صراط: محدودسازی توان لرزهخیزی گسلهای تهران به زلزله ۷ ریشتر صحیح نیست و بر مبنای اطلاعات قدیمی است و احتمالاً گسلهای پایتخت توان لرزهخیزی بالاتر از ۷ ریشتر را دارد که البته برای قطعیت آن نیاز به مطالعه و تحقیق جدید است.
به گزارش روابط عمومی سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران، مهدی زارع دانشیار پژوهشکده بین المللی زلزله شناسی کشور در حاشیه نشست بررسی درس آموختههای زلزله نپال که با هدف بررسی تطبیقی این زمین لرزه با زلزلههای دارای احتمال وقوع در ایران برگزار شد، با بیان این نکته گفت: به دلیل تغییرات ایجاد شده در گسل شمال تهران این موضوع نیازمند مطالعه است و باید بازنگری شود چون میتوانیم تصور یک رخداد بزرگتر هم داشته باشیم.
وی افزود: این که همیشه به سناریوهای بزرگ بسنده کنیم راهحل نیست و باید روی سناریوهای مختلف کار کرد.
در این نشست که با حضور جمعی از متخصصان، کارشناسان، مدیران و کارکنان سازمانهای تخصصی و دبیران ستادهای مدیریت بحران مناطق 22 گانه شهر تهران برگزار شد
عباس استاد تقیزاده مشاور عالی سازمان با اشاره به این نکته که یکی از اهداف سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران استفاده از تمامی ظرفیتها در بخشهای مختلف است، گفت: در این بین استفاده از نتایج فعالیتهای تخصصی در بخش دانشگاهی، پژوهشهای کاربردی با رویکرد مردمی و فعالیتهای جامعه محور در حال پیگیری است.
وی افزود: هماهنگی بین بخشی یکی از چالشهای مدیریت بحران در هنگام پاسخگویی است که این موضوع نیز در سازمان به صورت جدی دنبال میشود.
وی با بیان این نکته که مرور حوادث قبلی و بررسی فعالیتهای دیگر سازمانها میتواند در انتقال تجربیات کمک کند، به نقش شهرداری تهران به عنوان یکی از سازمانهای مهم در حوزه مدیریت بحران اشاره کرد که تاکنون تلاش کرده تجربیات خود در این زمینه را به دیگران منتقل کند.
مشاور عالی سازمان گفت: با سعی و تلاشهای صورت گرفته توانستیم برای نخستین بار پخش زنده برنامههای تخصصی و فعالیتهای صورت گرفته در سازمان را به صورت آنلاین از طریق پرتال سازمان در معرض دید عموم شهروندان قرار دهیم.
وی با اشاره به این که آموزش مجازی به عنوان یکی از برنامههای سازمان، در سال 94 به صورت جدی دنبال خواهد شد، افزود: تلاش میکنیم دیگر برنامههای حوزه آموزش، کنگرههای تخصصی و کارگاهها را نیز به صورت آنلاین در اختیار عموم قرار دهیم.
در ادامه این سمینار فیض الله زاده به بررسی شرایط کشور نپال پرداخت و با ارائه توضیحاتی در خصوص موقعیت جغرافیایی نپال، ضمن تشریح شرایط اقتصادی و سیاسی این کشور و ذکر این نکته که جمعیت 27 میلیونی نپال در وسعتی 140 هزار کیلومتری زندگی میکنند، گفت:تراکم جمعیت بر افزایش شدت آسیبهای وارده در نتیجه وقوع زلزله افزوده است، همچنین بنا بر گزارش ارائه شده از سوی دولت این کشور، آسیبهای وارد شده معادل نصف درآمد ناخالص این کشور است.
وی گفت: بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی بعد از وقوع زلزله4 بیمارستان تخریب شده و حدود 5 بیمارستان نیز با مشکلات مربوط به تجهیزات رو به رو شدند.همچنین 5 منطقه پشتیبانی و 3 منطقه برای دریافت کمکها تشکیل شده بود.
در ادامه این سمینار بهار حسن میرزایی پزشک تیم ملی فوتبال بانوان زیر 14 سال که در هنگام وقوع این زلزله، همراه با تیم ملی در شهرکاتماندو حضور داشت به تشریح تجربیات خود و اعضای تیم ملی در لحظه وقوع زلزله پرداخت و گفت: هنگامی که زلزله شروع شد، هیچ کس باورش نمیشد که این زمین لرزه است، اما بلافاصله زمین به شدت شروع به لرزش کرد به گونهای که نمیتوانستیم تعادل خود را حفظ کنیم.
وی افزود: بعد از این که زلزله به پایان رسید، بلافاصله بچههای تیم ملی را در محوطه ورزشگاه جمع کردیم تا در صورت وقوع زلزلههای دیگر آسیبی به آنها وارد نشود.
وی در ادامه ضمن تشریح اتفاقات رخ داده در ساعات اولیه وقوع زلزله، گزارشی از تجربه خود از نحوه ورود به هتل، میزان آسیبهای وارده به شهر، مشکلات رفتن به فرودگاه و مواجهه با سختیهای آن ارائه داد.
در ادامه نشست، شریفی به ارزیابی گزارش نقش سازمانهای بین المللی پس از زلزله نپال پرداخت و گفت: این زلزله 30 بخش از 75 بخش کشور نپال را تحت تاثیر قرار داد و در نتیجه وقوع آن آسیبهای بسیاری به زیرساختهای این کشور از جمله جادهها و پلها وارد شد.
وی گفت: تخریب مراکز درمانی، قطع برق و مشکلات مربوط به تامین سوخت بخشی از چالشهایی است که این کشور با آن مواجه شد.
وی با ذکر آماری افزود: در نتیجه وقوع این زلزله، 494 هزار و 717 خانه تخریب و 268 هزار و 373 خانه نیز دچار خسارت شدند.
وی با اشاره به این که در پی وقوع این زمین لرزه 26 بیمارستان و 900 مرکز بهداشتی درمانی روستایی دچار آسیب جدی شد، یادآور شد: 18 هزار نفر مجروح و 536 هزار کودک زیر 5 سال نیازمند مراقبت اعلام شدهاند. همچنین شش هزار زن باردار و 637 هزار دختر نوجوان به مراقبتهای ویزه نیاز دارند
وی گفت: در نتیجه این زلزله به ذخایر غذایی و کشاورزی کشور نپال آسیب جدی وارد شده و ناامنی غذایی در حال افزایش است، به نحوی که بیش از 3 میلیون نفر نیازمند مواد عذایی هستند.
وی در ادامه اهداف استراتژیک انتخاب شده سازمان ملل برای عملیات امداد در نپال را برشمرد و از کاهش مرگ و میر ناشی از گسترش بیماریهای عفونی از طریق پیشگیری با دسترسی فوری به آب، بهداشت، بهسازی و خدمات سلامت، تامین فوری نیازهای غذایی افراد تحت تاثیر به ویژه در نواحی بیشتر آسیب دیده و جمعیت آسیب پذیر، تقویت سرپناه اضطراری، حمایت از زنان و کودکان در برابر خشونت و تقویت ظرفیتهای پشتیبانی، دسترسی و ارتباطات برای پاسخگویی به نواحی آسیب دیده به عنوان مهمترین این اهداف نام برد.
در ادامه جلسه مهدی زارع دانشیار پژوهشکده بین المللی زلزله شناسی به تشریح ابعاد فنی این زلزله پرداخت و با اشاره به نحوه وقوع آن، جهت حرکت گسلها از شمال غرب به جنوب شرق و برآوردهای پهنه های هم شدت گفت: حدود سه ماه قبل از وقوع زلزله، زلزلهای به بزرگای پنج و نیم در« کاسکی» اتفاق افتاده و چهار روز قبل از زلزله اصلی هم زلزله دیگری به بزرگای پنج و یک دهم در شعاع حدود 100 کیلومتری کانون زلزله در آن منطقه اتفاق افتاده تا در نهایت زلزله اصلی رخ داد. بنابراین پیش لرزهها قابل مطالعه هستند و نباید از زلزلههای زلزلههای متوسط قبل از رخداد لرزه اصلی غفلت کرد.
در ادامه سعیدی با ارائه گزارشی از بازدید میدانی خود در کاتماندو ضمن تشریح وضعیت اجتماعی و اقتصادی زندگی در این کشور به بررسی ابعاد دیگری از رخداد زلزله در نپال پرداخت و گفت: این زلزله یک زلزله منطقه ای است نه یک زلزله شهری، اگر توجه کنید کاتماندو و گسلی که آن را تحت تاثیر قرار داده است 75 کیلومتر با هم فاصله دارند. اگر بخواهیم این رخداد را مدل سازی کنیم نمیتوان گفت در منطقهای چون هشتگرد تهران قرار میگیرد.در صورتی که این اتفاق برای تهران رخ دهد، این پیرامون شهر است که آسیب میبیند. در صورتی که در نپال روستاهایی که در همان منطقه قرار داشت آسیب دیده بودند.
وی با اشاره به وضعیت سازه ای در شهر کاتماندو به ذکر ایرادات فنی ساختمان سازی در این منطقه پرداخت و با مدل سازی از این شهر برخی از ایرادات احتمالی مشابه در شهر تهران را تشریح کرد.
به گزارش روابط عمومی سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران، مهدی زارع دانشیار پژوهشکده بین المللی زلزله شناسی کشور در حاشیه نشست بررسی درس آموختههای زلزله نپال که با هدف بررسی تطبیقی این زمین لرزه با زلزلههای دارای احتمال وقوع در ایران برگزار شد، با بیان این نکته گفت: به دلیل تغییرات ایجاد شده در گسل شمال تهران این موضوع نیازمند مطالعه است و باید بازنگری شود چون میتوانیم تصور یک رخداد بزرگتر هم داشته باشیم.
وی افزود: این که همیشه به سناریوهای بزرگ بسنده کنیم راهحل نیست و باید روی سناریوهای مختلف کار کرد.
در این نشست که با حضور جمعی از متخصصان، کارشناسان، مدیران و کارکنان سازمانهای تخصصی و دبیران ستادهای مدیریت بحران مناطق 22 گانه شهر تهران برگزار شد
عباس استاد تقیزاده مشاور عالی سازمان با اشاره به این نکته که یکی از اهداف سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران استفاده از تمامی ظرفیتها در بخشهای مختلف است، گفت: در این بین استفاده از نتایج فعالیتهای تخصصی در بخش دانشگاهی، پژوهشهای کاربردی با رویکرد مردمی و فعالیتهای جامعه محور در حال پیگیری است.
وی افزود: هماهنگی بین بخشی یکی از چالشهای مدیریت بحران در هنگام پاسخگویی است که این موضوع نیز در سازمان به صورت جدی دنبال میشود.
وی با بیان این نکته که مرور حوادث قبلی و بررسی فعالیتهای دیگر سازمانها میتواند در انتقال تجربیات کمک کند، به نقش شهرداری تهران به عنوان یکی از سازمانهای مهم در حوزه مدیریت بحران اشاره کرد که تاکنون تلاش کرده تجربیات خود در این زمینه را به دیگران منتقل کند.
مشاور عالی سازمان گفت: با سعی و تلاشهای صورت گرفته توانستیم برای نخستین بار پخش زنده برنامههای تخصصی و فعالیتهای صورت گرفته در سازمان را به صورت آنلاین از طریق پرتال سازمان در معرض دید عموم شهروندان قرار دهیم.
وی با اشاره به این که آموزش مجازی به عنوان یکی از برنامههای سازمان، در سال 94 به صورت جدی دنبال خواهد شد، افزود: تلاش میکنیم دیگر برنامههای حوزه آموزش، کنگرههای تخصصی و کارگاهها را نیز به صورت آنلاین در اختیار عموم قرار دهیم.
در ادامه این سمینار فیض الله زاده به بررسی شرایط کشور نپال پرداخت و با ارائه توضیحاتی در خصوص موقعیت جغرافیایی نپال، ضمن تشریح شرایط اقتصادی و سیاسی این کشور و ذکر این نکته که جمعیت 27 میلیونی نپال در وسعتی 140 هزار کیلومتری زندگی میکنند، گفت:تراکم جمعیت بر افزایش شدت آسیبهای وارده در نتیجه وقوع زلزله افزوده است، همچنین بنا بر گزارش ارائه شده از سوی دولت این کشور، آسیبهای وارد شده معادل نصف درآمد ناخالص این کشور است.
وی گفت: بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی بعد از وقوع زلزله4 بیمارستان تخریب شده و حدود 5 بیمارستان نیز با مشکلات مربوط به تجهیزات رو به رو شدند.همچنین 5 منطقه پشتیبانی و 3 منطقه برای دریافت کمکها تشکیل شده بود.
در ادامه این سمینار بهار حسن میرزایی پزشک تیم ملی فوتبال بانوان زیر 14 سال که در هنگام وقوع این زلزله، همراه با تیم ملی در شهرکاتماندو حضور داشت به تشریح تجربیات خود و اعضای تیم ملی در لحظه وقوع زلزله پرداخت و گفت: هنگامی که زلزله شروع شد، هیچ کس باورش نمیشد که این زمین لرزه است، اما بلافاصله زمین به شدت شروع به لرزش کرد به گونهای که نمیتوانستیم تعادل خود را حفظ کنیم.
وی افزود: بعد از این که زلزله به پایان رسید، بلافاصله بچههای تیم ملی را در محوطه ورزشگاه جمع کردیم تا در صورت وقوع زلزلههای دیگر آسیبی به آنها وارد نشود.
وی در ادامه ضمن تشریح اتفاقات رخ داده در ساعات اولیه وقوع زلزله، گزارشی از تجربه خود از نحوه ورود به هتل، میزان آسیبهای وارده به شهر، مشکلات رفتن به فرودگاه و مواجهه با سختیهای آن ارائه داد.
در ادامه نشست، شریفی به ارزیابی گزارش نقش سازمانهای بین المللی پس از زلزله نپال پرداخت و گفت: این زلزله 30 بخش از 75 بخش کشور نپال را تحت تاثیر قرار داد و در نتیجه وقوع آن آسیبهای بسیاری به زیرساختهای این کشور از جمله جادهها و پلها وارد شد.
وی گفت: تخریب مراکز درمانی، قطع برق و مشکلات مربوط به تامین سوخت بخشی از چالشهایی است که این کشور با آن مواجه شد.
وی با ذکر آماری افزود: در نتیجه وقوع این زلزله، 494 هزار و 717 خانه تخریب و 268 هزار و 373 خانه نیز دچار خسارت شدند.
وی با اشاره به این که در پی وقوع این زمین لرزه 26 بیمارستان و 900 مرکز بهداشتی درمانی روستایی دچار آسیب جدی شد، یادآور شد: 18 هزار نفر مجروح و 536 هزار کودک زیر 5 سال نیازمند مراقبت اعلام شدهاند. همچنین شش هزار زن باردار و 637 هزار دختر نوجوان به مراقبتهای ویزه نیاز دارند
وی گفت: در نتیجه این زلزله به ذخایر غذایی و کشاورزی کشور نپال آسیب جدی وارد شده و ناامنی غذایی در حال افزایش است، به نحوی که بیش از 3 میلیون نفر نیازمند مواد عذایی هستند.
وی در ادامه اهداف استراتژیک انتخاب شده سازمان ملل برای عملیات امداد در نپال را برشمرد و از کاهش مرگ و میر ناشی از گسترش بیماریهای عفونی از طریق پیشگیری با دسترسی فوری به آب، بهداشت، بهسازی و خدمات سلامت، تامین فوری نیازهای غذایی افراد تحت تاثیر به ویژه در نواحی بیشتر آسیب دیده و جمعیت آسیب پذیر، تقویت سرپناه اضطراری، حمایت از زنان و کودکان در برابر خشونت و تقویت ظرفیتهای پشتیبانی، دسترسی و ارتباطات برای پاسخگویی به نواحی آسیب دیده به عنوان مهمترین این اهداف نام برد.
در ادامه جلسه مهدی زارع دانشیار پژوهشکده بین المللی زلزله شناسی به تشریح ابعاد فنی این زلزله پرداخت و با اشاره به نحوه وقوع آن، جهت حرکت گسلها از شمال غرب به جنوب شرق و برآوردهای پهنه های هم شدت گفت: حدود سه ماه قبل از وقوع زلزله، زلزلهای به بزرگای پنج و نیم در« کاسکی» اتفاق افتاده و چهار روز قبل از زلزله اصلی هم زلزله دیگری به بزرگای پنج و یک دهم در شعاع حدود 100 کیلومتری کانون زلزله در آن منطقه اتفاق افتاده تا در نهایت زلزله اصلی رخ داد. بنابراین پیش لرزهها قابل مطالعه هستند و نباید از زلزلههای زلزلههای متوسط قبل از رخداد لرزه اصلی غفلت کرد.
در ادامه سعیدی با ارائه گزارشی از بازدید میدانی خود در کاتماندو ضمن تشریح وضعیت اجتماعی و اقتصادی زندگی در این کشور به بررسی ابعاد دیگری از رخداد زلزله در نپال پرداخت و گفت: این زلزله یک زلزله منطقه ای است نه یک زلزله شهری، اگر توجه کنید کاتماندو و گسلی که آن را تحت تاثیر قرار داده است 75 کیلومتر با هم فاصله دارند. اگر بخواهیم این رخداد را مدل سازی کنیم نمیتوان گفت در منطقهای چون هشتگرد تهران قرار میگیرد.در صورتی که این اتفاق برای تهران رخ دهد، این پیرامون شهر است که آسیب میبیند. در صورتی که در نپال روستاهایی که در همان منطقه قرار داشت آسیب دیده بودند.
وی با اشاره به وضعیت سازه ای در شهر کاتماندو به ذکر ایرادات فنی ساختمان سازی در این منطقه پرداخت و با مدل سازی از این شهر برخی از ایرادات احتمالی مشابه در شهر تهران را تشریح کرد.