صراط: یک روزنامه آمریکایی گزارش کرد که افسران سابق ارتش «صدام» رئیسجمهور معدوم عراق، فرماندهی تکفیریهای «داعش» را برعهده دارند و از نفوذ آنها در این گروه پرده برداشت.
وقتی «ابو حمزه» یکی از تروریستهای سابق سوری موافقت کرد که به تکفیریهای داعش بپیوندد، تصور می کرد که به بخشی از مدینه فاضله این تکفیریها که مبارزان خارجی از سراسر جهان را اغوا میکنند تا به این گروه تروریستی بپیوندد، تبدیل میشود
به گزارش روزنامه آمریکایی واشنگتنپست، این در حالی بود که بعد از پیوستن به داعش متوجه شد که تحت نظارت یک فرمانده عراقی قرار دارد که خود این فرمانده از عراقیهایی دستور میگیرد که به داخل و خارج میدانهای رزمی سوریه رفت و آمد داشتند.
وقتی ابوحمزه سال گذشته میلادی در یک نشست تکفیریهای داعش، با فرماندهان خود مخالفت کرد، به دستور یک مرد نقابدار عراقی که به آرامی در نشست حاضر بود و به حرفها گوش میداد و نکته برمیداشت، بازداشت شد.
به گزارش واشنگتنپست، ابوحمزه که یکی از حاکمان داعش در یک جامعه کوچک در سوریه بود، هرگز هویت آن فرد نقابدار را کشف نکرد.
وی میگوید، تمامی این مردان که فرماندهی داعش را برعهده دارند، افسران سابق عراق بودند و در دوران ریاستجمهوری «صدام» رئیسجمهور معدوم عراق فعالیت میکردند و زمانی برای سازمان اطلاعات عراق فعالیت میکردند و هماکنون به سرویس امنیتی داعش تعلق دارند.
بر اساس این گزارش، اظهارات ابوحمزه و بقیه آنهایی که در دو سال گذشته کنار داعش زندگی کردهاند یا علیه آنها مبارزه کردند، بر نقش جامع اعضای ارتش صدام در سازمانهای مرتبط با تکفیریهای خارجی و انتشار نوارهای ویدئویی هولناکی که آنها ستارگان این فیلمها هستند، تأکید میکند.
طبق گفته عراقیها، سوریها و تحلیلگرانی که در زمینه تکفیریها مطالعه میکنند، تمامی رهبران تکفیریهای داعش، افسران سابق دوران صدام از جمله اعضای ارتش و کمیتههای امنیتی و اکثر امیران و شاهزادگان عراقی میباشد.
طبق این گزارش، این افسران دوران صدام، کارشناسان نظامی و بخشی از برنامههای بعثیهای سابق و شبکههای قاچاق را وارد سازمان کردند تا از تحریمهای دهه 1990 جلوگیری کنند و هماکنون تجارت غیرقانونی نفت داعش را تسهیل میکنند.
ابوحمزه در خصوص این افسران سابق ارتش بعثی عراق و نفوذ آنها در تکفیریهای داعش گفت: تمامی تصمیمگیرندگان (در گروه داعش) عراقی بودند و اکثر آنها افسران سابق عراقی بودند و این افسران فرماندهی میکردند و تاکتیکها و طرحهای نبرد را تعیین میکردند اما خود عراقیها وارد مبارزه نمیشدند و مبارزان خارجی را در میدانهای نبرد میگذاشتند.
وقتی «ابو حمزه» یکی از تروریستهای سابق سوری موافقت کرد که به تکفیریهای داعش بپیوندد، تصور می کرد که به بخشی از مدینه فاضله این تکفیریها که مبارزان خارجی از سراسر جهان را اغوا میکنند تا به این گروه تروریستی بپیوندد، تبدیل میشود
به گزارش روزنامه آمریکایی واشنگتنپست، این در حالی بود که بعد از پیوستن به داعش متوجه شد که تحت نظارت یک فرمانده عراقی قرار دارد که خود این فرمانده از عراقیهایی دستور میگیرد که به داخل و خارج میدانهای رزمی سوریه رفت و آمد داشتند.
وقتی ابوحمزه سال گذشته میلادی در یک نشست تکفیریهای داعش، با فرماندهان خود مخالفت کرد، به دستور یک مرد نقابدار عراقی که به آرامی در نشست حاضر بود و به حرفها گوش میداد و نکته برمیداشت، بازداشت شد.
به گزارش واشنگتنپست، ابوحمزه که یکی از حاکمان داعش در یک جامعه کوچک در سوریه بود، هرگز هویت آن فرد نقابدار را کشف نکرد.
وی میگوید، تمامی این مردان که فرماندهی داعش را برعهده دارند، افسران سابق عراق بودند و در دوران ریاستجمهوری «صدام» رئیسجمهور معدوم عراق فعالیت میکردند و زمانی برای سازمان اطلاعات عراق فعالیت میکردند و هماکنون به سرویس امنیتی داعش تعلق دارند.
بر اساس این گزارش، اظهارات ابوحمزه و بقیه آنهایی که در دو سال گذشته کنار داعش زندگی کردهاند یا علیه آنها مبارزه کردند، بر نقش جامع اعضای ارتش صدام در سازمانهای مرتبط با تکفیریهای خارجی و انتشار نوارهای ویدئویی هولناکی که آنها ستارگان این فیلمها هستند، تأکید میکند.
طبق گفته عراقیها، سوریها و تحلیلگرانی که در زمینه تکفیریها مطالعه میکنند، تمامی رهبران تکفیریهای داعش، افسران سابق دوران صدام از جمله اعضای ارتش و کمیتههای امنیتی و اکثر امیران و شاهزادگان عراقی میباشد.
طبق این گزارش، این افسران دوران صدام، کارشناسان نظامی و بخشی از برنامههای بعثیهای سابق و شبکههای قاچاق را وارد سازمان کردند تا از تحریمهای دهه 1990 جلوگیری کنند و هماکنون تجارت غیرقانونی نفت داعش را تسهیل میکنند.
ابوحمزه در خصوص این افسران سابق ارتش بعثی عراق و نفوذ آنها در تکفیریهای داعش گفت: تمامی تصمیمگیرندگان (در گروه داعش) عراقی بودند و اکثر آنها افسران سابق عراقی بودند و این افسران فرماندهی میکردند و تاکتیکها و طرحهای نبرد را تعیین میکردند اما خود عراقیها وارد مبارزه نمیشدند و مبارزان خارجی را در میدانهای نبرد میگذاشتند.