صراط: جی اسمیت که اشعار کلاسیک می‌سرود و دو سال مشاور شعر کتابخانه کنگره آمریکا بود در۹۷ سالگی در بیمارستان پیتسویلد ماساچوست درگذشت.
جی اسمیت که اشعار کلاسیک بی‌آلایش می‌سرود و دو سال مشاور شعر کتابخانه کنگره آمریکا بود 18 آگوست در97 سالگی در بیمارستان پیتسویلد ماساچوست درگذشت.
روزنامه واشنگتن پست در شماره امروز خود نوشت، جورج جی اسمیت پسر ویلیام جی اسمیت، اظهار داشت که پدرش مبتلا به ذات‌الریه بوده است.
طی هفتاد سال شاعری، اسمیت ده‌ها جلد مجموعه شعر و کتاب اشعار کودکان، مجموعه خاطرات، ترجمه و مقاله چاپ و منتشر کرد. وی در بسیاری دانشگاهها تدریس کرد و از سال 1968 تا 1970 مشاور شعری کتابخانه کنگره آمریکا بود. جالب اینکه آقای اسمیت از لقب ملک‌الشعرایی که به وی تعلق گرفته بود نفرت داشت.
مجموعه شعر کودک وی با عنوان «زمان خنده» بسیار با استقبال مواجه شد و چندین بار چاپ مجدد شد. اسمیت به چند زبان زنده دنیا تسلط کامل داشت و آثاری از شعرای فرانسوی، ایتالیایی و روسی ترجمه کرد.
اسمیت در سال 1918 در وینفیلد متولد شد. در دانشگاه واشنگتن ادبیات فرانسه خواند و در 1939 لیسانس و در 1941 فوق لیسانس خود را دریافت کرد. در سال 2012 کتاب خاطراتی از یکی از هم‌دانشگاهی‌هایش نوشت و آن دوست کسی نبود بجز تنسی ویلیامز. طی جنگ دوم جهانی در نیروی دریایی در یک کشتی فرانسوی خدمت کرد سپس در دانشگاه کلمبیا تحصیلاتش را تکمیل کرد و مراحل ترقی را به سرعت پیمود و آثاری ماندگار خلق کرد.
جی اسمیت که اشعار کلاسیک بی‌آلایش می‌سرود و دو سال مشاور شعر کتابخانه کنگره آمریکا بود 18 آگوست در97 سالگی در بیمارستان پیتسویلد ماساچوست درگذشت.
روزنامه واشنگتن پست در شماره امروز خود نوشت، جورج جی اسمیت پسر ویلیام جی اسمیت، اظهار داشت که پدرش مبتلا به ذات‌الریه بوده است.
طی هفتاد سال شاعری، اسمیت ده‌ها جلد مجموعه شعر و کتاب اشعار کودکان، مجموعه خاطرات، ترجمه و مقاله چاپ و منتشر کرد. وی در بسیاری دانشگاهها تدریس کرد و از سال 1968 تا 1970 مشاور شعری کتابخانه کنگره آمریکا بود. جالب اینکه آقای اسمیت از لقب ملک‌الشعرایی که به وی تعلق گرفته بود نفرت داشت.
مجموعه شعر کودک وی با عنوان «زمان خنده» بسیار با استقبال مواجه شد و چندین بار چاپ مجدد شد. اسمیت به چند زبان زنده دنیا تسلط کامل داشت و آثاری از شعرای فرانسوی، ایتالیایی و روسی ترجمه کرد.
اسمیت در سال 1918 در وینفیلد متولد شد. در دانشگاه واشنگتن ادبیات فرانسه خواند و در 1939 لیسانس و در 1941 فوق لیسانس خود را دریافت کرد. در سال 2012 کتاب خاطراتی از یکی از هم‌دانشگاهی‌هایش نوشت و آن دوست کسی نبود بجز تنسی ویلیامز. طی جنگ دوم جهانی در نیروی دریایی در یک کشتی فرانسوی خدمت کرد سپس در دانشگاه کلمبیا تحصیلاتش را تکمیل کرد و مراحل ترقی را به سرعت پیمود و آثاری ماندگار خلق کرد.
