صراط: نشریه آمریکایی نشنال اینترست در تحلیلی درباره روند مذاکرات هسته ای ایران با کشورهای 1+5 و به ویژه با آمریکا نوشت آشکار است که برخی همسایگان ایران در حاشیه خلیج فارس و نیز اسرائیل با توافق هسته ای موافق نیست. آنها واهمه دارند که این توافق راه را برای بهبود روابط ایران و آمریکا باز کند و نفوذ تهران را در منطقه افزایش دهد.
آیت الله خامنه ای رهبر ایران در آخرین سخنرانی خود اعلام کرد مذاکرات هسته ای و توافق احتمالی تجربه و آزمونی است که در صورت موفقیت میتوان در مسائل دیگر ادامه پیدا کند.
اما بدون توافق و یا با توافق ایران قدرتی است که باید در منطقه خاورمیانه روی آن حساب کرد.
کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس نگران هستند که در توافق هسته ای با ایران فروخته خواهند شد، و نیز توافق احتمالی فضای بیشتری برای نفوذ و مانور در منطقه می دهد. به ویژه برای عربستان سعودی که این موضوع با تحولات داخلی اخیر و نیز تحولات منطقه که برای آنها مساعد نبوده ترکیب شده است. ایران در لبنان نفوذ غالب را دارد، بشار اسد را در سوریه حفظ کرده است و دلیلی برای حضور در عراق دارد، به دلیل تهدید داعش. در واقع، در حالی که باقی منطقه تعلل میکنند، تهران به صورت فعال در حال مبارزه با داعش است.
همزمان با آنکه متحدان آمریکا در منطقه بر جلوگیری از توافق هستهای با ایران تمرکز کردهاند، ایران به تقویت دستاوردهایش در منطقه ادامه می دهد.
توافق هسته ای چیزی نیست که جایگاه منطقهای ایران را تعیین کند، ایران هم اکنون یک قدرت برتر در خاورمیانه است. ایران کشوری پهناور، با منابع فراوان، و به صورت بالقوه یک شریک قدرتمند در منطقه ای بی ثبات است. جمعیت ایران نیز زیاد است و دو برابر جمعیت عربستان است. اما شاید مهمتر از آن، چه در داخل و چه خارج از منطقه این است که قادر است یک برنامه جدی بین المللی را پیگیری کند.
امروز، منافع راهبردی آمریکا و ایران در برخی موضوعات کلیدی از جمله جنگ علیه داعش و ماموریت پس از جنگ در افغانستان هم سو شده است. پدیدار شدن داعش در کشور همسایه عراق نشان داد ایران به سرعت با شرایط جدید انطباق می یابد و برای کنترل این گروه به سرعت مشارکت کرد. امروز ایران تنها بازیگری است که در صورت نیاز وبه خطر افتادن عراق می تواند نیروی زمینی اعزام کند.
در افغانستان، عربستان یکی از 3 کشوری بود که طالبان را به عنوان دولت به رسمیت شناخت، اما ایران همانند آمریکا برحذف طالبان از صحنه سیاسی افغانستان تاکید کرده و می کند.
هیچ کدام از این استدلال ها پیشنهاد نمی کند که آمریکا می تواند به سیاست خود قبل از انقلاب با ایران برگردد. اما دو کشور زمانی که منافع ملی آنها همسو می شود باید با یکدیگر همکاری کنند. موفقیت مبارزه در تکریت آزمونی است برای هماهنگی محدود ایران و آمریکا.
آیت الله خامنه ای رهبر ایران در آخرین سخنرانی خود اعلام کرد مذاکرات هسته ای و توافق احتمالی تجربه و آزمونی است که در صورت موفقیت میتوان در مسائل دیگر ادامه پیدا کند.
اما بدون توافق و یا با توافق ایران قدرتی است که باید در منطقه خاورمیانه روی آن حساب کرد.
کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس نگران هستند که در توافق هسته ای با ایران فروخته خواهند شد، و نیز توافق احتمالی فضای بیشتری برای نفوذ و مانور در منطقه می دهد. به ویژه برای عربستان سعودی که این موضوع با تحولات داخلی اخیر و نیز تحولات منطقه که برای آنها مساعد نبوده ترکیب شده است. ایران در لبنان نفوذ غالب را دارد، بشار اسد را در سوریه حفظ کرده است و دلیلی برای حضور در عراق دارد، به دلیل تهدید داعش. در واقع، در حالی که باقی منطقه تعلل میکنند، تهران به صورت فعال در حال مبارزه با داعش است.
همزمان با آنکه متحدان آمریکا در منطقه بر جلوگیری از توافق هستهای با ایران تمرکز کردهاند، ایران به تقویت دستاوردهایش در منطقه ادامه می دهد.
توافق هسته ای چیزی نیست که جایگاه منطقهای ایران را تعیین کند، ایران هم اکنون یک قدرت برتر در خاورمیانه است. ایران کشوری پهناور، با منابع فراوان، و به صورت بالقوه یک شریک قدرتمند در منطقه ای بی ثبات است. جمعیت ایران نیز زیاد است و دو برابر جمعیت عربستان است. اما شاید مهمتر از آن، چه در داخل و چه خارج از منطقه این است که قادر است یک برنامه جدی بین المللی را پیگیری کند.
امروز، منافع راهبردی آمریکا و ایران در برخی موضوعات کلیدی از جمله جنگ علیه داعش و ماموریت پس از جنگ در افغانستان هم سو شده است. پدیدار شدن داعش در کشور همسایه عراق نشان داد ایران به سرعت با شرایط جدید انطباق می یابد و برای کنترل این گروه به سرعت مشارکت کرد. امروز ایران تنها بازیگری است که در صورت نیاز وبه خطر افتادن عراق می تواند نیروی زمینی اعزام کند.
در افغانستان، عربستان یکی از 3 کشوری بود که طالبان را به عنوان دولت به رسمیت شناخت، اما ایران همانند آمریکا برحذف طالبان از صحنه سیاسی افغانستان تاکید کرده و می کند.
هیچ کدام از این استدلال ها پیشنهاد نمی کند که آمریکا می تواند به سیاست خود قبل از انقلاب با ایران برگردد. اما دو کشور زمانی که منافع ملی آنها همسو می شود باید با یکدیگر همکاری کنند. موفقیت مبارزه در تکریت آزمونی است برای هماهنگی محدود ایران و آمریکا.