وی افزود: موضوع گفتوگوی تمدنها ادامه داشت تا زمانی که در سال 84 و ریاست جمهوری احمدینژاد که یکی از اولین اقداماتی که توسط دولت جدید انجام شد بستن مرکز گفتوگوی تمدن ها در تهران و شهرستان ها بود.
وی در بخش دیگری ازسخنانش با اشاره به روند تاریخی پرونده هستهای ایران و توافق انجام شده و با بیان اینکه «مسأله توافق هستهای از گفتوگوی تمدنها پیچیدهتر است. چون توافق هستهای در برگیرنده مسائل بسیار زیادی میشود» خاطرنشان کرد: غلط یا درست سیاست دولت اصلاحات در دو سال پایانی این بود که برنامه هستهای به صورت کج دار و مریز پیش برود. طوری که دنیا در مقابل کشور قرار نگیرد. احمدینژاد سیاست کجدار و مریز دولت قبل را کنار گذاشت و بر این عقیده بود که ما بدون توجه به غرب و آژانس فعالیتهای هستهای را با تمام توان پیش خواهیم بود. از آن طرف نیز غربیها پرونده هستهای ایران را به شورای امنیت سازمان ملل ارجاع دادند. اصولگرایان در این دوران از موضوع هستهای بهره برداری سیاسی کردند. دولت احمدینژاد از پرونده هستهای در پیشبرد اهداف آمریکاستیزی و غربستیزی استفاده کرد.
این استاد دانشگاه همچنین معتقد است: تفاوت مهم دولت یازدهم با دولت قبل این است که دولت یازدهم به خود اجازه نداد که از پرونده هستهای بهرهبرداری سیاسی کند. دولت تمام تلاش خود را به کار گرفت که با حداقل خسارت توانست کشور را از چاهی که توسط برخی اصولگرایان ایجاد شده بود بیرون بکشد.
وی در پاسخ به این سوال که اگر گفتوگوی تمدنها ادامه مییافت گروههای تروریستی مانند داعش شکل میگرفت؟ اظهار کرد: حادثه 11 سپتامبر ،داعش ، القاعده و طالبان اعتقادی به گفتوگوی تمدن ها ندارند و به نظر من در صورت ادامه روند گفتوگوی تمدنها هم جلوی این اتفاقات گرفته نمیشد اما با ادامه گفتوگوی تمدن ها حداقل تصویر ساخته شده از مسلمان تعدیل میشد.
وی در مورد انتخابات پیش روی مجلس نیز ابراز عقیده کرد: معتقدم که شورای نگهبان به صورت رگباری اصلاحطلبان را مانند برگ خزان رد صلاحیت خواهد کرد. در این شرایط وظیفه اصلاحطلبان این است که با اعتدالیون و طرفداران دولت متحد باشند و برای مجلس شورای اسلامی یک لیست واحد را ارائه دهند.
زیباکلام در پایان با بیان اینکه «رسیدن به رشد در کشورها به دشمنی و یا دوستی با آمریکا ارتباطی پیدا نمیکند» گفت: در شرایط کنونی اصولگرایان مطرح میکنند که ظریف و عراقچی باید بند به بند توافق هستهای را توضیح دهند اما در شش سال مذاکرات زمان آقای جلیلی ،او یک بار هم برای ارائه توضیحات به مجلس نیامد و مجلس نیز از او هیچ توضیحی نخواست.