صراط: بنیاد نوبل یک تونسی را از کمیته چهارجانبه گفت‌وگوهای ملی تونس به عنوان برنده جایزه صلح نوبل در سال 2015 معرفی کرد.
وی به دلیل تلاش برای گفت وگوهای صلح آمیز میان شهروندان در جریان انقلاب تونس به عنوان برنده صلح نوبل امسال انتخاب شد.
جایزه صلح نوبل یکی از پنج جایزه نوبل است که توسط «آلفرد نوبل» صنعت‌گر و مخترع سوئدی وقف شده و این جایزه برای اولین بار در سال 1901 اعطا شد. جایزه نوبل صلح تنها جایزه نوبل است که در «استکهلم» پایتخت سوئد اعطا نشده بلکه هر سال در «اسلو» پایتخت کشور نروژ به یک نفر که از سوی کمیته نروژی نوبل انتخاب شده، اهدا می‌شود.
در واپسین روزها تا اعلام نام برنده جایزه صلح نوبل امسال، برخی رسانه‌های غربی لیستی از نام نامزدهای احتمالی دریافت این جایزه را ذکر کرده بودند که از آن میان نام دکتر محمد جواد ظریف وزیر خارجه کشورمان، همچنین نام «جان کری» وزیر خارجه آمریکا در کنار نام «پاپ فرانسوآ» و «آنگلا مرکل» صدراعظم آلمان دیده می‌شد.
حضور ظریف و کری در طول دو سال دیپلماسی و برگزاری دو سال مذاکره در موضوع هسته‌ای ایران را که به توافق هسته‌ای منجر شد، دلیلی برای احتمال دریافت جایزه صلح نوبل امسال برای یکی از این دو وزیر خارجه عنوان شده بود.
برندگان پیشین صلح نوبل چه کسانی بودند؟
جایزه صلح نوبل سال گذشته، 2014، به طور مشترک به «ملاله یوسف‌زی» دختر 16 ساله پاکستانی که قربانی حمله تروریستی گروهک طالبان قرار گرفته بود و همچنین به «کایلاش ساتیارتی» فعال هندی حمایت از حقوق کودکان کار، اعطا شد.
جایزه صلح نوبل سال 2013 میلادی، سازمان منع گسترش سلاح‌های شیمیایی بود که به دلیل تلاشهای گسترده برای از بین بردن تسلیحات شیمیایی موفق به دریافت این جایزه شد.
همچنین اتحادیه اروپا به دلیل اقدامات موثر در روند تغییر چهره اروپا از قاره‌ای در حال جنگ به قاره‌ای در صلح، برنده جایزه صلح نوبل سال 2012 میلادی شد.
اما به نظر می‌رسد جایزه نمادین صلح نوبل همواره به دلیل اقدامات صلح‌جویانه اعطا نشده بلکه برندگان آن با غرض‌ورزی‌های سیاسی انتخاب شدند. سال 2009 میلادی، باراک اوباما رئیس جمهور کشور جنگ افروز آمریکا اندکی بعد از آغاز اولین دور ریاست جمهوری خود، به عنوان برنده جایزه صلح نوبل انتخاب شد.
بنیاد نوبل مدعی شده بود ازجمله دلایل انتخاب باراک اوباما تلاش های بی وقفه ی او در تقویت دیپلماسی بین المللی و همکاری میان مردم بود.
این چنین روندی در انتخاب چهره‌های جنگ افروز و معارض با صلح بین‌الملی پیش از آن نیز وجود داشت. در سال 1973 بنیاد نوبل، «هنری آلفرد کیسینجر» مشاور اسبق امنیت ملی ایالات متحده آمریکا را به عنوا برنده نوبل اعلام کرده بود. این بنیاد مدعی شده بود به خاطر تلاشهای کیسینجر برای پایان بخشیدن به جنگ ویتنام، وی برگزیده آن سال برای صلح نوبل بود.
بامروری بر برندگان صلح نوبل می‌بینیم که برخی مقامات رژیم غاصب صهیونیستی نیز به چشم می‌خورند. بنیاد نوبل در سال 1978 «مناخیم بگین» ششمین نخست‌وزیر اسرائیل غاصب و در سال 1994 «اسحاق رابین» پنجمین نخست‌وزیر، مشترکا با «شیمون پرز» نهمین رئیس اسرائیل غاصب را به عنوان برندگان صلح نوبل معرفی کرد.
اولین برندگان جایزه صلح نوبل در سال 1901 میلادی، «ژان هانری دونان» از کشور سوئیس و «فدریک پسی»از کشور فراسنه بودند. انتخاب «ژان هانری دونان» به دلیل تاسیس کمیته بین‌المللی صلیب سرخ و همچنین ابتکار در ایجاد کنوانسیون ژنو و انتخاب «فدریک پسی» از فرانسه به دلیل اینکه از اصلی‌ترین بنیان‌گذاران اتحادیه میان پارلمانی و نیز مسئول اصلی اولین کنگره جهانی صلح بود، انجام گرفت.
