صراط: پور ابراهیمیواردات بیش از اندازه محصولات کشاورزی یکی از مهم ترین موضوعاتی است که نگرانی های زیادی را در میان تولیدکنندگان در سال اقتصاد مقاومتی ایجاد کرده است.
یکی از این محصولات که طی سالهای اخیر بحث های زیادی پیرامون واردات آن به راه افتاده ، برنج است. محصولی که تولید آن با رنج زیادی برای تولیدکنندگانش همراه است و فعالان این عرصه نگران آن هستند که مباحث مذکور مانع از ورود کشاورزان به شالیکارها شود و کشور در زمینه تولید برنج به مشکل برخورد کند.
اما گویا شیرینی این واردات به حدی است که باعث ورود برخی از بانک ها نیز به این عرصه شده است، بانکهایی که تا چند روز پیش کارشان نشان دادن راه برای هدایت نقدینگی در جامعه بود امروز کار را به جایی رسانده اند که خودشان به دنبال راهی برای افزایش نقدینگی و افزایش سرمایه های خود هستند.
البته طبق قانون، بانک ها می توانند تا 40 درصد از سرمایه های خود را در فعالیت های اقتصادی سرمایه گذاری کنند، اما گویا بانک ها با استفاده از همین قانون و با توسل به برخی روشها توانسته اند قوانین موجود را تا حدی دور بزنند به گونه ای که با تاسیس چندن شرکت اقماری از زیر بار نظارت بانک مرکزی فرار کنند.
یکی از کارشناسان اقتصادی در این باره می گوید: وقتی بانک ها با این کار تبدیل به شرکت می‌شوند دیگر نظارتی از سوی بانک مرکزی وجود نخواهد داشت و نظارت‌هایی هم که وجود دارد دیگر نظارت بانک مرکزی نخواهد بود، نظارت‌های معمولی هم پاسخگو نخواهند بود از سوی دیگر شرکت‌های زیرمجموعه این سرمایه‌گذاری‌ها بطور مستقل می‌روند از بانک‌ها وام می‌گیرند. یک کار جالبی هم که در این بین صورت می گیرد این است که بانک‌ها به همدیگر نان قرض می‌دهند و در واقع به راحتی وام پرداخت می کنند.
دامنه فعالیت این شرکت‌ها محدودیتی ندارد، مؤسسات لیزینگ، هلدینگهای دارویی، برج‌سازی، و خلاصه هرکجا سود بیشتر فعالیت شرکت‌های بانکی هم بیشتر، در گذشته بانک ها بیسشتر تمایل داشتند تا در فعالیت های بخش مسکن حضور داشته باشند، اما اکنون که بازار مسکن به خواب رفته است، بانک‌ها سفره خود را کنار واردات برنج پهن کرده‌اند.
اما نکته جالب این است که به گفته دبیر انجمن برنج مصرف سرانه برنج در ایران سالانه بین 36 تا 37 کیلوگرم است و بر این اساس نیازمان به واردات نیز حداکثر حدود 600 هزار تن (با احتساب ذخیره سازی که داریم) است. البته به گفته برخی از مسئولان وزارت صنعت این رقم ممکن است به 2/1 میلیون تن نیز برد.
این درحالی است که در حال حاضر حدود 3 الی 4 میلیون تن برنج وارد کشور می شود، یعنی چیزی حدود 3/5 برابر بیش از نیاز کشور ما برنج وارد بازار می کنیم، سوای اینکه برنج مازاد در کشور چه بلایی می تواند بر سر شالیکاران و تولید کننده های داخلی بیاورد، سود حاصل از این کار که گفته می شود در هر کیلو بیش از 3000 تومان است سود کلانی را عاید وارد کننده های این محصول می کند.
این میزان واردات مازاد، سوالات اساسی در ذهن ایجاد می کند و آن اینکه این واردات ها از چه کانالهایی، انجام می شود، سود این واردات به جیب چه کسانی سرازیر می گردد، و نکته آخر چرا هیچ گونه نظارتی بر روی آن وجود ندارد؟
عزت الله یوسفیان ملا در این باره به خبرنگار تابناک گفت: مسئله متاسفانه فراتر از این حرف ها است، برخی از بانک ها مدعی هستند که بانک مرکزی نباید بر اینها نظارت داشته باشد، درحالی که طبق قوانین هر کس در کشور کاری را انجام می دهد بر روی آن نظارت دارد.
بانکهای ما چون نظارت پذیر نیستند دست به هر کاری می زنند، برنج هم یک محصول پر درامدی است و برنج در برخی از کشور ها برای کشاورز به دلیل خدماتی و نیروی کار ارزان بسیار پایین در می آید، در حال حاضر کشور ما سالانه به 2.5 میلیون تن برنج نیاز دارد که 2 میلیون آن در داخل تولید می شود و 500 هزار تن هم واردات انجام می دهیم اما امروز برای این 500 هزار تن همه وارد کننده برنج شده اند.
این نماینده مجلس گفت: ما سالانه 2 الی 3 میلیون تن واردات مازاد داریم که درآمد بسیار بالایی دارد، جالب است بدانید که اینها به روشهایی گوناگون هم توانسته اند بازار را کنترل کنند تا قیمت افت پیدا نکند، مثلا اینها عرضه عمومی ندارند و به صورت خصوصی به برخی جاها و برخی شرکت های بزرگ که 5000 کارگر دارند برنج خود را عرضه می کنند.
این عضو ستاد مبارزه با قاچاق کالا گفت: بهترین برنجی که وارد تهران می شود قیمت آن حدود 800 تومان است، درحالی که اینها آن را کیلویی 6000 الی 7000 تومان به فروش می رسانند، خوب این عدد، عدد بسیار بالایی است، پس همه هوس می کنند تا برنج وارد کنند.
اما ما دیروز قانون نظارت بر بانک ها را تصویب کردیم و به هر قیمتی بود علیرغم مقاومت برخی ها این کار را به سرانجام رساندیم، با این مصوبه اگر بانک مرکزی اراده ای داشته باشد می تواند این کار را انجام دهد.
یکی از این محصولات که طی سالهای اخیر بحث های زیادی پیرامون واردات آن به راه افتاده ، برنج است. محصولی که تولید آن با رنج زیادی برای تولیدکنندگانش همراه است و فعالان این عرصه نگران آن هستند که مباحث مذکور مانع از ورود کشاورزان به شالیکارها شود و کشور در زمینه تولید برنج به مشکل برخورد کند.
اما گویا شیرینی این واردات به حدی است که باعث ورود برخی از بانک ها نیز به این عرصه شده است، بانکهایی که تا چند روز پیش کارشان نشان دادن راه برای هدایت نقدینگی در جامعه بود امروز کار را به جایی رسانده اند که خودشان به دنبال راهی برای افزایش نقدینگی و افزایش سرمایه های خود هستند.
البته طبق قانون، بانک ها می توانند تا 40 درصد از سرمایه های خود را در فعالیت های اقتصادی سرمایه گذاری کنند، اما گویا بانک ها با استفاده از همین قانون و با توسل به برخی روشها توانسته اند قوانین موجود را تا حدی دور بزنند به گونه ای که با تاسیس چندن شرکت اقماری از زیر بار نظارت بانک مرکزی فرار کنند.
یکی از کارشناسان اقتصادی در این باره می گوید: وقتی بانک ها با این کار تبدیل به شرکت می‌شوند دیگر نظارتی از سوی بانک مرکزی وجود نخواهد داشت و نظارت‌هایی هم که وجود دارد دیگر نظارت بانک مرکزی نخواهد بود، نظارت‌های معمولی هم پاسخگو نخواهند بود از سوی دیگر شرکت‌های زیرمجموعه این سرمایه‌گذاری‌ها بطور مستقل می‌روند از بانک‌ها وام می‌گیرند. یک کار جالبی هم که در این بین صورت می گیرد این است که بانک‌ها به همدیگر نان قرض می‌دهند و در واقع به راحتی وام پرداخت می کنند.
دامنه فعالیت این شرکت‌ها محدودیتی ندارد، مؤسسات لیزینگ، هلدینگهای دارویی، برج‌سازی، و خلاصه هرکجا سود بیشتر فعالیت شرکت‌های بانکی هم بیشتر، در گذشته بانک ها بیسشتر تمایل داشتند تا در فعالیت های بخش مسکن حضور داشته باشند، اما اکنون که بازار مسکن به خواب رفته است، بانک‌ها سفره خود را کنار واردات برنج پهن کرده‌اند.
اما نکته جالب این است که به گفته دبیر انجمن برنج مصرف سرانه برنج در ایران سالانه بین 36 تا 37 کیلوگرم است و بر این اساس نیازمان به واردات نیز حداکثر حدود 600 هزار تن (با احتساب ذخیره سازی که داریم) است. البته به گفته برخی از مسئولان وزارت صنعت این رقم ممکن است به 2/1 میلیون تن نیز برد.
این درحالی است که در حال حاضر حدود 3 الی 4 میلیون تن برنج وارد کشور می شود، یعنی چیزی حدود 3/5 برابر بیش از نیاز کشور ما برنج وارد بازار می کنیم، سوای اینکه برنج مازاد در کشور چه بلایی می تواند بر سر شالیکاران و تولید کننده های داخلی بیاورد، سود حاصل از این کار که گفته می شود در هر کیلو بیش از 3000 تومان است سود کلانی را عاید وارد کننده های این محصول می کند.
این میزان واردات مازاد، سوالات اساسی در ذهن ایجاد می کند و آن اینکه این واردات ها از چه کانالهایی، انجام می شود، سود این واردات به جیب چه کسانی سرازیر می گردد، و نکته آخر چرا هیچ گونه نظارتی بر روی آن وجود ندارد؟
عزت الله یوسفیان ملا در این باره به خبرنگار تابناک گفت: مسئله متاسفانه فراتر از این حرف ها است، برخی از بانک ها مدعی هستند که بانک مرکزی نباید بر اینها نظارت داشته باشد، درحالی که طبق قوانین هر کس در کشور کاری را انجام می دهد بر روی آن نظارت دارد.
بانکهای ما چون نظارت پذیر نیستند دست به هر کاری می زنند، برنج هم یک محصول پر درامدی است و برنج در برخی از کشور ها برای کشاورز به دلیل خدماتی و نیروی کار ارزان بسیار پایین در می آید، در حال حاضر کشور ما سالانه به 2.5 میلیون تن برنج نیاز دارد که 2 میلیون آن در داخل تولید می شود و 500 هزار تن هم واردات انجام می دهیم اما امروز برای این 500 هزار تن همه وارد کننده برنج شده اند.
این نماینده مجلس گفت: ما سالانه 2 الی 3 میلیون تن واردات مازاد داریم که درآمد بسیار بالایی دارد، جالب است بدانید که اینها به روشهایی گوناگون هم توانسته اند بازار را کنترل کنند تا قیمت افت پیدا نکند، مثلا اینها عرضه عمومی ندارند و به صورت خصوصی به برخی جاها و برخی شرکت های بزرگ که 5000 کارگر دارند برنج خود را عرضه می کنند.
این عضو ستاد مبارزه با قاچاق کالا گفت: بهترین برنجی که وارد تهران می شود قیمت آن حدود 800 تومان است، درحالی که اینها آن را کیلویی 6000 الی 7000 تومان به فروش می رسانند، خوب این عدد، عدد بسیار بالایی است، پس همه هوس می کنند تا برنج وارد کنند.
اما ما دیروز قانون نظارت بر بانک ها را تصویب کردیم و به هر قیمتی بود علیرغم مقاومت برخی ها این کار را به سرانجام رساندیم، با این مصوبه اگر بانک مرکزی اراده ای داشته باشد می تواند این کار را انجام دهد.
