صراط: نشریه نیویورک‌تایمز در گزارشی از توافقات و مصالحه‌های صورت گرفته در مذاکرات هست‌ای لوزان نوشت که موضوع زمان‌بندی کاهش و تخفیف تحریم‌ها هنوز حل نشده است.
این نشریه در بخشی دیگری از گزارش خود اشاره کرد که در ایام مذاکرات هسته‌ای لوزان، هرجایی که وندی شرمن، مذاکره‌کننده ارشد آمریکایی در این هتل مجلل حضور داشت، یک وایت‌برد (تخته سفید) به دنبال خود داشت، جایی که دیپلمات‌های ایرانی و آمریکایی درک و فهم خود را به زبان انگلیسی و فارسی روی آن می‌آوردند.
نیویورک‌تایمز نوشت که این تخته سفید (وایت‌برد) در خدمت یک هدف عمده دیپلماتیک بود، جایی که به هر دو طرف اجازه می‌داد پیشنهادهای (مطرح) را بدون اینکه روی کاغذ بیاورند بررسی کنند. طبق گفته بسیاری از مقامات آمریکایی که با نیویورک‌تایمز گفتگو کرده‌اند، این امر به ایرانی‌ها اجازه داد تا بدون فرستادن اسناد به تهران برای بررسی، به مذاکره بپردازند، جایی که تندورها می‌توانستند آن را تحت تأثیر قرار دهند.
یک مقام کاخ سفید به این نشریه گفت: "این یک راه‌حل درخشان با فناوری سطح پایینی بود." البته معایب خود را نیز داشت، جایی که یک آمریکایی به یک ماژیک معمولی (غیر وایت‌بردی) مطلبی را روی آن نوشت، اما پس از آن برای پاک کردن این نوشته که حاوی ارقامی محرمانه بود، تلاش بسیار زیادی صورت گرفت.
نیویورک‌تایمز در ادامه نوشت که زمانی که اوبامام به ریاست جمهوری رسید با حجم عظیمی از سانتریفیوژهای نصب شده در سالن‌های نطنز مواجه شد، زمانی که مجبور شد اجرای امواج متعددی از حملات سایبری علیه آن را تأیید کند.
این نشریه در ادامه نوشت، در جریان مذاکرات، زمانی که گفتگوها به خشم کشیده می‌شد، مشخص شد که نهایتا برای دستیابی به توافق، ایران باید قادر باشد تا یک روایت در مورد عدم عقب‌نشینی و عدم برچیدن را برای خود حفظ کند.
این نشریه در بخشی دیگری از گزارش خود اشاره کرد که در ایام مذاکرات هسته‌ای لوزان، هرجایی که وندی شرمن، مذاکره‌کننده ارشد آمریکایی در این هتل مجلل حضور داشت، یک وایت‌برد (تخته سفید) به دنبال خود داشت، جایی که دیپلمات‌های ایرانی و آمریکایی درک و فهم خود را به زبان انگلیسی و فارسی روی آن می‌آوردند.
نیویورک‌تایمز نوشت که این تخته سفید (وایت‌برد) در خدمت یک هدف عمده دیپلماتیک بود، جایی که به هر دو طرف اجازه می‌داد پیشنهادهای (مطرح) را بدون اینکه روی کاغذ بیاورند بررسی کنند. طبق گفته بسیاری از مقامات آمریکایی که با نیویورک‌تایمز گفتگو کرده‌اند، این امر به ایرانی‌ها اجازه داد تا بدون فرستادن اسناد به تهران برای بررسی، به مذاکره بپردازند، جایی که تندورها می‌توانستند آن را تحت تأثیر قرار دهند.
یک مقام کاخ سفید به این نشریه گفت: "این یک راه‌حل درخشان با فناوری سطح پایینی بود." البته معایب خود را نیز داشت، جایی که یک آمریکایی به یک ماژیک معمولی (غیر وایت‌بردی) مطلبی را روی آن نوشت، اما پس از آن برای پاک کردن این نوشته که حاوی ارقامی محرمانه بود، تلاش بسیار زیادی صورت گرفت.
نیویورک‌تایمز در ادامه نوشت که زمانی که اوبامام به ریاست جمهوری رسید با حجم عظیمی از سانتریفیوژهای نصب شده در سالن‌های نطنز مواجه شد، زمانی که مجبور شد اجرای امواج متعددی از حملات سایبری علیه آن را تأیید کند.
این نشریه در ادامه نوشت، در جریان مذاکرات، زمانی که گفتگوها به خشم کشیده می‌شد، مشخص شد که نهایتا برای دستیابی به توافق، ایران باید قادر باشد تا یک روایت در مورد عدم عقب‌نشینی و عدم برچیدن را برای خود حفظ کند.
