صراط: پس از اکران خصوصی، امام صدر با ارائه اصلاحاتی، نامه موافقت مجلس اعلای شیعیان با فیلمنامه «محمد‌رسول‌الله» را به عقاد داد و گفت: مرحله‌ای جدید در روند دعوت اسلامی آغاز شده و من دشواری‌های متعددی برای خودم و شما پیش بینی می‌کنم.
در سال 1977 و پس از نمایش فیلم «الرسالة» (محمد رسول‌الله) در سینماهای آمریکا امام موسی صدر با کارگردان این فیلم مصطفی عقاد ملاقات کرد و در این ملاقات امام موسی صدر نکاتی برای اصلاح بخش‌هایی از فیلم پیش از اکران عمومی این فیلم در کشورهای مسلمان مطرح کرد.
امام صدر به چند صحنه از فیلم اشاره کرد و گفت که اگر این صحنه‌ها حذف شود، شاید اشکال‌ها و ایرادها هم برطرف شود، از جمله این ایرادها، صحنه طبل زدن هنگام فتح مکه و شعار «الله اکبر کبیراً» است، چرا که فتوحات پیامبر، ساده و به دور از مظاهر مادی بود و طبل زدن از این سادگی می‌کاهد، حتی اگر جلوه‌های سینمایی، این صحنه را اقتضا کند.
ایراد دوم مربوط به جایی است که ابوسفیان هنگام فتح مکه در حالیکه شعله‌های آتش در اطراف او زبانه می‌کشد، می‌گوید: «قلمرو فرمانروایی محمد گسترده شده است.» و بلال، مؤذن پیامبر، در پاسخ او می‌گوید: «این قلمرو نبوت است نه فرمانروایی.»
ایراد سوم مربوط به پایان فیلم است که سازندگان فیلم از مقامات لیبی به سبب تلاش در تولید این اثر سینمایی سپاسگزاری می‌کنند. این صحنه را می‌توان هنگامی که فیلم به مشرق زمین می‌رسد، اصلاح کرد.
امام موسی صدر به مصطفی عقاد گفت: وقتی شنیدم تماشاگران فیلم در آمریکا درباره جزئیات آن صحبت می‌کنند و می‌گویند پخش این فیلم، با اعلام موافقت کمیته الازهر و مجلس اعلای شیعیان در لبنان آغاز می‌شود، احساس سربلندی کردم. نام مجلس همراه با این فیلم جاوید، جاودانه شد.
به گزارش روابط عمومی موسسه امام موسی صدر، مصطفی عقاد کارگردان فیلم به امام صدر گفت: «ما دست اندرکاران سینمای جهانی در آمریکا، از اینکه نیرویمان در خدمت تجارت یا فساد یا صهیونیسم باشد، خسته شده‌ایم.»
وی افزود: ما جوانان عرب بر آن شده‌ایم که گناهان خود را جبران کنیم و با روش خودمان خدمت به اسلام کنیم و فیلم محمد رسول الله را ساخته‌ایم تا دوران کنونی را با سلاح همین دوران به چالش بکشیم.
امام صدر به او گفت: در مورد شخصیت پیامبر اعظم، حضرت محمد(ص)، چه کرده‌اید؟ آیا تصویر و صدای ایشان را پخش می‌کنید؟ تصور نمی‌کنید که به تصویر کشیدن شخصیت پیامبر که نماد رسالت و ابدیت است و به بی نهایت پیوسته است، موجب محدود کردن این شخصیت می‌شود و آن را از مفهوم ایمانی آن خارج می‌کند؟
کارگردان محمد رسول الله گفت: خیالتان راحت باشد. ما متعهد شده‌ایم که چهره پیامبر و امام علی بن ابی طالب و خلفای راشدین و اصحاب ده گانه‌ای را که پیامبر به آنان مژده بهشت داده است، به تصویر نکشیم.
وی با خشم ادامه داد: تا کی در غرب از گمراه‌کنندگان و گمراه شدگان بدگویی و افترا در مورد اسلام بشنویم؟
امام صدر درباره نویسنده فیلمنامه پرسید و عقاد گفت: آقای السهار و الحکیم آن را نوشته‌اند.
امام از موضع علمای اسلام نیز پرسید که عقاد برگه موافقت کمیته مربوط در دانشگاه الازهر را به ریاست شیخ الازهر، «محمد الفحام» به امام نشان داد.
این فیلم در قاهره و در اکران خصوصی برای امام موسی صدر و 9 نفر به نمایش درآمد، اما در یک سوم اول فیلم، برق قطع شد و امام و دیگر حاضران در حالی که چشمانشان از گریه سرخ شده بود، از سالن سینما بیرون آمدند.
امام موصی صدر سپس گفت: که آرزوی من این بود که فرصت مشاهده این فیلم در روز عید فطر برای لبنانی‌ها فراهم می‌شد. در چنین موقعیتی هم به ایمان همه مسلمانان افزوده می‌شد و هم مسیحیان لبنان همچون مسیحیان عرب با اسلام، این دین آزادی و عدالت و یاری مظلوم و محروم، بیشتر آشنا می‌شدند.
پس از اکران خصوصی، امام موسی صدر کمیته‌ای را به ریاست شیخ محمد مهدی شمس الدین مأمور بررسی فیلمنامه و اعمال برخی اصلاحات جزئی در آن کرد و سپس آن را بازنگری کرد و نامه موافقت مجلس اعلای شیعیان با فیلمنامه را به عقاد داد و گفت: به نظر من مرحله‌ای جدید در روند دعوت اسلامی آغاز شده است؛ مرحله‌ای که همواره انتظار آن را می‌کشیدیم؛ همچنانکه دشواری‌های متعددی برای خودم و شما پیش بینی می‌کنم.
در سال 1977 و پس از نمایش فیلم «الرسالة» (محمد رسول‌الله) در سینماهای آمریکا امام موسی صدر با کارگردان این فیلم مصطفی عقاد ملاقات کرد و در این ملاقات امام موسی صدر نکاتی برای اصلاح بخش‌هایی از فیلم پیش از اکران عمومی این فیلم در کشورهای مسلمان مطرح کرد.
امام صدر به چند صحنه از فیلم اشاره کرد و گفت که اگر این صحنه‌ها حذف شود، شاید اشکال‌ها و ایرادها هم برطرف شود، از جمله این ایرادها، صحنه طبل زدن هنگام فتح مکه و شعار «الله اکبر کبیراً» است، چرا که فتوحات پیامبر، ساده و به دور از مظاهر مادی بود و طبل زدن از این سادگی می‌کاهد، حتی اگر جلوه‌های سینمایی، این صحنه را اقتضا کند.
ایراد دوم مربوط به جایی است که ابوسفیان هنگام فتح مکه در حالیکه شعله‌های آتش در اطراف او زبانه می‌کشد، می‌گوید: «قلمرو فرمانروایی محمد گسترده شده است.» و بلال، مؤذن پیامبر، در پاسخ او می‌گوید: «این قلمرو نبوت است نه فرمانروایی.»
ایراد سوم مربوط به پایان فیلم است که سازندگان فیلم از مقامات لیبی به سبب تلاش در تولید این اثر سینمایی سپاسگزاری می‌کنند. این صحنه را می‌توان هنگامی که فیلم به مشرق زمین می‌رسد، اصلاح کرد.
امام موسی صدر به مصطفی عقاد گفت: وقتی شنیدم تماشاگران فیلم در آمریکا درباره جزئیات آن صحبت می‌کنند و می‌گویند پخش این فیلم، با اعلام موافقت کمیته الازهر و مجلس اعلای شیعیان در لبنان آغاز می‌شود، احساس سربلندی کردم. نام مجلس همراه با این فیلم جاوید، جاودانه شد.
به گزارش روابط عمومی موسسه امام موسی صدر، مصطفی عقاد کارگردان فیلم به امام صدر گفت: «ما دست اندرکاران سینمای جهانی در آمریکا، از اینکه نیرویمان در خدمت تجارت یا فساد یا صهیونیسم باشد، خسته شده‌ایم.»
وی افزود: ما جوانان عرب بر آن شده‌ایم که گناهان خود را جبران کنیم و با روش خودمان خدمت به اسلام کنیم و فیلم محمد رسول الله را ساخته‌ایم تا دوران کنونی را با سلاح همین دوران به چالش بکشیم.
امام صدر به او گفت: در مورد شخصیت پیامبر اعظم، حضرت محمد(ص)، چه کرده‌اید؟ آیا تصویر و صدای ایشان را پخش می‌کنید؟ تصور نمی‌کنید که به تصویر کشیدن شخصیت پیامبر که نماد رسالت و ابدیت است و به بی نهایت پیوسته است، موجب محدود کردن این شخصیت می‌شود و آن را از مفهوم ایمانی آن خارج می‌کند؟
کارگردان محمد رسول الله گفت: خیالتان راحت باشد. ما متعهد شده‌ایم که چهره پیامبر و امام علی بن ابی طالب و خلفای راشدین و اصحاب ده گانه‌ای را که پیامبر به آنان مژده بهشت داده است، به تصویر نکشیم.
وی با خشم ادامه داد: تا کی در غرب از گمراه‌کنندگان و گمراه شدگان بدگویی و افترا در مورد اسلام بشنویم؟
امام صدر درباره نویسنده فیلمنامه پرسید و عقاد گفت: آقای السهار و الحکیم آن را نوشته‌اند.
امام از موضع علمای اسلام نیز پرسید که عقاد برگه موافقت کمیته مربوط در دانشگاه الازهر را به ریاست شیخ الازهر، «محمد الفحام» به امام نشان داد.
این فیلم در قاهره و در اکران خصوصی برای امام موسی صدر و 9 نفر به نمایش درآمد، اما در یک سوم اول فیلم، برق قطع شد و امام و دیگر حاضران در حالی که چشمانشان از گریه سرخ شده بود، از سالن سینما بیرون آمدند.
امام موصی صدر سپس گفت: که آرزوی من این بود که فرصت مشاهده این فیلم در روز عید فطر برای لبنانی‌ها فراهم می‌شد. در چنین موقعیتی هم به ایمان همه مسلمانان افزوده می‌شد و هم مسیحیان لبنان همچون مسیحیان عرب با اسلام، این دین آزادی و عدالت و یاری مظلوم و محروم، بیشتر آشنا می‌شدند.
پس از اکران خصوصی، امام موسی صدر کمیته‌ای را به ریاست شیخ محمد مهدی شمس الدین مأمور بررسی فیلمنامه و اعمال برخی اصلاحات جزئی در آن کرد و سپس آن را بازنگری کرد و نامه موافقت مجلس اعلای شیعیان با فیلمنامه را به عقاد داد و گفت: به نظر من مرحله‌ای جدید در روند دعوت اسلامی آغاز شده است؛ مرحله‌ای که همواره انتظار آن را می‌کشیدیم؛ همچنانکه دشواری‌های متعددی برای خودم و شما پیش بینی می‌کنم.
