این نوازنده موسیقی که به گفته خودش 6 سالی هست در «گروه عرفانی گلپورگان» فعالیت دارد، وضع نامناسب موسیقی نواحی در سراوان خبر می‌دهد.« خیلی کم آموزش می دهند. اساتید حمایت نمی شوند. درآمدشان هم از این کار نیست». با این حال علیرغم وضع نامناسب ساختار آموزشی و شرایط زندگی اساتید، جوانترها با این نواها میانه خوبی دارند.« تهران را نمیدانم اما اینجا خیلی ها دوست دارند. در منطقه ما خیلی علاقه دارند »
موسیقی نواحی در بسیاری از مناطق ایران همچنان به سنت دیرین شفاهی آموزش داده می شود. سنتی که تا ابتدای همین قرن اخیر در موسیقی سنتی ایران نیز پابرجا بود و هنوز البته طرفداران جدی خودش را دارد. سیاهانی هم این موسیقی را همینطور آموخته است. از کودکی و همچون بسیاری دیگر از این هنرمندان از استادی که پدر است. « از سال 65 شروع کردم. پدرم استاد کامل من بود. رباب مینواخت. البته ایشان هم طرز آموزش را نمیدانست. میگفت من مینوازم شما نگاه کنید و ما هم فقط با نگاه کردن یاد میگرفتیم. کتاب که نبود همهاش گوشی است. اگر هم به مسئلهای میخوردیم از ایشان میخواستیم ما را راهنمایی کند». آنچه امروز به عنوان ضرورت یادگیری موسیقی از کودکی مطرح میشود و مورد توجه قرار میگیرد در نواحی ایران و هنرهای نواحی و بومی قدمتی دیرینه دارد. « از سال 65 شروع کردم و سال 68 و 71 در جشنواره «کودک مسلمان بلوچ» شرکت کردم. کم کم خودمان گروهی را شکل دادیم و فعالیت کردیم تا اینجا رسیدیم.»
در حرف های این نوازنده بنجو هم این نکته تکرار می شود که همین فرصت های اندک اجرا و ارائه موسیقی خیلی وقت ها از خلال برنامه هایی است که وزارت ارشاد برگزار می کند و این بیش از پیش اهمیت خلق و ایجاد چنین فرصت هایی را مشخص می کند. « بیشتر در برنامه‌هایی که ارشاد میگرفت شرکت می کردیم. تهران و شهرستان-ها رفتیم. البته یکبار هم با هزینه شخصی در دبی اجرا کردیم».
در هر گوشه کناری از سرزمین سیستان و بلوچستان استادی هست که عمری را وقف هنرش کرده و این میراث را از گزند فراموشی و محو شدن حفظ کرده است. اما بسیاری از این بزرگان موسیقی نواحی به دلایل مختلف رغبتی به حضور در مجامع عمومی ندارند. « آره اساتید هستند ولی زیاد خودشان را نشان نمی دهند. یکبار آقای مغازه ای از ما خواست که از ایشان عکس بگیرم. اما رفتیم سراغشان ولی قبول نکردند ازشان عکاسی کنیم. ترجیح می دهند جلوی چشم نباشند».
با این حال قرار است سیاهانی و گروهش به عنوان نسل جوان موسیقی در برنامه «شب های موسیقی نواحی» حاضر شوند و این نوای کهن را به گوش پایتخت برسانند. برنامه «شب های موسیق نواحی» از زیرمجموعه‌های جشنواره آیینه دار است و سیاهانی میگوید که این جشنواره و این برنامه برای او و هنرمندان جوان گروهش اهمیت فراوانی دارد:« جشنواره آیینه دار کار خیلی بزرگی است. ما جوان هایمان را در این جشنواره می آوریم. باید ببینید که حمایت می شوند که به ما توجه می کنند ما را می بینند. این باعث تشویقشان می شود.این خیلی مهم است»
امیرخسروسیاهانی و «گروه عرفانی کلپورگان» در شب دوم برنامه «شبهای موسیقی نواحی » 13 شهریور ماه در برج آزادی روی صحنه خواهند رفت. این گروه در بخش اول برنامه غزل‌های عارفانه‌ی حلقه‌های ذکر و در بخش دوم سوت‌های بلوچی را اجرا می‌کنند. در این گروه خسرو سیاهانی نوازنده بنجو و رباب، عارف و لطیف دهواری آواز ، احمد جان سپاهی تنبورک و جواب آواز ، فاروق رحمانی رباب و خورشید (احمد) حسینی‌نژاد نوازنده دهلک هستند. این برنامه بخشی از فستیوال آیینهدار است که برای حمایت و تشویق هنرمندان جوان موسیقی نواحی اجرا میشود. پیش فروش بلیت این شب‌ها از طریق سایت پیشنهاد به آدرسpeeshnahad.ir در دسترس است. علاقه مندان می‌توانند با رفتن به این سایت و با توجه به برنامه اجرایی که در سایت ارائه شده است اجرا و گروه مورد علاقه خود را انتخاب و بلیت آن را خریداری کنند. بلیت هر اجرا 25 هزار تومان است.
فستیوال آیینهدار با حضور محمدرضا درویشی به عنوان دبیرعلمی و علی مغازه‌ای به عنوان دبیر اجرایی از سال 92 با همت بخش خصوصی کار خود را با هدف ارائه موسیقی نواحی ایران و ثبت و حفظ این میراث معنوی آغاز به کار کرد. این فستیوال در نخستین نوبت در مهرماه سال 92 با حضور 30 هنرمند موسیقی از شرق و جنوب شرق کشور و مناطق تربت جام، باخرز و سیستان بلوچستان در خانه هنرمندان ایران برگزار شد. دومین دوره این فستیوال نیز اردیبهشت سال 94 با تمرکز بر موسیقی جنوب ایران با حضور 120 هنرمند از هرمزگان، بوشهر و خوزستان در تالار رودکی و وحدت برگزار شد.
