد همه بفهمند كه هيچ حاشيه اي امني براي هيچ متخلفی و مجرمی از جمله اين افراد نداريم. بايد همه بدانند كه اگر چنين كاري كنند و امنيت كسي را مختل كنند و قانون را نقض كنند معرفي مي شوند. اين افراد در همان روز سه چهار ساعت امنيت و نظم بخشي از شيراز را مختل كرده بودند و قسمتی از شيراز آشوب شده بود. خيلي راحت مي آيند در ورودي فرودگاه مي ايستند، شيشه هاي ماشين را مي شكنند، گاز فلفل مي زنند، هر كار دوست دارند مي كنند، با موتور دنبال مي كنند و مي آيند پشت در كلانتري مي ايستند و هيچ ترسي از كلانتري و نيروي انتظامي هم ندارند؛ چون مي دانند در آن شهر آزادند و هر كاري كنند، برخي از نهادهاي خاص و افرادي مانند امام جمعه ي شيراز پشت سرشان است. اين كه كشورداري نمي شود، اين مي شود مدیریت ملوك الطوايفي. هر كس در شیراز براي خودش در قسمتي حكومتي درست كرده و دولت هم براي خود نامه ها را امضاء مي كند. اين طور نمي شود كشور را اداره كرد. يك بار بايد محكم جلوي اين ها ايستاد و تا آخر مقصرين را دنبال و محاكمه كنند. اگر رسيديم به اين جا كه هر كس با هر مقامي از اين افراد حمايت كرده و به آن ها خط داد، بايد به جرمشان رسيدگي و محكوم شوند. اگر با خاطيان قاطعانه برخورد شود، آن نهاد يا نظام اصلا تضعيف نمي شود، بلكه تقويت هم مي شود. اگر در گذشته - مثل آن اتفاقي كه براي رئيس مجلس در قم افتاد - درست و قاطعانه برخورد مي شد، امروز شاهد چنين اتفاقاتي نبوديم. بايد يك بار درست مقابل اين ها بايستيم و همه چيز روشن شود. به تعبير اميرالمومنين مسئولان مصانعه نكنند؛ اميرالمؤمنين مي فرمايند:
لَا یُقِیمُ أَمْرَ اللَّهِ سُبْحَانَهُ إِلَّا مَنْ لَا یُصَانِعُ وَ لَا یُضَارِعُ وَ لَا یَتَّبِعُ الْمَطَامِع» = بر پا نمی‌دارد امر الهی را (حکومت و حاکمیت و زعامت را) مگر کسی که سازشکاری، معامله گری، ملاحظه کاری و رفیق بازی و مصانعه نداشته باشد.
ضمنا اين كه مدام در برخی رسانه ها اعلام می کنند که ما به ايشان گفته بوديم، اين كذب محض است. اصلا اين طور نبوده، كه در آن نامه خطاب به معاون امنیتی و اطلاعاتی وزیر کشور هم این نکته را یادآور شدم.
به هر حال اين اتفاق افتاده و ما بايد سعي كنيم طوري رفتار كنيم و طوري به آن رسيدگي شود كه دوباره تكرار نشود. همه بايد آن را معالجه كنيم. اين يك بيماري است كه وارد انقلاب ما شده كه برخی فکر می کنند اگر حرف كسي را قبول نداريم، نبايد بگذاريم او حرف بزند. اين رفتارها مخالف فرمايش های رهبري هم هست.
اميدواريم با مجرمين و مسببين، قاطعانه برخورد شود تا ان شاء الله ديگر شاهد اين اتفاقات نباشيم.
اين را هم تاكيد مي كنم كه با اين اتفاق نظرم در مورد مردم شيراز اصلا تغييري نكرده و آن را از چشم مردم شیراز نمی بینم. سلام بنده را به آن ها برسانيد و از ابراز محبتشان كه از طريق شما به عنوان نمايندگانشان منتقل شد، تشكر كنيد.مجددا تشكر مي كنم از شما كه تشريف آورديد.
لازم به ذکر است در این دیدار سيد ابوذر هاشمي از ايل ممستني و مسئول كانون جوانان اعتدال و توسعه در استان فارس، مهرزاد سهامي (رئيس ايل بزرگ خمسه)، زارع (نماينده گروهي از دانشجويان شيرازي)، دكتر رفوگران (به نمايندگي از گروهي از وكلا و كميسيون حقوق بشر كانون وكلا)، دكتر مقيمي،(نماينده ي ايل بزرگ قشقايي)، محمودي مقدم (جزء ٣١ دانشمند برتر جهان و از نخبگان شيراز)، موسوي (فرماندار اسبق بوانات)، شهردار اسبق شهر ضرغان، مهندس كشاورز (نماينده ي ايل ممستني، طايفه دشمن زياري)، آسماني (مهندس مكانيك دانشگاه صنعتي شريف)، نمايندگان اعراب باسلي و تعدادي از شهروندان شيراز حضور داشتند.
تشكر مي كنم از همه ي شما. زحمت كشيديد. راضي به زحمت نبوديم واقعا. حادثه اي غيرمترقبه بود. غافلگيركننده بود. احتمال اين كه با چنين اتفاقي در شیراز رو به رو شوم نمي دادم. حداكثر احتمال مي دادم مثل هميشه داخل سالن سخنراني عده اي معترض و منتقد باشند كه در چنين مواقعي در هر دانشگاهي من از آن دانشجويان مي خواهم كه پشت تريبون بيايند و نظراتشان را بگويند و اگر لازم باشد پاسخ مي دهم و معمولا هم راضي و آرام مي شوند بعد از گفتن حرف هايشان و شنيدن پاسخ من. به دليل اتفاقاتي كه براي آقاي هادي غفاري رخ داده بود فقط احتمال مي دادم داخل سالن سخنراني كمي اعتراضات و انتقادات تندتر باشد، در همين حد، نه بيشتر.
خب حالا اتفاق افتاد و شايد خيري در آن بوده اما خب اين يك پديده ي قابل بررسي است، يعني بايد
تحليل بشود از نظر اجتماعي، اخلاقي، سياسي و فكري كه چطور مي شود كه چنين گروهي پيدا مي شوند و دست به چنين كاري مي زنند. اين يك آسيب و بيماري است براي انقلاب ما كه بايد با اين آفت مبارزه كنيم. همه ي ما در حد خودمان وظيفه داريم در قبال انقلاب احساس مسئولیت کنیم و هر كس در حد خودش بايد با انحرافات، تخلفات و آسيب هايي كه به انقلاب وارد مي شود مبارزه كند. معتقدم كساني كه چنين رفتارهايي مي كنند، از روي اعتقاد است. شايد افرادي هم بينشان باشند كه افراد بي سر و پايي به معنای واقعی اراذل و اوباش محسوب شوند و كارشان صرفا ورود به همين ماجراهاست، اما اين طور كه من احساس كردم اين ها افرادي هستند كه فكر مي كنند كه دارند از انقلاب و ولايت دفاع مي كنند. گويي ما دشمن انقلاب و ولايت هستيم. بعد از حمله با دوستان كه صحبت مي كردم به شوخي گفتم كه فرض محال اگر دشمنی نابخشوده در حد نتانياهو هم به شيراز مي رفت احتمالا اين ها همين گونه رفتار مي كردند؛ طوری با عصبانيت، سنگ و آجر پرتاب مي كردند که احساس مي كردم كه از حالت عادي خارج شده اند. انگار اصلا توجه ندارند كه اگر اين ها با سر آن شخص برخورد كند، ممكن است از دنيا برود! خب اين بايد بررسي شود. چطور اين ها پيدا مي شوند و چنين كاري می كنند. شبيه داعشي ها و طالبان كه کمربند انفجاري مي بندند و مي روند در راه دفاع از اسلام خود را منفجر می کنند. شبيه خوارج كه در دوران اميرالؤمنين بودند. بايد بررسي شود كه چطور اين ها اين گونه شده اند؟
بايد همه بفهمند كه هيچ حاشيه اي امني براي هيچ متخلفی و مجرمی از جمله اين افراد نداريم. بايد همه بدانند كه اگر چنين كاري كنند و امنيت كسي را مختل كنند و قانون را نقض كنند معرفي مي شوند. اين افراد در همان روز سه چهار ساعت امنيت و نظم بخشي از شيراز را مختل كرده بودند و قسمتی از شيراز آشوب شده بود. خيلي راحت مي آيند در ورودي فرودگاه مي ايستند، شيشه هاي ماشين را مي شكنند، گاز فلفل مي زنند، هر كار دوست دارند مي كنند، با موتور دنبال مي كنند و مي آيند پشت در كلانتري مي ايستند و هيچ ترسي از كلانتري و نيروي انتظامي هم ندارند؛ چون مي دانند در آن شهر آزادند و هر كاري كنند، برخي از نهادهاي خاص و افرادي مانند امام جمعه ي شيراز پشت سرشان است. اين كه كشورداري نمي شود، اين مي شود مدیریت ملوك الطوايفي. هر كس در شیراز براي خودش در قسمتي حكومتي درست كرده و دولت هم براي خود نامه ها را امضاء مي كند. اين طور نمي شود كشور را اداره كرد. يك بار بايد محكم جلوي اين ها ايستاد و تا آخر مقصرين را دنبال و محاكمه كنند. اگر رسيديم به اين جا كه هر كس با هر مقامي از اين افراد حمايت كرده و به آن ها خط داد، بايد به جرمشان رسيدگي و محكوم شوند. اگر با خاطيان قاطعانه برخورد شود، آن نهاد يا نظام اصلا تضعيف نمي شود، بلكه تقويت هم مي شود. اگر در گذشته - مثل آن اتفاقي كه براي رئيس مجلس در قم افتاد - درست و قاطعانه برخورد مي شد، امروز شاهد چنين اتفاقاتي نبوديم. بايد يك بار درست مقابل اين ها بايستيم و همه چيز روشن شود. به تعبير اميرالمومنين مسئولان مصانعه نكنند؛ اميرالمؤمنين مي فرمايند:
لَا یُقِیمُ أَمْرَ اللَّهِ سُبْحَانَهُ إِلَّا مَنْ لَا یُصَانِعُ وَ لَا یُضَارِعُ وَ لَا یَتَّبِعُ الْمَطَامِع» = بر پا نمی‌دارد امر الهی را (حکومت و حاکمیت و زعامت را) مگر کسی که سازشکاری، معامله گری، ملاحظه کاری و رفیق بازی و مصانعه نداشته باشد.
ضمنا اين كه مدام در برخی رسانه ها اعلام می کنند که ما به ايشان گفته بوديم، اين كذب محض است. اصلا اين طور نبوده، كه در آن نامه خطاب به معاون امنیتی و اطلاعاتی وزیر کشور هم این نکته را یادآور شدم.
به هر حال اين اتفاق افتاده و ما بايد سعي كنيم طوري رفتار كنيم و طوري به آن رسيدگي شود كه دوباره تكرار نشود. همه بايد آن را معالجه كنيم. اين يك بيماري است كه وارد انقلاب ما شده كه برخی فکر می کنند اگر حرف كسي را قبول نداريم، نبايد بگذاريم او حرف بزند. اين رفتارها مخالف فرمايش های رهبري هم هست.
اميدواريم با مجرمين و مسببين، قاطعانه برخورد شود تا ان شاء الله ديگر شاهد اين اتفاقات نباشيم.
اين را هم تاكيد مي كنم كه با اين اتفاق نظرم در مورد مردم شيراز اصلا تغييري نكرده و آن را از چشم مردم شیراز نمی بینم. سلام بنده را به آن ها برسانيد و از ابراز محبتشان كه از طريق شما به عنوان نمايندگانشان منتقل شد، تشكر كنيد.مجددا تشكر مي كنم از شما كه تشريف آورديد.
لازم به ذکر است در این دیدار سيد ابوذر هاشمي از ايل ممستني و مسئول كانون جوانان اعتدال و توسعه در استان فارس، مهرزاد سهامي (رئيس ايل بزرگ خمسه)، زارع (نماينده گروهي از دانشجويان شيرازي)، دكتر رفوگران (به نمايندگي از گروهي از وكلا و كميسيون حقوق بشر كانون وكلا)، دكتر مقيمي،(نماينده ي ايل بزرگ قشقايي)، محمودي مقدم (جزء ٣١ دانشمند برتر جهان و از نخبگان شيراز)، موسوي (فرماندار اسبق بوانات)، شهردار اسبق شهر ضرغان، مهندس كشاورز (نماينده ي ايل ممستني، طايفه دشمن زياري)، آسماني (مهندس مكانيك دانشگاه صنعتي شريف)، نمايندگان اعراب باسلي و تعدادي از شهروندان شيراز حضور داشتند.
