صراط: شعر فارسی با آن گستردگی حوزه های مفهومی و احساسی ژرف تمامی هویت تاریخی و فرهنگی ما را در تار و پود حریری خویش جای داده است و امروز نیز علی رغم پیدا شدن رسانه های متنوع و متعدد کماکان شعر فراگیرترین هنر و فرهنگ سازترین آنها در سطوح مختلف جامعه است.
جاری بودن شعر در زندگی مردم بیش از هر هنر دیگری در ایامی از سال قابل درک است که از آن جمله ایام ماه محرم و عزای سیدالشهدا(ع) است.
این رویه نه ختم به امروز و دیروز که سنتی است جاری در زندگی مردم ایران که از گذشته با شعر پیوند و انسی عمیق داشته و آن را در لحظات مختلف زندگی همراه آیین ها و آداب خود داشته اند.
علاوه براین، شعر فارسی به دلیل دارا بودن از بن مایه های دینی و معرفتی، همواره پیوندی ناگسستنی با معارف و عرفان اسلامی داشته و از این روی، عاملی برای برقراری ارتباط میان انسان و خدا بوده است.
از دل همین شعر و ادب چه بسیار مضامین عرفان اسلامی جوشیده و در ضمایر انسان، بدون هیچ قید زمانی و مکانی، جای گرفته است؛ مضامینی برخاسته از فطرت و جان بشر در زبان نظم که حاصلی است از جوشش در دل نهفته های شاعر در قامت و جامه واژگان.
رهبر معظم انقلاب در این سال ها که شعر، به ویژه شعر آیینی، در احوالات خوشی به سر می برد، بیش از هر کسی که در انقلاب مسئولیتی چه در حوزه فرهنگ و چه در سایر حوزه ها داشته، به مقوله شعر توجه داشته و از شعر به عنوان سرمایه ملی یاد کرده اند.
ایشان هرساله در دیدار شاعران نکاتی راجع به وضعیت شعر در کشور و مسیر شعر انقلاب به شاعران و مسئولان متذکر می شوند که تحقق افق های ترسیم شده در این زمینه، نیازمند عزم جدی مسئولان و شاعران است که گاه در ورطه فراموشی به سر می برد.
اخیراً با توجه به اهمیت نکات مطرح شده از سوی ایشان درباره شعر و لزوم نگاه جدی تر به سخنان و بیانات ایشان، کارگروهی خودجوش متشکل از شاعران آیینی و ارزشی کار خود را در زمینه ادبی با هدف خیزش بیداری ادبی، ایجاد تحول در فضای شعر ارزشی و تحقق اهداف رهبر معظم انقلاب آغاز کرده است.
احمد بابایی، علی اکبر لطیفیان، میلاد عرفان پور، حامد خاکی، حسین صیامی، ایوب پرندآور و کمیل کاشانی هسته اولیه این کارگروه هستند.
تعدادی از اعضای گروه خیزش بیداری ادبی پس از انتشار یک تصویر از رهبر انقلاب در نماز عید سعید فطر، بداهه ای سروده اند.
این بداهه به صورت رفت و آمد مصرع مصرع میان گروهی از شاعران سروده شده است.
بداهه علی اکبر لطیفیان، ایوب پرندآور، کمیل کاشانی، حامد خاکی، حسین صیامی و خانم معصومی به شرح زیر است:
تیغ و سپر به دست بگیرد چه می شود؟
جانانه حربه دست بگیرد چه می شود؟
تازه عصا به دست گرفته چنین شده
شمشیر اگر به دست بگیرد چه می شود؟
روز ظهور پشت سر آفتاب عشق
یک شاخه پَر به دست بگیرد چه می شود؟
بگذار شاعر تو به عکست که می رسد
اینبار سر به دست بگیرد، چه می شود؟
ﺧﻮﻥ ﺧﻠﯿﻞ ﺩﺭ ﺭﮒ ﺍﻭ ﮔﺮﻡ ﻭ ﺟﺎﺭﯼ ﺍﺳﺖ
ﻭﻗﺘﯽ ﺗﺒﺮ ﺑﻪ دست بگیرد چه می شود؟
با سبک اصفهان و خراسانی دلش
نبض هنر به دست بگیرد چه می شود؟
ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﯿﻢ ﺟﺮﻋﻪ ﺳﺨﻦ ﻣﺴﺖ ﮐﺮﺩه است
ﺟﺎﻣﯽ ﺩﮔﺮ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺑﮕﯿﺮﺩ ﭼﻪ می شود؟
دیدار یار کنج حرم دیدنی تر است
شمسی قمر بدست بگیرد چه می شود
تنها به لطف عشق نظرکرده می شوند
وقتی نظر به دست بگیرد چه می شود؟
ﮐﺸﺘﻪ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﺗﻠﺨﯽ ﺩﺷﻨﺎﻡ ﺍﺯ ﻟﺒﺶ
ﺷﯿﺮ ﻭ ﺷﮑﺮ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺑﮕﯿﺮﺩ چه می شود؟
آن کس که خاک را به نظر کیمیا کند
یک کوه زر به دست بگیرد چه می شود؟
حالا اگر به پاش سرم ارزشی نداشت
از ما جگر به دست بگیرد چه میشود؟
یک روز پرچم خبر از دوست را اگر
صاحب خبر به دست بگیرد چه می شود
شمشیر بسته بر کمرش در نیام صبر
تیغ از کمر به دست بگیرد چه می شود؟
