صراط: سفیر اسبق ایران در چین گفت: ما در کشورهای شرق آسیا هنوز دفتر اقتصادی نیرومند با ظرفیت بالا که بتواند دولت ما را از لحاظ اقتصادی پشتیبانی کارشناسی کند؛ نداریم و این ضعف بزرگی است که تا به حال به آن توجه نشده است.
جواد منصوری سفیر اسبق ایران در چین در گفت‌وگو با خبرنگار گروه سیاست خارجی خبرگزاری فارس، درباره عملکرد دو ساله دستگاه سیاست خارجی گفت: پس از روی کار آمدن دولت یازدهم چند تحول مهم در روابط خارجی ایران در طی این دو سال رخ داده که هر کدام از این تحولات برای ایران به نوعی قابل توجه و در عین حال تاثیرگذار بوده است.
وی اولین تحول را تمایل و گرایش دولت یازدهم در روابط خارجی به بلوک غرب عنوان کرد و افزود: دولت یازدهم حل بسیاری از مشکلات کشور را در گرو توسعه روابط با غرب می‌داند.
منصوری اظهار داشت: این مسئله از دید دولت‌های شرق جهان مخفی نمانده به گونه‌ای که برخی از آنها در مذاکرات و رسانه‌های جهانی تلویحاً اعلام کردند زمانی که دولت ایران نگاه به شرق را در دولت گذشته مطرح کرد این تصور به وجود آمد که روابط ایران با غرب محدود خواهد شد.
سفیر اسبق ایران در چین با بیان اینکه مسئولان و رسانه‌های شرقی گرایش ایران به سمت آنان را از روی اضطرار، بدون ریشه و غیر استراتژیک عنوان می‌کردند، افزود: آنها به صراحت بیان می‌کردند که استراتژی گرایش ایران به سمت شرق تنها برای رفع نیازهای روزمره و مقابله در برابر غرب به کار گرفته شده و نباید آن را استراتژی بلندمدت دانست.
منصوری گفت: در بین کشورهای شرق آسیا باید ژاپن را از سایر کشورها جدا کنیم، زیرا روابط توکیو با تهران دقیقاً تنظیم و هماهنگ شده با واشنگتن و غرب است. لذا به همین دلیل عملاً رابطه با ژاپن در این مدت تعطیل بود.
وی افزود: علی رغم اینکه ایران تمایل زیادی داشت تا از ظرفیت‌های ژاپن برای رفع مسائل و مشکلات خود استفاده کند، ولی توکیو در این قسمت همکاری لازم را با تهران نداشت. حتی آنها بیش از آمریکایی‌ها روابطشان را با ایران قفل کردند.
سفیر اسبق ایران در چین اظهار داشت: در دو سال گذشته مدیریت روابط خارجی کشور به ویژه وزارت خارجه مقدار زیادی وقت و امکانات خود را صرف مذاکرات هسته‌ای کرد. به همین دلیل عملاً رفت و آمد، گفت‌وگو و فعالیت خاصی در ارتباط با بسیاری از مناطق دنیا از جمله آفریقا، آمریکای لاتین و شرق آسیا وجود نداشت.
وی خاطرنشان کرد: ایران در روابط خارجی دو سال اخیر دوران رکودی را گذراند و اگر فرصت‌هایی هم در این مناطق بود از دست دادیم.
منصوری گفت: برخی افراد برای توجیه این فرصت سوزی می‌توانند به این موضوع استناد کنند که مذاکرات هسته‌ای و نتایج آن چنان اهمیت داشته که می‌توانست توقف و رکود در روابط خارجی ایران را جبران کند؛ البته در این زمینه نظرات موافق و مخالف زیادی وجود دارد.
وی افزود: این سؤال بسیار جدی همواره در طول این دو سال مطرح بود که اگر همچون گذشته همچنان شورای عالی امنیت ملی پرونده هسته‌ای را در اختیار می‌داشت، آیا روابط خارجی ما فعال‌تر از این نمی‌بود؟
سفیر اسبق ایران در چین اظهار داشت: برخی از کشورها در طی دو سال اخیر از سردی روابط با ایران گلایه داشتند و این مسئله‌ای است که باعث شد وزیر خارجه ایران بلافاصله پس از طی شدن مرحله‌ای از مذاکرات و بدست آمدن نتیجه لازم به سرعت به 10 کشور منطقه سفر کند. لذا می‌توان گفت که این موضوع دقیقاً برای جبران بخشی از رکودی بود که در طی دو سال گذشته به وجود آمد.
منصوری تاکید کرد: کشورهای زیادی در دنیا هستند که متاسفانه هنوز به آنها پرداخته نشده است.
وی به نقش تحریم‌ها و توقف فعالیت‌های اقتصادی ایران در دنیا اشاره کرد و افزود: در داخل کشور و عرصه بین‌الملل تحریم‌ها و یا توقف فعالیت‌های اقتصادی توانست تا حدودی خود را بر روابط خارجی ایران تحمیل کند. زیرا بخش قابل ملاحظه‌ای از روابط خارجی ایران علاوه بر سیاسی و بین‌المللی بودن، اقتصادی است.
این کارشناس مسائل بین‌الملل با بیان اینکه در طول دو سال گذشته ما عملاً نه ابتکار خاصی در روابط اقتصادی داشتیم و نه شرایط به ما این اجازه را می‌داد، خاطرنشان کرد: بخش زیادی از روابط ما در طول این دو سال متوقف شده بود.
وی گفت: یکی از موضوعاتی که مسئولان دولتی بر روی آن تاکید می‌کنند این است که آثار توافق جدید منجر به تغییر، تحول و فعالیت مجدد روابط ایران با دنیا خواهد شد. البته باید ببینیم در آینده چنین موضوعی رخ می‌دهد یا خیر.
منصوری در ادامه اظهار داشت: به دلیل برخورد معتدل و یا منعطف دولت یازدهم، سیاست خارجی دولت جدید توانست در ارتباط با مسائل بین‌المللی و روابط دوجانبه تا حدودی جو آرام و بدون تنشی را در ارتباط با تعدادی از کشورها به وجود بیاورد.
سفیر اسبق ایران در چین خاطرنشان کرد: در دولت قبل هزینه‌های روابط خارجی به دلیل برخوردهای غیر معمول بالا رفته و مشکلات زیادی در ارتباطات ایران با کشورهای دیگر به وجود آمده بود. ضمن اینکه متاسفانه این ذهنیت به وجود آمد که اساساً دولت ایران به منافع، حیثیت، اعتبار و یا حتی روابط خود با دیگران فکری نکرده و به گونه‌ای رفتار می‌کند که به نظر می‌رسد سیاست ایران فقط جنبه تهاجمی و تخریبی دارد.
وی گفت: برخورد معتدل، واقع بینانه، از موضع آرام و معتدل توانست مقداری جو و فضای عرصه سیاست خارجی و بین‌الملل را به نفع ایران تغییر دهد، البته حتی اگر به تغییر موضع اساسی طرف‌های مقابل ایران منجر نشده باشد، ولی توانسته در برخورد معتدل و آرام آنها نتیجه لازم را برای کشورمان به دست بیاورد.
منصوری درباره ظرفیت مغفول واقع شده بین ایران و شرق آسیا گفت: دولت دهم خیلی شعار نگاه به شرق را سر می‌داد، ولی عملاً کار مثبت و واقع بینانه‌ای را انجام نداد. اما دولت یازدهم چنین شعارهایی را سر نداد، بنابراین در این زمینه اقدام اساسی هم صورت نگرفت که البته به نظر می‌رسد آنها بیشتر منتظر حل مسائلشان با غرب بودند.
وی خاطرنشان کرد: در ارتباط و نگاه به شرق واقعیت قضیه این است که دولت‌های ما آنچنان که باید و شاید در این موضوع جدی نبودند و به عبارتی دیگر طرفداران روابط با غرب در دستگاه‌های دولتی ایران موقعیت و نفوذ بیشتری دارند. به قول برخی افراد همچنان آنتن‌ها به سمت غرب تنظیم شده که این واقعیت موجود به ایران اجازه استفاده از امکانات شرق را آنچنان که باید و شاید نمی‌دهد.
منصوری به تغییرات اساسی رخ داده در شرق و جنوب شرق آسیا اشاره کرد و گفت: هند امروز با 30 سال پیش تفاوت اساسی کرده، همچنین چین امروز هم تحولات بسیار گسترده‌ای را نسبت به 30 سال گذشته داشته است. ضمن اینکه دیگر کشورهای این منطقه مانند کره و اندونزی هم همین طور. در حالی که ما می‌توانستیم از توانایی‌ها و ظرفیت‌های این کشورها برای گسترش روابط و حل بخشی از نیازهایمان استفاده کنیم ولی عملاً چنین امکانی فراهم نشد.
سفیر اسبق ایران در چین در پایان افزود: ما در کشورهای شرق آسیا هنوز دفتر اقتصادی نیرومند با ظرفیت بالا که بتواند دولت ما را از لحاظ اقتصادی پشتیبانی کارشناسی کند؛ نداریم و این ضعف بزرگی است که تا به حال به آن توجه نشده است.
جواد منصوری سفیر اسبق ایران در چین در گفت‌وگو با خبرنگار گروه سیاست خارجی خبرگزاری فارس، درباره عملکرد دو ساله دستگاه سیاست خارجی گفت: پس از روی کار آمدن دولت یازدهم چند تحول مهم در روابط خارجی ایران در طی این دو سال رخ داده که هر کدام از این تحولات برای ایران به نوعی قابل توجه و در عین حال تاثیرگذار بوده است.
وی اولین تحول را تمایل و گرایش دولت یازدهم در روابط خارجی به بلوک غرب عنوان کرد و افزود: دولت یازدهم حل بسیاری از مشکلات کشور را در گرو توسعه روابط با غرب می‌داند.
منصوری اظهار داشت: این مسئله از دید دولت‌های شرق جهان مخفی نمانده به گونه‌ای که برخی از آنها در مذاکرات و رسانه‌های جهانی تلویحاً اعلام کردند زمانی که دولت ایران نگاه به شرق را در دولت گذشته مطرح کرد این تصور به وجود آمد که روابط ایران با غرب محدود خواهد شد.
سفیر اسبق ایران در چین با بیان اینکه مسئولان و رسانه‌های شرقی گرایش ایران به سمت آنان را از روی اضطرار، بدون ریشه و غیر استراتژیک عنوان می‌کردند، افزود: آنها به صراحت بیان می‌کردند که استراتژی گرایش ایران به سمت شرق تنها برای رفع نیازهای روزمره و مقابله در برابر غرب به کار گرفته شده و نباید آن را استراتژی بلندمدت دانست.
منصوری گفت: در بین کشورهای شرق آسیا باید ژاپن را از سایر کشورها جدا کنیم، زیرا روابط توکیو با تهران دقیقاً تنظیم و هماهنگ شده با واشنگتن و غرب است. لذا به همین دلیل عملاً رابطه با ژاپن در این مدت تعطیل بود.
وی افزود: علی رغم اینکه ایران تمایل زیادی داشت تا از ظرفیت‌های ژاپن برای رفع مسائل و مشکلات خود استفاده کند، ولی توکیو در این قسمت همکاری لازم را با تهران نداشت. حتی آنها بیش از آمریکایی‌ها روابطشان را با ایران قفل کردند.
سفیر اسبق ایران در چین اظهار داشت: در دو سال گذشته مدیریت روابط خارجی کشور به ویژه وزارت خارجه مقدار زیادی وقت و امکانات خود را صرف مذاکرات هسته‌ای کرد. به همین دلیل عملاً رفت و آمد، گفت‌وگو و فعالیت خاصی در ارتباط با بسیاری از مناطق دنیا از جمله آفریقا، آمریکای لاتین و شرق آسیا وجود نداشت.
وی خاطرنشان کرد: ایران در روابط خارجی دو سال اخیر دوران رکودی را گذراند و اگر فرصت‌هایی هم در این مناطق بود از دست دادیم.
منصوری گفت: برخی افراد برای توجیه این فرصت سوزی می‌توانند به این موضوع استناد کنند که مذاکرات هسته‌ای و نتایج آن چنان اهمیت داشته که می‌توانست توقف و رکود در روابط خارجی ایران را جبران کند؛ البته در این زمینه نظرات موافق و مخالف زیادی وجود دارد.
وی افزود: این سؤال بسیار جدی همواره در طول این دو سال مطرح بود که اگر همچون گذشته همچنان شورای عالی امنیت ملی پرونده هسته‌ای را در اختیار می‌داشت، آیا روابط خارجی ما فعال‌تر از این نمی‌بود؟
سفیر اسبق ایران در چین اظهار داشت: برخی از کشورها در طی دو سال اخیر از سردی روابط با ایران گلایه داشتند و این مسئله‌ای است که باعث شد وزیر خارجه ایران بلافاصله پس از طی شدن مرحله‌ای از مذاکرات و بدست آمدن نتیجه لازم به سرعت به 10 کشور منطقه سفر کند. لذا می‌توان گفت که این موضوع دقیقاً برای جبران بخشی از رکودی بود که در طی دو سال گذشته به وجود آمد.
منصوری تاکید کرد: کشورهای زیادی در دنیا هستند که متاسفانه هنوز به آنها پرداخته نشده است.
وی به نقش تحریم‌ها و توقف فعالیت‌های اقتصادی ایران در دنیا اشاره کرد و افزود: در داخل کشور و عرصه بین‌الملل تحریم‌ها و یا توقف فعالیت‌های اقتصادی توانست تا حدودی خود را بر روابط خارجی ایران تحمیل کند. زیرا بخش قابل ملاحظه‌ای از روابط خارجی ایران علاوه بر سیاسی و بین‌المللی بودن، اقتصادی است.
این کارشناس مسائل بین‌الملل با بیان اینکه در طول دو سال گذشته ما عملاً نه ابتکار خاصی در روابط اقتصادی داشتیم و نه شرایط به ما این اجازه را می‌داد، خاطرنشان کرد: بخش زیادی از روابط ما در طول این دو سال متوقف شده بود.
وی گفت: یکی از موضوعاتی که مسئولان دولتی بر روی آن تاکید می‌کنند این است که آثار توافق جدید منجر به تغییر، تحول و فعالیت مجدد روابط ایران با دنیا خواهد شد. البته باید ببینیم در آینده چنین موضوعی رخ می‌دهد یا خیر.
منصوری در ادامه اظهار داشت: به دلیل برخورد معتدل و یا منعطف دولت یازدهم، سیاست خارجی دولت جدید توانست در ارتباط با مسائل بین‌المللی و روابط دوجانبه تا حدودی جو آرام و بدون تنشی را در ارتباط با تعدادی از کشورها به وجود بیاورد.
سفیر اسبق ایران در چین خاطرنشان کرد: در دولت قبل هزینه‌های روابط خارجی به دلیل برخوردهای غیر معمول بالا رفته و مشکلات زیادی در ارتباطات ایران با کشورهای دیگر به وجود آمده بود. ضمن اینکه متاسفانه این ذهنیت به وجود آمد که اساساً دولت ایران به منافع، حیثیت، اعتبار و یا حتی روابط خود با دیگران فکری نکرده و به گونه‌ای رفتار می‌کند که به نظر می‌رسد سیاست ایران فقط جنبه تهاجمی و تخریبی دارد.
وی گفت: برخورد معتدل، واقع بینانه، از موضع آرام و معتدل توانست مقداری جو و فضای عرصه سیاست خارجی و بین‌الملل را به نفع ایران تغییر دهد، البته حتی اگر به تغییر موضع اساسی طرف‌های مقابل ایران منجر نشده باشد، ولی توانسته در برخورد معتدل و آرام آنها نتیجه لازم را برای کشورمان به دست بیاورد.
منصوری درباره ظرفیت مغفول واقع شده بین ایران و شرق آسیا گفت: دولت دهم خیلی شعار نگاه به شرق را سر می‌داد، ولی عملاً کار مثبت و واقع بینانه‌ای را انجام نداد. اما دولت یازدهم چنین شعارهایی را سر نداد، بنابراین در این زمینه اقدام اساسی هم صورت نگرفت که البته به نظر می‌رسد آنها بیشتر منتظر حل مسائلشان با غرب بودند.
وی خاطرنشان کرد: در ارتباط و نگاه به شرق واقعیت قضیه این است که دولت‌های ما آنچنان که باید و شاید در این موضوع جدی نبودند و به عبارتی دیگر طرفداران روابط با غرب در دستگاه‌های دولتی ایران موقعیت و نفوذ بیشتری دارند. به قول برخی افراد همچنان آنتن‌ها به سمت غرب تنظیم شده که این واقعیت موجود به ایران اجازه استفاده از امکانات شرق را آنچنان که باید و شاید نمی‌دهد.
منصوری به تغییرات اساسی رخ داده در شرق و جنوب شرق آسیا اشاره کرد و گفت: هند امروز با 30 سال پیش تفاوت اساسی کرده، همچنین چین امروز هم تحولات بسیار گسترده‌ای را نسبت به 30 سال گذشته داشته است. ضمن اینکه دیگر کشورهای این منطقه مانند کره و اندونزی هم همین طور. در حالی که ما می‌توانستیم از توانایی‌ها و ظرفیت‌های این کشورها برای گسترش روابط و حل بخشی از نیازهایمان استفاده کنیم ولی عملاً چنین امکانی فراهم نشد.
سفیر اسبق ایران در چین در پایان افزود: ما در کشورهای شرق آسیا هنوز دفتر اقتصادی نیرومند با ظرفیت بالا که بتواند دولت ما را از لحاظ اقتصادی پشتیبانی کارشناسی کند؛ نداریم و این ضعف بزرگی است که تا به حال به آن توجه نشده است.
