او که پیش از تصدی مقام وزارت در دولت محمود احمدینژاد، عضو شورای سردبیری روزنامه کیهان بود، در این برنامه گفت که تنها یکبار به سمت او کفش پرتاب شده و آن کفش هم بهجای او به یکی از دانشجویان خورده است. به گفته صفارهرندی بقیه حرفهایی که در این زمینه زده میشود، صحت ندارد.
او البته ماجرای حضور در یکی از دانشگاههای کشور را هم پس از انتخابات ریاست جمهوری سال 1388 بازگفت؛ «در سالن همه کفشها را بالا گرفته بودند که مثلا به سمت من پرتاب کنند، من هم که خبر داشتم یک گونی کفش از خوابگاه آوردهاند، خطاب به حاضران گفتم که کار آن جوانمرد عراقی را ضایع نکنید، او کفش خودش را از پایش درآورد و به سوی رئیس جمهور آمریکا پرتاب کرد، اما شما کفشهای رفقایتان را از خوابگاه آوردهاید.»
صفارهرندی گفت که بعد از این حرف دانشجویان کفشهایشان را پایین آوردند.
وزیر دولت نهم که 8 روز مانده به پایان کار دولت اول محمود احمدی نژاد از مقام وزارت خلع شد، گفت که یکبار هم به سمت او کیف پرتاب شده که این کیف هم به او نخورده و به یکی از دانشجویان حاضر در سالن خورده است.
او تاکید کرد که در جمع دانشجویان هم همان موقع گفته که این رفتارها با جریان دانشجویی نصبتی ندارد؛ « گفتم شما از آزادی اندیشه حرف میزدید، اما توان شنیدن دو کلمه حرف رودررو را ندارید.»
او در این برنامه به ماجرای پرتاب سنگ به سویش در شهر رشت هم اشاره کرد:«بعد از این اتفاق محافظ من آمد و ابراز نگرانی کرد و گفت اگر این سنگ به سر شما میخورد، کشته میشدید، من هم گفتم شما نگران من هستید یا خودتان؟ بعد او سنگی را که به سمت من پرتاب شده بود، نشانم داد، یک سنگ حدودا نیم کیلویی بود با لبه های تیز.»
هرندی البته از محافظانش در آن زمان هم تشکر کرد و گفت که این بندگان خدا همیشه کنار ما در همه جا حضور داشتند.
صفارهرندی گفت که در جمع های مختلفی برای سخنرانی در آن ایام حاضر شده که ابتدا موج منفی از سوی جمع صادر میشده و فضا 70 به 30 بر علیه او بوده، اما پس از پایان صحبتهایش فضا عوض می شده و 60 به 40 به نفع او میشده است.
ماجرای عزل صفار هرندی یکی از اتفاقات جنجالی دولت اول محمود احمدی نژاد بود. در ۴ مرداد ۱۳۸۸ خبر برکناری صفار از وزارت ارشاد و انتخاب محمدعلی خواجهپیری به سرپرستی این وزارتخانه در رسانهها منتشر شد. ولی چند ساعت بعد باتوجه به اینکه در صورت برکناری صفارهرندی دولت از رسمیت میافتاد، خبر برکناری تکذیب شد.
صفارهرندی پیش از این اتفاق در اعتراض به خودداری احمدینژاد از اجرای دستور رهبرمعظم انقلاب، جلسه هیات دولت را به حالت اعتراض ترک کرده بود. صفار در پاسخ به این عزل و ابقا که به قول او باعث وهن دولت شدهبود، در نامهای به رئیسجمهور اعلام کرد شایعه ابقای خود را جدی نمیگیرد و باتوجه به ابلاغ اولیه برکناری خود را وزیر نمیداند.
در ان مقطع، در صورت برکناری صفار تمام وزیران دولت بر اساس اصل ۱۳۶ قانون اساسی نیاز به اخذ رأی اعتماد مجدد از مجلس داشتند.