از سوی دیگر قهرمانی سپاهان باعث شد تا صحبت‌هایی در خصوص مافیای اصفهانی در فدراسیون فوتبال شنیده شود و برخی اینگونه نظر بدهند که به خاطر حضور دو نایب رئیس اصفهانی در فدراسیون فوتبال، برای قهرمانی این تیم اصفهانی از سوی فدراسیون برنامه‌ریزی‌هایی انجام شده است.
بر همین اساس به سراغ محمود اسلامیان، نایب رئیس اول فدراسیون رفته و در خصوص اتفاقات روز پایانی لیگ و البته موضوعِ واگذاری استقلال و پرسپولیس به بخش خصوصی با وی گفت و گویی را انجام دادیم که متن آن در زیر می‌آید:
شما برای تماشای دیدار سپاهان و سایپا در اصفهان بودید اما اتفاقات تلخی در تبریز رخ داد.نفت و تراکتورسازی تا روز پایانی دو تیم صدرنشین بودند و این موضوع نشان می‌داد این دو تیم قدرت نسبتاً نزدیکی با یکدیگر دارند. با این حال باید به نکاتی هم اشاره کنم، خود من اصالتاً اصفهانی هستم اما بزرگ شده آذربایجان هستم و تمام دوران ابتدایی و اوایل دوران دبیرستان را در این شهر بزرگ شده‌ام و نیمی ترک و نیمی اصفهانی محسوب می‌شوم. از سوی دیگر به چند شهر نیز علاقه دارم، اول شهر خودم اصفهان، سپس تبریز که در آن بزرگ شدم و شهر خرمشهر به خاطر مقاومت‌هایش در زمان جنگ و این سه شهر را به صورت نوستالوژیک دوست دارم.
در هر صورت اتفاقات ناراحت کننده و تلخی در تبریز رخ داد.
درست است و این حواشی من را هم به شدت ناراحت کرد. خود من هم فکر نمی کردم که تراکتورسازی در ده دقیقه 2 گل بخورد و این موضوع هم به جذابیت‌های فوتبال برمی گردد.
یعنی از قهرمانی سپاهان خیلی هم خوشحال نشدید.
خیر؛ واقعا می گویم چون بزرگ شده تبریز هستم به این شهر هم یک تعصب خاصی دارم. تبریز را دوست دارم و دوستان ترک زبان زیادی دارم و زبان دومم خودم نیز ترکی است.
با این حال صحبت از مافیای اصفهانی در فوتبال ایران می‌شود. این موضوع صحت دارد؟
اینکه فوتبال اصفهان رشد کرده یک واقعیت است و به این حرف‌ها ارتباطی ندارد. اگر اولین قهرمانی سپاهان بود شاید می‌شد این صحبت‌ها را مطرح کرد. به جای این صحبت‌ها بهتر است بررسی کنیم تا مشخص شود سپاهان چگونه به اینجا رسید که البته تمام فاکتورهای قدرت این تیم هم به پول مربوط نمی‌شود چون تیم‌های دیگر هم پول خرج می‌کنند اما ساختار، ثبات نسبی مدیریت و عوامل دیگر باعث شده تا این تیم امروز قهرمانی‌های متعددی را کسب کند. در واقع معتقدم که باید در خصوص این قهرمانی‌ها یک تحقیق علمی به عمل آورد و باید سعی کنیم تا به جای نشر چنین صحبت‌هایی از یکدیگر کار یاد بگیریم.
پس اتفاقات غیرفوتبالی تبریز به سپاهان ارتباطی پیدا نمی‌کند؟
خیر، واقعا چنین چیزی نیست. مسابقه فوق در یک شهر دیگر بود و حتی در این مسابقه بهترین داور ایران و آسیا به قضاوت پرداخت. بعد هم اگر کسی یک صفحه تاریخ ایران را خوانده باشد باید بفهمد که خطرناک‌ترین موضوع این است که کسی بخواهد در این کشور به مسائل قومی دامن بزند. الان هم اتفاقاتی که در منطقه رخ می‌دهد بیشتر به خاطر مسائل قومی، قبیله‌ای است. البته ایران مستحکم و مستقل است و بزرگ‌ترین قدرت منطقه به شمار می‌رود. بنابراین نباید به این مسائل هم در کشور خودمان دامن بزنیم.
در تاریخ ایران همواره دو شهر تبریز و اصفهان بوده‌اند که تأثیرگذار بوده‌اند و ایراد هم ندارد بین این دو شهر رقابت برقرار باشد، البته رقابتی مثبت و تأثیرگذار که بتواند باعث پیشرفت دو استان شود. به طور مثال اینکه چه اتفاقی افتاده که سپاهان طی 14 سال 5 بار موفق شده است عنوان قهرمانی را کسب کند. به خوبی به یاد دارم که تا 20 سال پیش یک عنوان در لیگ برتر وجود داشت به عنوان بهترین تیم شهرستانی چون فرض بر این بود که شهرستانی‌ها قهرمان نمی‌شوند اما سپاهان برای اولین بار قهرمان شد و این رسم را تغییر داد. در واقع با قهرمانی سپاهان این باب باز شد و باید از آن به بعد از هم این مسائل را یاد بگیریم و نباید در این شرایطی که در منطقه حاکم است و دشمن به دنبال ضربه زدن به ماست، خودمان را در کشور تخریب کنیم. البته به شدت معتقدم که مراجع ذیصلاح باید به اتفاقات تبریز رسیدگی کنند تا حقایق مشخص شود.
طی این چند روز صحبت‌های ضد و نقیض زیادی از سوی مسئولان فدراسیون در خصوص تغییر نتیجه بازی شنیده می‌شود. نظر شما چیست؟
در این خصوص هم فدراسیون، سازمان لیگ و مراجع ذیربط خود را دارد اما اعتبار بین‌المللی را هم باید در نظر گرفت. به شخصه باز هم تأکید می‌کنم که از این اتفاقات به شدت ناراحتم.
در مورد مزایده استقلال و پرسپولیس که امروز برگزار می‌شود هم صحبت می‌کنید. گویا تکلیف این دو تیم سرانجام امروز مشخص خواهد شد.
ابتدا باید عرض کنم که ناراحتِ استقلال و پرسپولیس هستم و بارها از مسئولان خواسته‌ام تا برای این دو تیم تعیین تکلیف کنند چون در صورت قوی شدن این تیم‌ها، لیگ قدرتمند خواهد شد. از سوی دیگر باید از باشگاه سپاهان به عنوان یک نمونه موفق واگذاری یاد کنم. این باشگاه 20 سال پیش همین وضعیت امروز استقلال و پرسپولیس را در شهر اصفهان داشت و رها بود و هر روز یک تیم به وضعیت این تیم می‌رسید و همیشه هم در قعر جدول حضور داشت و حتی یک سال هم در آستانه سقوط قرار داشت. در اصفهان کارخانه فولاد مبارکه، تیمی داشت که دو نفر هم تماشاگر نداشت و در لیگ زیرگروه حاضر بود. من فکر کردم و به این نتیجه رسیدم که چرا باید این پول خرج تیمی شود که تماشاگر ندارد. بنابراین با مجوز مسئولان کشور و وزارت صنایع، باشگاه سپاهان را از تربیت بدنی گرفتیم و به جای اینکه این پول را خرج تیمی کنیم که دو تماشاگر هم ندارد، قرار شد خرج تیمی کنیم که بیشترین هوادار را در اصفهان دارد.
با این وضعیت باید استقلال و پرسپولیس هم به بنگاه‌های شبه دولتی واگذار شوند؟
معتقدم کسانی باید در مزایده شرکت کنند که سابقه تیمداری موفق دارند. من از خدایم است که این دو تیم به بخش خصوصی برسد اما این تجربه را از کسانی که در رأس کار بوده‌اند سؤال کنید که جز افزایش بدهی چه کاری انجام داده‌اند؟ این یک واقعیت است که تا حق پخش را ندهند و تا یکسری مسائل محقق نشود نمی‌توان این دو تیم را به بخش خصوصی واگذار کرد چون مطمئناً پولی که در این دو تیم هزینه می‌شود، برگردان نخواهد داشت. اینها بدیهیات است و نمی‌دانم چرا در کشور ما همه می‌خواهند این بدیهیات را نادیده گرفته و با آن دعوا کنند.
در همین فضا هم 145 نماینده در مخالفت واگذاری استقلال و پرسپولیس نامه‌ای را امضا کرده‌اند و خواسته‌اند تا این موضوع متوقف شود.
در این صورت نتیجه‌اش بلاتکلیفی خواهد شد. این بلاتکلیفی برای باشگاهی که 10-15 میلیون هوادار دارد به هیچ وجه خوب نیست. به نظر نمایندگان مجلس احترام می‌گذارم اما به خاطر تجربه 22 ساله‌ای که در این عرصه دارم با صراحت اعلام می‌کنم هیچ راهی جز اینکه دو تیم به یک شرکت بزرگ چه دولتی و چه غیردولتی واگذار شوند وجود ندارد، آن هم شرکتی که بتواند سالی حدود 40 میلیارد خرج کند چون برای شرکت‌های بزرگ این رقم‌ها پولی نیست و بیشتر جنبه تبلیغات را برای آنها پیدا می‌کند. وقتی می‌گویم تیم‌های خودروساز به این دلیل است که این دو شرکت می‌توانند سالی 7 هزار دقیقه از پخش مستقیم این دو تیم استفاده کنند. واقعا نمی‌فهمم چرا سایپا باید پولش را خرج تیمی کند که 4 نفر تماشاگر هم ندارد. این موضوع در دنیا بی‌سابقه است. سایپا می‌تواند همین پول را خرج تیمی کند که 10 میلیون تماشاگر دارد و کجای این کار ایراد دارد؟ ضمن اینکه از پتانسیل همین تماشاگر هم می‌توان استفاده کرد و پولی که هزینه می‌شود را هم بازگرداند. مهم‌تر اینکه تجربه موفق فولاد، سپاهان و ذوب‌آهن هم پیش رو است. اگر کارخانه فولاد نبود آیا سپاهان و فولاد می‌توانستند امروز با این ساختارهای قوی به عنوان قهرمانی برسد؟
البته گفته می‌شود استقلال و پرسپولیس بازوهای نظام هستند و از این لحاظ شاید بحث واگذاری آن شدنی نباشد.
متأسفم که در کشور ما به قول سیدجلال اسدآبادی با بدیهیات می‌جنگیم. با اصول بدیهی کشور که دعوا نداریم. این بدیهیات در هر عرصه‌ای چه سیاسی چه فرهنگی و چه ورزشی، باید آن را پذیرفت. الان هم پیشنهاد می‌کنم یکی از این دو تیم را به نفراتی که خواستار خرید این دو تیم هستند بدهند و تیم دیگر را به خودروسازان واگذار کنند و 3 سال بعد ببینند چه اتفاقی خواهد افتاد.
گفته می‌شود که خودروسازان خودشان از بدهکاران بزرگ بانکی هستند.
در صنعت فعلا امروز همه بدهکار هستند و شما یک واحد صنعتی نشان من بدهید که بدهکار نباشد. حالا که این دو شرکت خودروساز در حال حاضر برای فوتبال خرج می‌کنند، همین خرج را برای تیم‌هایی انجام دهند که حداقل تماشاگر هم دارد و می‌توانند از فرصت تبلیغات تلویزیونی نیز استفاده کنند. امروز پشت تمام تیم‌های کشور یک شرکت بزرگ قرار دارد پس چرا این اتفاق نباید برای بزرگ‌ترین تیم‌های ما نیز رخ دهد؟ اگر هم که این موضوع ایراد است که برای تمام تیم‌ها ایراد است و چرا آقایان به همه تیم‌ها ایراد نمی‌گیرند و فقط به این دو تیم که هر کدام بیشتر از 10 میلیون تماشاگر دارند و می‌توانند به تیم ملی قدرت ببخشند، ایراد می‌گیرند.
اردوی تیم ملی هم گفته می‌شود با وجود ضمانت‌های وزارت ورزش همچنان قطعی نشده است.
در خصوص اردو اطلاعی ندارم و فکر می‌کنم توافقات انجام شده و اردو هم برگزار خواهد شد. البته فدراسیون مشکلات شدید مالی دارد و امیدوارم دولت هم کمک کند تا تیم ملی برنامه‌هایش را پیش برده و بتواند موفق باشد.روز گذشته شایعه‌ای ایجاد شد مبنی بر اینکه می‌خواهند شما را به عنوان وزیر بعدی ورزش معرفی کنند.
خیر؛ این حرف‌ها چیست؟ این حرف‌ها فقط شایعه هست و هیچ مبنایی ندارد. واقعاً این خبر کذب و شایعه هست و نمی‌دانم این صحبت‌ها چه منابعی دارد و از کجا در می‌آید؟ مطلقاً این موضوع صحت ندارد و کسی هم در این خصوص با من صحبت نکرده است. شایعه خوب بسازند اشکالی ندارد اما شایعه بد درست نیست.
