صراط: کم‌تر موضوع سیاسی در کشور رخ می‌دهد که معصومه ابتکار رئیس سازمان محیط زیست خود را درگیر آن نکند؛ از برگزاری جلسات سیاسی با شخصیت‌های مختلف گرفته تا حتی عبور از خطوط قرمز دولت متبوعش برای گفتن حرف‌های سیاسی با رسانه‌های معاندی چون بی‌بی‌سی، در حالی که همیشه جای این بانو در مباحث و چالش‌‌های زیست‌محیطی در کشور خالی است.
معصومه ابتکار، معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان محیط زیست در دولت تدبیر و امید، اگر چه 8 سال در دولت اصلاحات رئیس سازمان محیط زیست بوده و توانسته عنوان «قهرمان زمین» را از آن خود کند و بعد از آن هم در شورای شهر تهران به ظاهر در کمیته محیط زیست فعال باشد اما به واقع آنچه از شخصیت این بانوی سبزپوش در این سالها در افکار عمومی نقش بسته است شخصیتی سیاسی در پوسته و ظاهری محیط زیستی است.
هنوز اظهارنظرها و عیادت‌های ابتکار در دفاع از دست‌اندرکاران فتنه 88 فراموش نشده است، هنوز در آرشیو رسانه‌های کشور، معدود اظهارنظرهای ابتکار درباره محیط زیست که آن هم سیاسی و تنها در مخالفت با سیاست‌های دولت احمدی‌نژاد بوده موجود است، مخالفت با اقداماتی که امروز دقیقاً خود ابتکار همان‌ها را اجرا می‌کند و هیچ تغییری در آنها اعمال نکرده است.
یکی از این موارد اشکال و اعتراض ابتکار به دولت نهم، واگذاری موضوع کاهش آلودگی هوای تهران به استانداری بود که در راستای آن ریاست کمیته کاهش آلودگی هوا به جای محیط زیست با استانداری تهران می‌شد در آن زمان فریادهای وا أسفا و وامصیبتای معصومه ابتکار در شورای شهر تهران به گوش می‌رسید اما در این سالها که دوباره بر کرسی محیط زیست کشور تکیه زده نه تنها این مصوبه را به حالت قبل برنگردانده بلکه تلاش کرده با جوسازی‌هایی حتی آلودگی هوا در کشور را هم سیاسی جلوه دهد.
خیلی زمانی از طرح مسئله آلودگی بنزین پتروشیمی‌ها و نقش آن در آلودگی هوای تهران از سوی ابتکار نگذشته است، ادعایی که هیچ‌گاه ثابت نشد حتی با کشیده شدن موضوع به مجلس و بررسی‌های کمیسیون اصل 90 و رد این ادعا، باز هم این بانو کوتاه نیامده و مثل همیشه با فرافکنی، موضوع را سیاسی نشان داده و بدون توجه به نتایج بررسی‌ها تلاش کرد تا نشان دهد طیف سیاسی مقابل وی می‌خواهند بگویند بنزین پتروشیمی‌ها مشکلی ندارد!
ادعاهایی از این دست بسیار است و هر از گاهی زمان و توان مسئولان را برای اثبات درست و غلط بودن آن به هدر می‌دهد بی‌آنکه ادعاهای رد شده حداقل یک بار با عذرخواهی از طرف مدعی، خاتمه پیدا کند.
سازمان محیط زیست کشور این روزها کارهای بر زمین مانده بسیار دارد از هوا، آب و خاک گرفته تا آنچه در زیر زمین است و سالها بعد صدای مشکلاتش درمی‌آید. فعالان زیست محیطی این روزها حسرت به دل مانده‌اند که دغدغه‌ای را مطرح کنند و رئیس سازمان محیط زیست بلافاصله پاسخی دهد یا حتی اگر کاری نمی‌کند حداقل هم‌دردی داشته باشد.
اما ابتکار بیشتر از آنکه علاقمند باشد در مباحث زیست محیطی مشارکت کند در پی این است که یک پای ثابت در مسائل سیاسی داخلی و خارجی کشور باشد.
مرور دیدارها و مصاحبه‌های ابتکار دراین دولت، گواه این مسئله است، مجلس طی یک سال اخیر بارها و بارها ابتکار را به مجلس دعوت کرده است تا درباره مسائل زیست محیطی پاسخی را ارائه کند اما هر بار فقط زمان این دعوت‌ها تمدید شده است.
این در حالی است که کافی است تنها مسئله سیاسی در کشور طرح موضوع شود؛ از حضور یک شخصیت سیاسی خارجی تا یک رخداد سیاسی داخلی یا بین‌المللی، بلافاصله ابتکار تبدیل به پای ثابت این ماجرا شده است، حتی فابیوس، وزیر خارجه فرانسه با آن همه حاشیه برای ورود به ایران هم از دیدار با ابتکار و طرح موضوعات سیاسی جا نمی‌ماند یا قواعد و قوانین دولت یازدهم هم نمی‌تواند مانع اظهارنظرهای سیاسی این بانو شود. به طوری که تنها با فاصله چند روز بعداز اینکه وزیر ارشاد اعلام می‌کند مصاحبه مسئولان دولتی با بی‌بی‌سی ممنوع است ابتکار از این خط قرمز عبور می‌کند و به مصاحبه با خبرنگار بی‌بی‌سی می‌نشیند و دریغ از یک جمله درباره محیط زیست، صرفاً درباره مسائل سیاسی و هسته‌ای حرف می‌زند.
نکته قابل تامل در این مورد آخر این است که وقتی ابتکار اعتراضات رسانه‌ها و مجلسی‌ها درباره مصاحبه‌اش با بی‌بی‌سی مواجه می‌شود باز هم از روش قدیمی خود که همان پاسخگویی با انگ زدن‌های سیاسی است اکتفا می‌کند این بار هم ابتکار منتقدانش درباره عبور از خط قرمزهای دولت متبوعش را «دلواپس» می‌خواند و از اینکه انتقاد شده است که چرا حداقل یک جمله درباره موضوعی که در آن تخصص و مسئولیت دارد یعنی محیط زیست، سخنی به میان نیاورده، گفته است "بدون صلح و امنیت از محیط زیست هم خبری نیست"!
با این استدلال معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان محیط زیست، باید به دولت محترم پیشنهاد داده شود که کلاً سازمانی به نام محیط زیست را منحل کنند و دلسوزان آن را در پست‌های سیاسی کشور به کار گیرند تا زیربناها برای صلح و امنیت را تقویت کنند و بعد از آن نوبت به محیط زیست برسد!
متاسفانه عده‌ای، محیط زیست را موضوعی تفننی و سطحی می‌بینند و سازمان محیط زیست را هم حیاط خلوتی برای اقدامات سیاسی. محیط زیست به قدری این روزها پر چالش است که اگر هر روز هم یک مسئله و معضل آن طرح موضوع شود هر 365 روز سال، بحث برای پیگیری و رفع مشکل دارد اما جالب است که ظاهراً رئیس این سازمان، وقتش از سایر اعضای کابینه آزادتر است که میزبان میهمانان سیاسی کشور و پای ثابت اظهارنظرهای سیاسی شده است.
آلودگی هوا در پایتخت و شهرهای بزرگ کشور و افزایش و شدت رسوخ گرد و غبار نه تنها در شهرهای جنوبی کشور بلکه در تهران و مناطق مرکزی ایران که با دعوت ابتکار به کنار آمدن مردم با این آلودگی‌ها مسکوت ماند! حیوان آزاری در سیرک‌ها و پاسخ عجیب ابتکار که حذف حیوانات از سیرک‌ها یک شبه مقدور نیست. بلاتکلیفی ببر سیبری که 5 سال در قرنطینه باقی مانده است و ابتکار بی‌هیچ تدبیری آن را به عملکرد ضعیف دولت قبل نسبت می‌دهد، 40 باغ وحش غیرمجازی که در کشور فعال است بی‌آنکه محیط زیست برای آنها مزاحمتی داشته باشد. محیط بانانی که سالهاست در مناطق تحت حفاظت محیط زیست بدون هیچ حق تیری حتی از داشتن جلیقه ضد گلوله هم محروم هستند، کشتار حیات وحش در کشور که هرازگاهی صدای آن بدون هیچ واکنشی ازسوی مسئولان فقط از رسانه‌ها قابل شنیدن است، آتش‌سوزی مکرر جنگل‌ها و نگرانی بعضی نمایندگان مجلس از عمدی بودن آتش‌سوزی‌ها برای تصرف زمین‌ها و ده‌ها و صدها موضوع زیست محیطی دیگر که اظهارنظرهای رئیس این سازمان درباره آنها، نگاه گذرا و سطحی به موضوعات را نشان می‌دهد، نگاهی که دغدغه اصلی آن جای دیگری است.
ابتکار در این سالها بیشتر دلواپس سیاست است تا محیط زیست. دلواپسی که ای کاش مسئولان دولت، متوجه آن باشند، بانویی که نقش سخنگوی یک دولت در مقابل دوربین‌ها و تریبون‌های مختلف را گرفته است و بهتر است نقش بهتری را در دولت به آن اختصاص دهند، محیط زیست کشور این روزها حالش خوب نیست و شدیداً نیازمند یک دلسوز تازه نفس است نه یک کهنه کار سیاسی!
معصومه ابتکار، معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان محیط زیست در دولت تدبیر و امید، اگر چه 8 سال در دولت اصلاحات رئیس سازمان محیط زیست بوده و توانسته عنوان «قهرمان زمین» را از آن خود کند و بعد از آن هم در شورای شهر تهران به ظاهر در کمیته محیط زیست فعال باشد اما به واقع آنچه از شخصیت این بانوی سبزپوش در این سالها در افکار عمومی نقش بسته است شخصیتی سیاسی در پوسته و ظاهری محیط زیستی است.
هنوز اظهارنظرها و عیادت‌های ابتکار در دفاع از دست‌اندرکاران فتنه 88 فراموش نشده است، هنوز در آرشیو رسانه‌های کشور، معدود اظهارنظرهای ابتکار درباره محیط زیست که آن هم سیاسی و تنها در مخالفت با سیاست‌های دولت احمدی‌نژاد بوده موجود است، مخالفت با اقداماتی که امروز دقیقاً خود ابتکار همان‌ها را اجرا می‌کند و هیچ تغییری در آنها اعمال نکرده است.
یکی از این موارد اشکال و اعتراض ابتکار به دولت نهم، واگذاری موضوع کاهش آلودگی هوای تهران به استانداری بود که در راستای آن ریاست کمیته کاهش آلودگی هوا به جای محیط زیست با استانداری تهران می‌شد در آن زمان فریادهای وا أسفا و وامصیبتای معصومه ابتکار در شورای شهر تهران به گوش می‌رسید اما در این سالها که دوباره بر کرسی محیط زیست کشور تکیه زده نه تنها این مصوبه را به حالت قبل برنگردانده بلکه تلاش کرده با جوسازی‌هایی حتی آلودگی هوا در کشور را هم سیاسی جلوه دهد.
خیلی زمانی از طرح مسئله آلودگی بنزین پتروشیمی‌ها و نقش آن در آلودگی هوای تهران از سوی ابتکار نگذشته است، ادعایی که هیچ‌گاه ثابت نشد حتی با کشیده شدن موضوع به مجلس و بررسی‌های کمیسیون اصل 90 و رد این ادعا، باز هم این بانو کوتاه نیامده و مثل همیشه با فرافکنی، موضوع را سیاسی نشان داده و بدون توجه به نتایج بررسی‌ها تلاش کرد تا نشان دهد طیف سیاسی مقابل وی می‌خواهند بگویند بنزین پتروشیمی‌ها مشکلی ندارد!
ادعاهایی از این دست بسیار است و هر از گاهی زمان و توان مسئولان را برای اثبات درست و غلط بودن آن به هدر می‌دهد بی‌آنکه ادعاهای رد شده حداقل یک بار با عذرخواهی از طرف مدعی، خاتمه پیدا کند.
سازمان محیط زیست کشور این روزها کارهای بر زمین مانده بسیار دارد از هوا، آب و خاک گرفته تا آنچه در زیر زمین است و سالها بعد صدای مشکلاتش درمی‌آید. فعالان زیست محیطی این روزها حسرت به دل مانده‌اند که دغدغه‌ای را مطرح کنند و رئیس سازمان محیط زیست بلافاصله پاسخی دهد یا حتی اگر کاری نمی‌کند حداقل هم‌دردی داشته باشد.
اما ابتکار بیشتر از آنکه علاقمند باشد در مباحث زیست محیطی مشارکت کند در پی این است که یک پای ثابت در مسائل سیاسی داخلی و خارجی کشور باشد.
مرور دیدارها و مصاحبه‌های ابتکار دراین دولت، گواه این مسئله است، مجلس طی یک سال اخیر بارها و بارها ابتکار را به مجلس دعوت کرده است تا درباره مسائل زیست محیطی پاسخی را ارائه کند اما هر بار فقط زمان این دعوت‌ها تمدید شده است.
این در حالی است که کافی است تنها مسئله سیاسی در کشور طرح موضوع شود؛ از حضور یک شخصیت سیاسی خارجی تا یک رخداد سیاسی داخلی یا بین‌المللی، بلافاصله ابتکار تبدیل به پای ثابت این ماجرا شده است، حتی فابیوس، وزیر خارجه فرانسه با آن همه حاشیه برای ورود به ایران هم از دیدار با ابتکار و طرح موضوعات سیاسی جا نمی‌ماند یا قواعد و قوانین دولت یازدهم هم نمی‌تواند مانع اظهارنظرهای سیاسی این بانو شود. به طوری که تنها با فاصله چند روز بعداز اینکه وزیر ارشاد اعلام می‌کند مصاحبه مسئولان دولتی با بی‌بی‌سی ممنوع است ابتکار از این خط قرمز عبور می‌کند و به مصاحبه با خبرنگار بی‌بی‌سی می‌نشیند و دریغ از یک جمله درباره محیط زیست، صرفاً درباره مسائل سیاسی و هسته‌ای حرف می‌زند.
نکته قابل تامل در این مورد آخر این است که وقتی ابتکار اعتراضات رسانه‌ها و مجلسی‌ها درباره مصاحبه‌اش با بی‌بی‌سی مواجه می‌شود باز هم از روش قدیمی خود که همان پاسخگویی با انگ زدن‌های سیاسی است اکتفا می‌کند این بار هم ابتکار منتقدانش درباره عبور از خط قرمزهای دولت متبوعش را «دلواپس» می‌خواند و از اینکه انتقاد شده است که چرا حداقل یک جمله درباره موضوعی که در آن تخصص و مسئولیت دارد یعنی محیط زیست، سخنی به میان نیاورده، گفته است "بدون صلح و امنیت از محیط زیست هم خبری نیست"!
با این استدلال معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان محیط زیست، باید به دولت محترم پیشنهاد داده شود که کلاً سازمانی به نام محیط زیست را منحل کنند و دلسوزان آن را در پست‌های سیاسی کشور به کار گیرند تا زیربناها برای صلح و امنیت را تقویت کنند و بعد از آن نوبت به محیط زیست برسد!
متاسفانه عده‌ای، محیط زیست را موضوعی تفننی و سطحی می‌بینند و سازمان محیط زیست را هم حیاط خلوتی برای اقدامات سیاسی. محیط زیست به قدری این روزها پر چالش است که اگر هر روز هم یک مسئله و معضل آن طرح موضوع شود هر 365 روز سال، بحث برای پیگیری و رفع مشکل دارد اما جالب است که ظاهراً رئیس این سازمان، وقتش از سایر اعضای کابینه آزادتر است که میزبان میهمانان سیاسی کشور و پای ثابت اظهارنظرهای سیاسی شده است.
آلودگی هوا در پایتخت و شهرهای بزرگ کشور و افزایش و شدت رسوخ گرد و غبار نه تنها در شهرهای جنوبی کشور بلکه در تهران و مناطق مرکزی ایران که با دعوت ابتکار به کنار آمدن مردم با این آلودگی‌ها مسکوت ماند! حیوان آزاری در سیرک‌ها و پاسخ عجیب ابتکار که حذف حیوانات از سیرک‌ها یک شبه مقدور نیست. بلاتکلیفی ببر سیبری که 5 سال در قرنطینه باقی مانده است و ابتکار بی‌هیچ تدبیری آن را به عملکرد ضعیف دولت قبل نسبت می‌دهد، 40 باغ وحش غیرمجازی که در کشور فعال است بی‌آنکه محیط زیست برای آنها مزاحمتی داشته باشد. محیط بانانی که سالهاست در مناطق تحت حفاظت محیط زیست بدون هیچ حق تیری حتی از داشتن جلیقه ضد گلوله هم محروم هستند، کشتار حیات وحش در کشور که هرازگاهی صدای آن بدون هیچ واکنشی ازسوی مسئولان فقط از رسانه‌ها قابل شنیدن است، آتش‌سوزی مکرر جنگل‌ها و نگرانی بعضی نمایندگان مجلس از عمدی بودن آتش‌سوزی‌ها برای تصرف زمین‌ها و ده‌ها و صدها موضوع زیست محیطی دیگر که اظهارنظرهای رئیس این سازمان درباره آنها، نگاه گذرا و سطحی به موضوعات را نشان می‌دهد، نگاهی که دغدغه اصلی آن جای دیگری است.
ابتکار در این سالها بیشتر دلواپس سیاست است تا محیط زیست. دلواپسی که ای کاش مسئولان دولت، متوجه آن باشند، بانویی که نقش سخنگوی یک دولت در مقابل دوربین‌ها و تریبون‌های مختلف را گرفته است و بهتر است نقش بهتری را در دولت به آن اختصاص دهند، محیط زیست کشور این روزها حالش خوب نیست و شدیداً نیازمند یک دلسوز تازه نفس است نه یک کهنه کار سیاسی!
