صراط: عبدالله ناصری، فعال اصلاحطلب، اخیراً طی مصاحبهای با اشاره به لزوم عبور از مسائل مربوط به سال 88 به عنوان یکی از ملزومات تحقق طرح «مذاکره ملی» تاکید کرده است: تنها پس از تحقق شعارها و وعدههای انتخاباتی آقای روحانی میتوان امکان برگزاری مذاکرات ملی را متصور شد!
به گزارش سایت حزب ندای ایرانیان، وی همچنین اینطور گفته است که نخستین پیششرط اجرای طرح «مذاکره ملی»٬ برقراری عدالت رسانهای میان دو جریان سیاسی اصلی کشور است.
*طرح مذاکره ملی چندی قبل در صحبتهای غلامحسین کرباسچی، دبیر کل حزب کارگزاران سازندگی و در مراسم افطار شخصیتهای سیاسی با رئیس جمهور مطرح شد.
او در آن جلسه و در بخشی از صحبتهای خود خطاب به روحانی گفته بود: چرا در سیاست داخلی باب مذاکره و توافق ملی را نمیگشایید؟
این صحبت کرباسچی البته توسط نیروهای سیاسی کشور و حتی خود اصلاحطلبان و رسانههای آنها هم مورد استقبال چندانی قرار نگرفت.
اما جالب آنجاست که ناصری در صحبتهای اشاره شده در بالا سعی کرده است برای این مقولهی فرضی پیششرطهایی را نیز قرار دهد که همانطور که قبل از این هم تصور میشد؛ به نظر میرسد پیشنهاد کرباسچی از اساس؛ نظری به مسئله رفع حصر و پاک کردن خط قرمز «فتنه» دارد.
در اشاره به صحبت ناصری که گفته است یکی دیگر از لوازم مذاکره ملی تحقق وعدههای انتخاباتی روحانی است نیز باید بیان کرد که احتمالاً منظور وی همان وعدهی شیخ حسن روحانی مبنی بر رفع حصر است که البته مسئلهای نبود و نیست که در چارچوب اختیارات ریاست جمهوری باشد.
گفتنیست، قبل از پیشنهاد کرباسچی، طرح «دولت وحدت ملی» نیز از سوی آقای هاشمی رفسنجانی در چند سال قبل مکرراً مورد اشاره قرار گرفت و جریان سیاسی خاص نیز در این زمینه تا میتوانست به مدح و ثنا پرداخت. اما طرح دولت وحدت ملی اجرا نشد و اتفاق خاصی هم در عرصه کلان کشور رخ نداد. زیرا کشور نه در مسیر جنگ بود و نه حالت بحرانی داشت که نیازی به تشکیل یک دولت وحدت ملی داشته باشد.
پرویز سروری، فعال اصولگرا و قائم مقام جمعیت رهپویان انقلاب اسلامی در این زمینه به خبرگزاری مهر گفته است: عدهای از عناصر تندرو که در جریان فتنه نقش داشتند تلاش دارند که وضعیت کشور را بی ثبات، متشنج و متزلزل نشان دهند، بنابراین در مقطعی پیشنهاد «دولت وحدت ملی» را مطرح کردند و امروز هم از «نهضت مذاکره ملی» سخن میگویند.
او همچنین تأکید کرده است: من فکر نمیکنم امروز نیازی به مذاکره با کسانی که آشتی و محبت خود را در فتنه 88 به دشمنان نظام نشان دادند و تا مرحله براندازی پیش رفتند و شعارهای تند علیه ولایت و فلسطین و همه مظاهر انقلاب اسلامی سردادند، باشد.
به گزارش سایت حزب ندای ایرانیان، وی همچنین اینطور گفته است که نخستین پیششرط اجرای طرح «مذاکره ملی»٬ برقراری عدالت رسانهای میان دو جریان سیاسی اصلی کشور است.
*طرح مذاکره ملی چندی قبل در صحبتهای غلامحسین کرباسچی، دبیر کل حزب کارگزاران سازندگی و در مراسم افطار شخصیتهای سیاسی با رئیس جمهور مطرح شد.
او در آن جلسه و در بخشی از صحبتهای خود خطاب به روحانی گفته بود: چرا در سیاست داخلی باب مذاکره و توافق ملی را نمیگشایید؟
این صحبت کرباسچی البته توسط نیروهای سیاسی کشور و حتی خود اصلاحطلبان و رسانههای آنها هم مورد استقبال چندانی قرار نگرفت.
اما جالب آنجاست که ناصری در صحبتهای اشاره شده در بالا سعی کرده است برای این مقولهی فرضی پیششرطهایی را نیز قرار دهد که همانطور که قبل از این هم تصور میشد؛ به نظر میرسد پیشنهاد کرباسچی از اساس؛ نظری به مسئله رفع حصر و پاک کردن خط قرمز «فتنه» دارد.
در اشاره به صحبت ناصری که گفته است یکی دیگر از لوازم مذاکره ملی تحقق وعدههای انتخاباتی روحانی است نیز باید بیان کرد که احتمالاً منظور وی همان وعدهی شیخ حسن روحانی مبنی بر رفع حصر است که البته مسئلهای نبود و نیست که در چارچوب اختیارات ریاست جمهوری باشد.
گفتنیست، قبل از پیشنهاد کرباسچی، طرح «دولت وحدت ملی» نیز از سوی آقای هاشمی رفسنجانی در چند سال قبل مکرراً مورد اشاره قرار گرفت و جریان سیاسی خاص نیز در این زمینه تا میتوانست به مدح و ثنا پرداخت. اما طرح دولت وحدت ملی اجرا نشد و اتفاق خاصی هم در عرصه کلان کشور رخ نداد. زیرا کشور نه در مسیر جنگ بود و نه حالت بحرانی داشت که نیازی به تشکیل یک دولت وحدت ملی داشته باشد.
پرویز سروری، فعال اصولگرا و قائم مقام جمعیت رهپویان انقلاب اسلامی در این زمینه به خبرگزاری مهر گفته است: عدهای از عناصر تندرو که در جریان فتنه نقش داشتند تلاش دارند که وضعیت کشور را بی ثبات، متشنج و متزلزل نشان دهند، بنابراین در مقطعی پیشنهاد «دولت وحدت ملی» را مطرح کردند و امروز هم از «نهضت مذاکره ملی» سخن میگویند.
او همچنین تأکید کرده است: من فکر نمیکنم امروز نیازی به مذاکره با کسانی که آشتی و محبت خود را در فتنه 88 به دشمنان نظام نشان دادند و تا مرحله براندازی پیش رفتند و شعارهای تند علیه ولایت و فلسطین و همه مظاهر انقلاب اسلامی سردادند، باشد.