صراط: ظهر روز سوم شهریور ماه بود که خبری در خبرگزاری
تسنیم برای نخستین بار منتشر شد، "خانواده شهید خلیلی از قصاص قاتل
فرزندشان گذشتند" دقایقی پس از انتشار این خبر، نیز متن نامه ای از سوی
خانواده آن مرحوم به عنوان رضایت نامه در همین خبرگزاری منتشر شد؛ نامه ای
با ادبیاتی عجیب و خاص که بیشتر به قلم اساتید ادبیات و "حقوق" شبیه بود تا
یک خانواده عادی!
اما این نامه حاشیه ها و ابهامات مختلفی داشت. اولین مورد در خصوص چرایی رضایت خانواده بود. مرسوم آن است که در اغلب قریب به اتفاق رضایت های اولیای دم مقتولین در خصوص قصاص، قاتل و خانواده وی ضمن ابراز پشیمانی مکررا تقاضای بخشش کرده و با کمک شوراهای صلح و سازش؛ موفق به کسب رضایت می شوند اما در این مورد خاص که خانواده مقتول تلاش فراوانی برای کسب حق قصاص خود کرده بودند چنین اتفاقی روی نداد! نامه منسوب به خانواده شهید خلیلی تصریح کرده بود که قاتل و خانواده اش «هیچ‌گاه متنبه نشدند و بارها در اظهاراتی نسنجیده دل ما را شکسته‌اند»؛ در واقع هیچ نشانه ای از پشیمانی از طرف مقابل ابراز نشده بود اما نامه برای آن که توجیهی برای این رضایت بی سابقه اعلام کرده باشد، "امید برای جاری شدن لبخند بر لبان رهبر معظم انقلاب" را علت اصلی رضایت معرفی کرد! علتی که سوال دیگری را در اذهان به وجود آورد. آیا رهبر معظم انقلاب از این که قاتلی بدون ابراز پشیمانی و با گردن فرازی مجازات نشده و آزاد شود، خوشحال شده و لبخند بر لبانشان جاری می شود؟! اصولا ارتباط رضایت در این شرایط با لبخند رهبری چیست؟
نکته بعدی این نامه در خصوص اصل انتشار آن بود. خبر منتشره در ابتدای کار این گونه آغاز شد: «اولیای‌دم شهید علی خلیلی با انتشار نامه‌ای از حق قاطع و قانونی خود برای قصاص قاتل فرزندشان، گذشت کردند.»
اما دقایقی نگذشت که خبر به این شکل تغییر کرد: «اولیای‌دم شهید علی خلیلی با انتشار نامه‌ای که "توسط وکیل آنها" به‌طور اختصاصی در اختیار خبرگزاری تسنیم قرار گرفته است، از حق قاطع و قانونی خود برای قصاص قاتل فرزندشان، گذشت کردند...
این تغییر برای اهالی رسانه نشانه ای مشخص داشت؛ رسانه منتشر کننده در اصل خبر خود تردید کرده و خواسته است که با ذکر عنوان منبع خبر، پیامدها را متوجه او سازد. اما ابهامی که خبرگزاری تسنیم داشت چه بود که مجبور شد خبری تا این حد مهم را این گونه تغییر دهد؟ شنیده ها و پیگیری ها حاکی از آن بود که پدر و مادر شهید خلیلی از این نامه بی اطلاع بودند؛ در واقع نامه برای آن به نام آنها منتشر شد که در عملی انجام شده قرار گیرند!
خبرگزاری تسنیم چند دقیقه پس از خبری که منتشر کرد، خبری دیگر روی خروجی خود رفت که مانند خبر اول چندان دیده نشد. سرپرست دادسرای جنایی استان تهران صراحتا اعلام کرد که "اعلام رضایت خانواده شهید خلیلی رسماً به مرجع قضایی تحویل نشده است"!
محمد شهریاری سرپرست دادسرای امور جنایی تهران، در این گفتگوی کوتاه نکات قابل توجهی بیان کرد. وی اظهار داشت که از "طریق رسانه ها" در جریان اعلام رضایت اولیای دم خلیلی قرار گرفته است و آنها هنوز به‌طور رسمی نظر خود را به مرجع قضایی اعلام نکرده‌ان.! امری که شبهات در خصوص این نامه را تقویت کرد.
نکته دیگر در این مصاحبه آن بود که شهریاری، تصریح کرد تا پیش از این، "صحبتی از رضایت خانواده شهید خلیلی نشده بود." وی به خبرنگار تسنیم، این گونه گفت: «تا پیش از این، هیچ صحبتی مبنی بر اعلام رضایت خانواده شهید خلیلی مطرح نشده بود و آنها چنین مطلبی را با ما در میان نگذاشته بودند.»
حامد صفری ریزی، وکیل این خانواده نیز در گفتگو با خبرگزاری نسیم، تصریح کرد که هنوز رضایت به مراجع ذی صلاح تحویل نشده است!
باید منتظر ماند و دید سرانجام این پرونده چه خواهد شد، اما هر چه باشد از عجیب بودن نامه ای که "وکیل محترم و استاد معزز دانشگاه جناب آقای حامد صفری‌ریزی" آن را در اختیار رسانه ها قرار داده است نمی توان گذشت؛ وکیلی که سال 1390 با شماره 2013 پروانه وکالت خود را اخذ کرده و چنین پرونده ای در ابتدای راه شهرت خوبی برایش رقم زده است.
اما این نامه حاشیه ها و ابهامات مختلفی داشت. اولین مورد در خصوص چرایی رضایت خانواده بود. مرسوم آن است که در اغلب قریب به اتفاق رضایت های اولیای دم مقتولین در خصوص قصاص، قاتل و خانواده وی ضمن ابراز پشیمانی مکررا تقاضای بخشش کرده و با کمک شوراهای صلح و سازش؛ موفق به کسب رضایت می شوند اما در این مورد خاص که خانواده مقتول تلاش فراوانی برای کسب حق قصاص خود کرده بودند چنین اتفاقی روی نداد! نامه منسوب به خانواده شهید خلیلی تصریح کرده بود که قاتل و خانواده اش «هیچ‌گاه متنبه نشدند و بارها در اظهاراتی نسنجیده دل ما را شکسته‌اند»؛ در واقع هیچ نشانه ای از پشیمانی از طرف مقابل ابراز نشده بود اما نامه برای آن که توجیهی برای این رضایت بی سابقه اعلام کرده باشد، "امید برای جاری شدن لبخند بر لبان رهبر معظم انقلاب" را علت اصلی رضایت معرفی کرد! علتی که سوال دیگری را در اذهان به وجود آورد. آیا رهبر معظم انقلاب از این که قاتلی بدون ابراز پشیمانی و با گردن فرازی مجازات نشده و آزاد شود، خوشحال شده و لبخند بر لبانشان جاری می شود؟! اصولا ارتباط رضایت در این شرایط با لبخند رهبری چیست؟
نکته بعدی این نامه در خصوص اصل انتشار آن بود. خبر منتشره در ابتدای کار این گونه آغاز شد: «اولیای‌دم شهید علی خلیلی با انتشار نامه‌ای از حق قاطع و قانونی خود برای قصاص قاتل فرزندشان، گذشت کردند.»
اما دقایقی نگذشت که خبر به این شکل تغییر کرد: «اولیای‌دم شهید علی خلیلی با انتشار نامه‌ای که "توسط وکیل آنها" به‌طور اختصاصی در اختیار خبرگزاری تسنیم قرار گرفته است، از حق قاطع و قانونی خود برای قصاص قاتل فرزندشان، گذشت کردند...
این تغییر برای اهالی رسانه نشانه ای مشخص داشت؛ رسانه منتشر کننده در اصل خبر خود تردید کرده و خواسته است که با ذکر عنوان منبع خبر، پیامدها را متوجه او سازد. اما ابهامی که خبرگزاری تسنیم داشت چه بود که مجبور شد خبری تا این حد مهم را این گونه تغییر دهد؟ شنیده ها و پیگیری ها حاکی از آن بود که پدر و مادر شهید خلیلی از این نامه بی اطلاع بودند؛ در واقع نامه برای آن به نام آنها منتشر شد که در عملی انجام شده قرار گیرند!
خبرگزاری تسنیم چند دقیقه پس از خبری که منتشر کرد، خبری دیگر روی خروجی خود رفت که مانند خبر اول چندان دیده نشد. سرپرست دادسرای جنایی استان تهران صراحتا اعلام کرد که "اعلام رضایت خانواده شهید خلیلی رسماً به مرجع قضایی تحویل نشده است"!
محمد شهریاری سرپرست دادسرای امور جنایی تهران، در این گفتگوی کوتاه نکات قابل توجهی بیان کرد. وی اظهار داشت که از "طریق رسانه ها" در جریان اعلام رضایت اولیای دم خلیلی قرار گرفته است و آنها هنوز به‌طور رسمی نظر خود را به مرجع قضایی اعلام نکرده‌ان.! امری که شبهات در خصوص این نامه را تقویت کرد.
نکته دیگر در این مصاحبه آن بود که شهریاری، تصریح کرد تا پیش از این، "صحبتی از رضایت خانواده شهید خلیلی نشده بود." وی به خبرنگار تسنیم، این گونه گفت: «تا پیش از این، هیچ صحبتی مبنی بر اعلام رضایت خانواده شهید خلیلی مطرح نشده بود و آنها چنین مطلبی را با ما در میان نگذاشته بودند.»
حامد صفری ریزی، وکیل این خانواده نیز در گفتگو با خبرگزاری نسیم، تصریح کرد که هنوز رضایت به مراجع ذی صلاح تحویل نشده است!
ولی
دم شهید خلیلی نیز، دقایقی پس از انتشار خبر انتشار این نامه در گفتگو با
ما، از چنین نامه ای اظهار بی اطلاعی کرد. هر چند بعدا خبرهایی مبنی بر
امضای این نامه توسط اولیای دم به گوش رسید اما صحت و سقم آن با توجه به
شبهات مطروحه همچنان در هاله ای از ابهام قرار دارد.
باید منتظر ماند و دید سرانجام این پرونده چه خواهد شد، اما هر چه باشد از عجیب بودن نامه ای که "وکیل محترم و استاد معزز دانشگاه جناب آقای حامد صفری‌ریزی" آن را در اختیار رسانه ها قرار داده است نمی توان گذشت؛ وکیلی که سال 1390 با شماره 2013 پروانه وکالت خود را اخذ کرده و چنین پرونده ای در ابتدای راه شهرت خوبی برایش رقم زده است.
