صراط: روزنامه جوان نوشت: احتمال اكران فيلمهاي حاشيهدار در شرايطي كه اين روزها سينما در آرامش نسبي به سر ميبرد، خبري است كه ميتواند به راحتي آرامش لرزان سينما را به هم بريزد.
تلاش براي اكران فيلمهاي توقيفي در سال جديد و همچنين ايجاد فضا براي فيلمهاي مسئلهدار جشنواره فجر، در شرايطي كه مديران سينمايي بايد تمركز خود را صرف بهبود شرايط اقتصادي سينما كنند، اقدامي مخرب است كه از سوي برخي از فعالان سينما در حال پيگيري است.
«پاداش» روي پرده ميرود؟!
فيلم سينمايي «از رئيسجمهور پاداش نگيريد» كه بيشتر با نام قبلياش «پاداش» شناخته ميشود، در حال نزديك شدن به اكران است؛ فيلمي به كارگرداني كمال تبريزي و نويسندگي محمد رحمانيان كه در خلاصه داستان آن آمده است؛ يكي از مديران مياني دولت به مأموريتهاي خارجي متعدد ميرود تا اينكه در يك نوبت او را براي تشويق به سفر حج ميفرستند اما در اين سفر برخلاف تصور او كه انتظار دارد مانند يك مدير دولتي با او برخورد شود، اين اتفاق نميافتد.»
فيلم «پاداش» مانند اغلب آثار كمال تبريزي رگههاي پررنگ طنز و هجو را با خود دارد، اما اين بار كارگردان فيلم جنجالبرانگيز «مارمولك» خط قرمز ديگري را مورد هجو قرار داده است. «نماز» و «حج» دو موضوعي است كه در «پاداش» مورد هجو قرار ميگيرد. آن هم با فرمول مورد علاقه كمال تبريزي كه قهرمان فيلم در پايان با چرخشي 180 درجه به راه راست هدايت ميشود.
«پاداش» نگاه تند و طعنهآميزي به مديران دولت دهم دارد، از تمسخر رئيسجمهور پيشين گرفته تا وزراي دولت كه به عنوان افراد بياطلاع نشان داده ميشوند. اما مشكل اصلي كه «پاداش» را به توقيف كشاند، مشكلات اخلاقي و اعتقادي فيلم بوده است. فيلم به صورت مستقيم از سوي سيد محمد حسيني، وزير ارشاد سابق توقيف شد و تاكنون نيز بهرغم تلاشهاي تبريزي و درخواست وي از دولت جديد، اكران نشده است.
بهرغم در توقيف بودن «پاداش»، پخش اين فيلم در اواخر سال گذشته به شركت مولود رسانه واگذار شد. حبيب اسماعيلي، مدير اين شركت پخش فيلم، روز گذشته طي مصاحبهاي گفت: ما براي اكران اين فيلم در دومين نوبت اكران امسال، اعلام آمادگي كردهايم و مواد تبليغي فيلم هم آماده است، اما از آنجا كه هنوز آييننامه اكران سال 94 تكميل نشده است، بايد چند روزي منتظر بمانيم.
اسماعيلي پيش از اين نيز تلاش كرده بود تا فيلم «تلفن همراه رئيسجمهور» را نيز اكران كند. اين فيلم كه طنزي سياسي ساخته علي عطشاني است، هيچگاه به صورت رسمي توقيف نشد اما از زمان اكران در سيامين جشنواره فيلم فجر، امكان اكران آن به وجود نيامده و شايد ملاحظات سياسي مانع از اكران آن فيلم شده است. نقطه مشترك «از رئيسجمهور پاداش نگيريد» و «تلفن همراه رئيسجمهور» نه در پخشكننده يكسان بلكه در سياست هر دو فيلم در هجو عملكرد دولتهاي نهم و دهم و به خصوص شخص رئيس دولت است.
رسانههاي جاده صافكن
اگر شرايط اكران براي «از رئيسجمهور پاداش نگيريد» مهيا شود، اين فيلم دومين اثر سينمايي حاشيهداري است كه در روزهاي بعد از تعطيلات نوروزي خبر اكران آنها جدي خواهد شد. پيش از اين نيز فيلم «خانه دختر» توانست مجوز اكران بگيرد. اكران اين فيلم در جشنواره فجر، موجي از نظرات موافق و مخالف را به همراه داشت كه در نهايت با خبر حذف بخشهايي از فيلم، شوراي صنفي نمايش جواز اكران فيلم را صادر كرد. با اين حال نبايد تلاشهاي رسانهاي را كه منجر به اكران اين فيلم و ايجاد فضاي مناسب براي «از رئيسجمهور پاداش نگيريد» ميشود ناديده گرفت؛ تلاشي كه پيش از اين نيز به شدت درباره فيلم «آشغالهاي دوست داشتني» انجام شد اما در آخر به موفقيت منجر نشد يا درباره «عصباني نيستم» كه حتي صحبت از عقد قرارداد اكران با سينماها به ميان آمد ولي در نهايت اين فيلم در پخش غيرقانوني حاشيه خيابانها دست به دست شد.
ايجاد فضا براي حضور فيلمهاي حاشيهدار در اكرانهاي عمومي، از اين جهت مخاطرهآميز است كه بر اساس منافع شخصي فيلمساز يا همفكران وي آرامش كلي سينما را به هم ميزند و فضاي حركت را براي فيلمسازاني كه نميخواهند دچار حاشيهها شوند، محدود ميكند.
تلاش براي اكران فيلمهاي توقيفي در سال جديد و همچنين ايجاد فضا براي فيلمهاي مسئلهدار جشنواره فجر، در شرايطي كه مديران سينمايي بايد تمركز خود را صرف بهبود شرايط اقتصادي سينما كنند، اقدامي مخرب است كه از سوي برخي از فعالان سينما در حال پيگيري است.
«پاداش» روي پرده ميرود؟!
فيلم سينمايي «از رئيسجمهور پاداش نگيريد» كه بيشتر با نام قبلياش «پاداش» شناخته ميشود، در حال نزديك شدن به اكران است؛ فيلمي به كارگرداني كمال تبريزي و نويسندگي محمد رحمانيان كه در خلاصه داستان آن آمده است؛ يكي از مديران مياني دولت به مأموريتهاي خارجي متعدد ميرود تا اينكه در يك نوبت او را براي تشويق به سفر حج ميفرستند اما در اين سفر برخلاف تصور او كه انتظار دارد مانند يك مدير دولتي با او برخورد شود، اين اتفاق نميافتد.»
فيلم «پاداش» مانند اغلب آثار كمال تبريزي رگههاي پررنگ طنز و هجو را با خود دارد، اما اين بار كارگردان فيلم جنجالبرانگيز «مارمولك» خط قرمز ديگري را مورد هجو قرار داده است. «نماز» و «حج» دو موضوعي است كه در «پاداش» مورد هجو قرار ميگيرد. آن هم با فرمول مورد علاقه كمال تبريزي كه قهرمان فيلم در پايان با چرخشي 180 درجه به راه راست هدايت ميشود.
«پاداش» نگاه تند و طعنهآميزي به مديران دولت دهم دارد، از تمسخر رئيسجمهور پيشين گرفته تا وزراي دولت كه به عنوان افراد بياطلاع نشان داده ميشوند. اما مشكل اصلي كه «پاداش» را به توقيف كشاند، مشكلات اخلاقي و اعتقادي فيلم بوده است. فيلم به صورت مستقيم از سوي سيد محمد حسيني، وزير ارشاد سابق توقيف شد و تاكنون نيز بهرغم تلاشهاي تبريزي و درخواست وي از دولت جديد، اكران نشده است.
بهرغم در توقيف بودن «پاداش»، پخش اين فيلم در اواخر سال گذشته به شركت مولود رسانه واگذار شد. حبيب اسماعيلي، مدير اين شركت پخش فيلم، روز گذشته طي مصاحبهاي گفت: ما براي اكران اين فيلم در دومين نوبت اكران امسال، اعلام آمادگي كردهايم و مواد تبليغي فيلم هم آماده است، اما از آنجا كه هنوز آييننامه اكران سال 94 تكميل نشده است، بايد چند روزي منتظر بمانيم.
اسماعيلي پيش از اين نيز تلاش كرده بود تا فيلم «تلفن همراه رئيسجمهور» را نيز اكران كند. اين فيلم كه طنزي سياسي ساخته علي عطشاني است، هيچگاه به صورت رسمي توقيف نشد اما از زمان اكران در سيامين جشنواره فيلم فجر، امكان اكران آن به وجود نيامده و شايد ملاحظات سياسي مانع از اكران آن فيلم شده است. نقطه مشترك «از رئيسجمهور پاداش نگيريد» و «تلفن همراه رئيسجمهور» نه در پخشكننده يكسان بلكه در سياست هر دو فيلم در هجو عملكرد دولتهاي نهم و دهم و به خصوص شخص رئيس دولت است.
رسانههاي جاده صافكن
اگر شرايط اكران براي «از رئيسجمهور پاداش نگيريد» مهيا شود، اين فيلم دومين اثر سينمايي حاشيهداري است كه در روزهاي بعد از تعطيلات نوروزي خبر اكران آنها جدي خواهد شد. پيش از اين نيز فيلم «خانه دختر» توانست مجوز اكران بگيرد. اكران اين فيلم در جشنواره فجر، موجي از نظرات موافق و مخالف را به همراه داشت كه در نهايت با خبر حذف بخشهايي از فيلم، شوراي صنفي نمايش جواز اكران فيلم را صادر كرد. با اين حال نبايد تلاشهاي رسانهاي را كه منجر به اكران اين فيلم و ايجاد فضاي مناسب براي «از رئيسجمهور پاداش نگيريد» ميشود ناديده گرفت؛ تلاشي كه پيش از اين نيز به شدت درباره فيلم «آشغالهاي دوست داشتني» انجام شد اما در آخر به موفقيت منجر نشد يا درباره «عصباني نيستم» كه حتي صحبت از عقد قرارداد اكران با سينماها به ميان آمد ولي در نهايت اين فيلم در پخش غيرقانوني حاشيه خيابانها دست به دست شد.
ايجاد فضا براي حضور فيلمهاي حاشيهدار در اكرانهاي عمومي، از اين جهت مخاطرهآميز است كه بر اساس منافع شخصي فيلمساز يا همفكران وي آرامش كلي سينما را به هم ميزند و فضاي حركت را براي فيلمسازاني كه نميخواهند دچار حاشيهها شوند، محدود ميكند.