صراط: از قدیم الایام این گونه بوده، امروز هم این گونه است، سیاسی و غیرسیاسی هم ندارد؛ برای برخی ها همیشه مرگ خوب بوده اما برای همسایه!
ضرب المثل فوق این روزها مصداق سیاست سلیقه ای روزنامه های اصلاح طلب در مواجه با قانون شده، هر زمانی که یکی از مخالفان آنها بازداشت میشود و یا به زندان میافتد این رسانهها و شخصیتهای برجستهشان موضع میگیرند که آنها حقشان بوده و باید راهی زندان میشدند اما هنگامی که یک نفر از خودی هایشان مرتکب جرمی میشود، آنها با مظلوم نمایی و شوی تبلیغاتی به گونه ای رفتار می کنند که گویی قوه قضائیه و دستگاه قضا درقبال آنها کوتاهی کرده و به این گونه جای حاکم و محکوم را عوض می کنند.
در همین رابطه روزنامه های اصلاح طلب، آرمان، ابتکار، شرق و آفتاب یزد روز دوشنبه 19 مردادماه 94 با انتخاب تیترها و تصاویر احساسی و حماسی از ماجرای زندان رفتن مهدی هاشمی(به جرم اختلاس، ارتشاء و مسائل ضدامنیتی) سعی کردند آن را به گونه ای روایت کنند که گویی یک قهرمان ملی به زندان افتاده است نه یک مجرم امنیتی!
اما روزنامههای این جریان، در اواخر بهمن ماه سال گذشته و در زمان ایام دستگیری محمدرضا رحیمی معاون اول رئیس جمهور پیشین، پشت قانون آمدند و با دفاع از زندانی شدن رحیمی این حکم را سزاوار وی دانستند. تیتر روزنامه های اصلاح طلب در روز چهارشنبه 93/11/27 را در ادامه مشاهده می کنید:
همین روزنامههای که این هفته حکم قاطع دستگاه قضا علیه مهدی هاشمی را برنتابیدند، دو ماه پیش، از اجرای حکم حمید بقایی به شدت ذوق زده شدند. روزنامه های اصلاح طلب آرمان، شرق، اعتماد، آفتاب یزد و ابتکار روز سه شنبه 19 خردادماه نیز پس از بازداشت حمید بقایی معاون رئیس جمهور گذشته چنان این خبر را بازتاب دادند که گویا در صف اول حامیان قانون قرار دارند.
تیتر روزنامه ها در روز 94/3/19 را در ادامه میبینید:
آیت الله آملی لاریجانی در جلسه مسئولان عالی قضایی گفت: نباید فضا را طوری پیش ببریم که هر کسی زمانی مسئولی بوده و حالا علیه او و یا وابستگانش حکمی صادر شده، تمام قوه قضاییه و زمین و زمان را زیر سوال ببرد و برای تخریب قوه قضاییه فیلم وداع درست کند.
البته حمله به قوه قضائیه به خاطر محکومیت یکی از همحزبان، اتفاق تازه ای از سوی اصلاحطلبان نیست چرا که مانند این داستان در ماجرای کرباسچی نیز اتفاق افتاد.
رسانههای وابسته به دولت اصلاحات و جریانهای حامی و عضو جبهه دوم خرداد، شانتاژ خبری خود را پس از دستگیری غلامحسین کرباسچی شهردار آن زمان تهران شروع کردند و با «سیاسی» خواندن اقدام قوه قضائیه آن را تقبیح کردند. این فشارها به اندازهای بود که آیتالله یزدی، رئیس وقت قوه قضائیه، درباره تحولات دوران مسئولیت خود مینویسد: « فقط همین یک پرونده بود که بیش از همه بر دوش قوه قضائیه فشار آوردند و از همه ابزارها برای منحرف کردن دستگاه قضاء کشور گفتند و نوشتند و عمل کردند و افکار عمومی را درگیر نمودند».
نمونه هایی از هیاهوی رسانههای این جریان در سال 77 را مشاهده میکنید:
بررسی عملکرد چند ساله رسانههای اصلاحطلب نشان
میدهد که رویه آنها در مواجه با احکام قوه قضائیه، همان رویه سابق است و
همچنان یک شعار را سرلوحه کار خود قرار میدهند: «زندانی باد مخالفت من».