صراط: پس از حضور علیاکبر صالحی، رئیس سازمان انرژی اتمی در جلسه کمیسیون ویژه بررسی برجام و همچنین حضور وی در صحن علنی مجلس و مواجهه صالحی با اصولگرایان مجلس از جمله حسینیان، روزنامه اصلاحطلب شرق در گزارشی به تعریف و تمجید از وزیر سابق احمدی نژاد پرداخت.
روزنامه شرق روز دوشنبه ۹۴/۸/۴ گزارشی را با عنوان «ص» تا «ی» صالحی منتشر کرد که گویا به مذاق مرد اتمی دولت خوش نیامد و او را مجاب کرد تا توضیحاتی را پیرامون این گزارش ارائه کند.
توضیحات معاون رئیس جمهور درباره اشتباهات روزنامه شرق را در ادامه میخوانید:
برادر عزیز جناب آقای مهدی رحمانیان
مدیرمسئول محترم روزنامه وزین شرق
با سلام و تحیت
ضمن سپاس و قدردانی فراوان از حسن نظر جنابعالی و همکاران گرامی نسبت به فعالیتهای تلاشگران صنعت هستهای کشور و این خدمتگزار کوچک مهین عزیز اسلامی، به لحاظ انتشار مطلبی تحت عنوان از «ص» تا «ی» صالحی در شماره ٢٤٣١ آن نشریه به تاریخ ٤ آبانماه ١٣٩٤ خورشیدی، شایسته میدانم تا نکاتی را پیرامون برخی مطالب انتشاریافته در یادداشت مورد اشاره جهت تنویر افکار عمومی و بیان حقایق تاریخی مطرح نمایم. مستدعی است ترتیبی اتخاذ فرمایید تا این اصلاحات به نحو مقتضی در اختیار خوانندگان آن نشریه وزین قرار گیرد:
١- در صفحه ٧ روزنامه مورخ ٤ آبان ٩٤ ذیل عنوان از «صدارت تا برکناری» چنین عنوان شده است که «وی در دو سالی که به عنوان نماینده ایران در آژانس بینالمللی انرژی اتمی فعالیت میکرد...» در این ارتباط، شایان ذکر است که اینجانب از سال ١٣٧٧ تا ١٣٨٢ برای مدت نزدیک به ٥ سال به عنوان نماینده جمهوری اسلامی ایران در آژانس بینالمللی انرژی اتمی مشغول به انجام وظیفه بودم. در ادامه این مطلب عنوان شده است که «٣٠ دیماه ١٣٨٢ روزی بود که وی از نمایندگی ایران در آژانس بینالمللی انرژی اتمی برکنار شد».
در این مورد نیز باید اشاره کنم که بنابر سازوکار مرسوم، هریک از مأموران به سفارتخانهها یا نهادهای بینالمللی پس از طی سه سال به تهران فراخوانده میشوند تا مقدمات لازم جهت اعزام سفرای جدید فراهم آید. اینجانب بنابر صلاحدید رئیس وقت سازمان انرژی اتمی ایران و تأیید وزارت امور خارجه برای مدت دو سال بیشتر از حد مرسوم در وین به انجام وظیفه مشغول بودم. پس بدین لحاظ موضوع برکناری اینجانب کاملا خلاف واقع میباشد. همچنین لازم به توضیح است که پس از پایان دوره مأموریت اینجانب مقرر شد تا جناب آقای دکتر زیاران به عنوان جایگزین اینجانب رهسپار وین شوند. پس از بازگشت اینجانب به کشور قرار بر این شد که بنده همراه با ایشان به منظور معرفی نماینده جدید کشورمان به وین بازگردم. این سوءتفاهم مبنی بر برکناری اینجانب از یکی از مصاحبههای جناب آقای دکتر کمال خرازی با روزنامه ایران نشأت گرفته است که در جریان آن مصاحبه، خبرنگار روزنامه، مطلب را به اشتباه منعکس نموده بود. بههرروی، پس از فعل و انفعالات انجامشده در نهایت جناب آقای پیروز حسینی به عنوان نماینده دائم کشورمان نزد سازمانهای بینالمللی و نیز آژانس انرژی اتمی در وین فعالیت خود را آغاز نمود.
٢- در ادامه همین مطلب با اشاره به آخرین اجلاس فصلی شورای حکام در آن مقطع به قطعنامه صادرشده بر ضد فعالیتهای هستهای کشورمان اشاره شده و این مطلب نیز عنوان شده است که «صالحی به نشانه اعتراض اجلاس را ترک کرد». در این ارتباط نیز باید به این نکته اشاره نمود که اختلاف اینجانب با وزارت امور خارجه در پیوند با این موضوع بر این اساس بود که بنده بههیچروی با ترک جلسه موافق نبودم، اما توصیه اکید کارشناس وقت وزارت امور خارجه بر این بود که ما جلسه را ترک کنیم. بههرروی اینجانب به نظر وزارت امور خارجه تمکین نموده و به عنوان اعتراض، جلسه را ترک نمودم؛ اما در این گزارش مطلب به شکل وارونهای انعکاس یافته است.
٣- در فراز دیگری از این گزارش با اشاره به تلاشهای تیم دیپلماسی هستهای کشورمان در دوران اصلاحات چنین درج شده است که گفته شد «صالحی قصد پذیرش این نوع از همکاری با تیم جدید را نداشت و ناهماهنگی، یکی دیگر از دلایل کنارگذاشتن استاد دانشگاه شریف بود». در این ارتباط نیز باید به این نکته اشاره نمود که اینجانب همواره بر استفاده از ظرفیتهای موجود در عرصه بینالمللی و بهرهمندی از هرگونه تحرک دیپلماتیک برای ممانعت از پروندهسازی علیه کشورمان تأکید نموده و همواره از تلاش های دوستان برای عبور پیروزمندانه کشورمان از گذرگاه پرونده ساختگی هستهای تقدیر و حمایت نمودهام. این واقعیتی است که در اسناد وزارت امور خارجه و سازمان انرژی اتمی ایران درج شده و نیز در مصاحبههای مطبوعاتی اینجانب در آن زمان به روشنی انعکاس یافته است. ازاینرو، روایت مواضع اینجانب بهگونهای که در این گزارش انتشار یافته است کاملا خلاف واقع میباشد. افزون بر این لازم به توضیح است که یک سال پس از پایان مأموریت اینجانب در وین بنا بر نظر مساعد وزیر محترم امور خارجه، رهسپار جده شده و معاونت سازمان کنفرانس اسلامی را برعهده گرفتم.
٤- در ادامه همین مطلب به نکتهای اشاره شده است که مایه تعجب فراوان است. نویسنده محترم گزارش چنین نگاشته است که «پیش از آن با رویکارآمدن دولت نهم و در اولین سفر محمود احمدینژاد به سازمان ملل در شهریور ٨٤، صالحی در تیم ده نفره همراه رئیسجمهور دیده شد».
در این ارتباط نیز شایان ذکر است که اینجانب پس از انجام مقدمات لازم، در آن مقطع در حال فعالیت به عنوان معاون دبیرکل سازمان کنفرانس اسلامی بودم و سخن گفتن از حضور اینجانب در هیأت همراه رئیسجمهور محترم وقت در سال ٨٤ جهت حضور در مجمع عمومی سازمان ملل متحد، صحیح نیست. به دیگر سخن یک ماه پیش از سفر جناب آقای دکتر احمدینژاد به نیویورک، اینجانب به عنوان معاون جناب آقای اکملالدین احساناوغلو، دبیرکل سازمان کنفرانس اسلامی، به کار مشغول شده بودم.
۵- در ادامه همین گزارش ذیل عنوان «دیپلمات هستهای» از قول اینجانب نقل شده است که: «آقای فریدون با بنده تماس گرفتند و از من خواستند به تیم مذاکرهکننده بپیوندم». لازم به ذکر است که حضور اینجانب در تیم مذاکرهکننده هستهای بهواسطه پیشنهاد رئیس محترم مجلس شورای اسلامی و پس از تأیید ریاست محترم جمهوری صورت پذیرفت. گفتوگوی حضوری اینجانب با جناب آقای حسین فریدون در مورد نحوه برقراری تماس با وزیر انرژی آمریکا، آقای مونیز بود. در این مورد نیز اقدامات لازم از سوی جناب آقای دکتر عراقچی و خانم وندی شرمن، نماینده آمریکا، در دستور کار قرار گرفت و پس از آن، اینجانب و آقای مونیز نیز به مذاکرات پیوستیم.در پایان ضمن قدردانی مجدد از حسننظر جنابعالی و دستاندرکاران نشریه وزین «شرق» نسبت به اینجانب و مجموعه تلاشگران صنعت هستهای کشور از درگاه ایزد متعال مسئلت مینمایم تا تمامی اصحاب مطبوعات و اصحاب رسانه را در گسترش آگاهی در سطح افکار عمومی یاری رساند.
علیاکبر صالحی
در ادامه توضیح کوتاه شرق درباره توضیحات صالحی را میخوانید:گزارش از «ص» تا «ی» صالحی که در شماره روز دوشنبه هفته جاری روزنامه منتشر شد، با دیدگاهی مثبت و البته جامع نسبت به عملکرد معاون محترم رئیسجمهور، نگاشته شده است؛ چراکه ایشان از سرمایههای علمی و چهرههای مؤدب و متین کشور به شمار میروند؛ اما درباره بند اول توضیحات ایشان که زمان حضور در کسوت نماینده ایران در آژانس را یادآوری کردهاند، در خط هشتم زیر میانتیتر «نماینده مستعجل ایران در آژانس»، آمده است: «او از سال ٧٧ عهدهدار این سمت شده بود و تا سال ٨٢ نیز در آن باقی ماند». همچنین به انتخاب دکتر پیروزحسینی در همین بخش، اشاره شده است؛ اما درباره بند دوم پاسخ، نقل قولهای آن مقطع حاکی از نارضایتی در سطوح کلان از ترک جلسه توسط دکتر صالحی بود و اینکه دیپلمات باید تا لحظه آخر، به رایزنیهای خود ادامه دهد. با توجه به اینکه دکتر صالحی، قصور را متوجه کارشناس وقت وزارت خارجه دانستهاند، حتما این نقل ایشان مدنظر قرار خواهد گرفت. مورد پنجم اشارهشده از سوی ایشان نیز از یکی از گفتوگوهای ایشان برگرفته شده است و منظور نویسنده، همان تماس آقای فریدون برای هماهنگی آقای عراقچی و خانم شرمن برای اضافهشدن وزیر انرژی آمریکاست. «شرق» ضمن سپاس از جناب آقای صالحی به دلیل بیان نکات فوق برای ایشان و همه عزیزانی که در جریان مذاکرات هستهای تلاش کردهاند، آرزوی توفیق میکند. در یک گزارش پنجهزارکلمهای، موارد معدود هم براساس یافتههای نویسنده به رشته تحریر درآمده است و از دکتر صالحی برای بررسی دقیق گزارش سپاسگزاریم.
روزنامه شرق روز دوشنبه ۹۴/۸/۴ گزارشی را با عنوان «ص» تا «ی» صالحی منتشر کرد که گویا به مذاق مرد اتمی دولت خوش نیامد و او را مجاب کرد تا توضیحاتی را پیرامون این گزارش ارائه کند.
توضیحات معاون رئیس جمهور درباره اشتباهات روزنامه شرق را در ادامه میخوانید:
برادر عزیز جناب آقای مهدی رحمانیان
مدیرمسئول محترم روزنامه وزین شرق
با سلام و تحیت
ضمن سپاس و قدردانی فراوان از حسن نظر جنابعالی و همکاران گرامی نسبت به فعالیتهای تلاشگران صنعت هستهای کشور و این خدمتگزار کوچک مهین عزیز اسلامی، به لحاظ انتشار مطلبی تحت عنوان از «ص» تا «ی» صالحی در شماره ٢٤٣١ آن نشریه به تاریخ ٤ آبانماه ١٣٩٤ خورشیدی، شایسته میدانم تا نکاتی را پیرامون برخی مطالب انتشاریافته در یادداشت مورد اشاره جهت تنویر افکار عمومی و بیان حقایق تاریخی مطرح نمایم. مستدعی است ترتیبی اتخاذ فرمایید تا این اصلاحات به نحو مقتضی در اختیار خوانندگان آن نشریه وزین قرار گیرد:
١- در صفحه ٧ روزنامه مورخ ٤ آبان ٩٤ ذیل عنوان از «صدارت تا برکناری» چنین عنوان شده است که «وی در دو سالی که به عنوان نماینده ایران در آژانس بینالمللی انرژی اتمی فعالیت میکرد...» در این ارتباط، شایان ذکر است که اینجانب از سال ١٣٧٧ تا ١٣٨٢ برای مدت نزدیک به ٥ سال به عنوان نماینده جمهوری اسلامی ایران در آژانس بینالمللی انرژی اتمی مشغول به انجام وظیفه بودم. در ادامه این مطلب عنوان شده است که «٣٠ دیماه ١٣٨٢ روزی بود که وی از نمایندگی ایران در آژانس بینالمللی انرژی اتمی برکنار شد».
در این مورد نیز باید اشاره کنم که بنابر سازوکار مرسوم، هریک از مأموران به سفارتخانهها یا نهادهای بینالمللی پس از طی سه سال به تهران فراخوانده میشوند تا مقدمات لازم جهت اعزام سفرای جدید فراهم آید. اینجانب بنابر صلاحدید رئیس وقت سازمان انرژی اتمی ایران و تأیید وزارت امور خارجه برای مدت دو سال بیشتر از حد مرسوم در وین به انجام وظیفه مشغول بودم. پس بدین لحاظ موضوع برکناری اینجانب کاملا خلاف واقع میباشد. همچنین لازم به توضیح است که پس از پایان دوره مأموریت اینجانب مقرر شد تا جناب آقای دکتر زیاران به عنوان جایگزین اینجانب رهسپار وین شوند. پس از بازگشت اینجانب به کشور قرار بر این شد که بنده همراه با ایشان به منظور معرفی نماینده جدید کشورمان به وین بازگردم. این سوءتفاهم مبنی بر برکناری اینجانب از یکی از مصاحبههای جناب آقای دکتر کمال خرازی با روزنامه ایران نشأت گرفته است که در جریان آن مصاحبه، خبرنگار روزنامه، مطلب را به اشتباه منعکس نموده بود. بههرروی، پس از فعل و انفعالات انجامشده در نهایت جناب آقای پیروز حسینی به عنوان نماینده دائم کشورمان نزد سازمانهای بینالمللی و نیز آژانس انرژی اتمی در وین فعالیت خود را آغاز نمود.
٢- در ادامه همین مطلب با اشاره به آخرین اجلاس فصلی شورای حکام در آن مقطع به قطعنامه صادرشده بر ضد فعالیتهای هستهای کشورمان اشاره شده و این مطلب نیز عنوان شده است که «صالحی به نشانه اعتراض اجلاس را ترک کرد». در این ارتباط نیز باید به این نکته اشاره نمود که اختلاف اینجانب با وزارت امور خارجه در پیوند با این موضوع بر این اساس بود که بنده بههیچروی با ترک جلسه موافق نبودم، اما توصیه اکید کارشناس وقت وزارت امور خارجه بر این بود که ما جلسه را ترک کنیم. بههرروی اینجانب به نظر وزارت امور خارجه تمکین نموده و به عنوان اعتراض، جلسه را ترک نمودم؛ اما در این گزارش مطلب به شکل وارونهای انعکاس یافته است.
٣- در فراز دیگری از این گزارش با اشاره به تلاشهای تیم دیپلماسی هستهای کشورمان در دوران اصلاحات چنین درج شده است که گفته شد «صالحی قصد پذیرش این نوع از همکاری با تیم جدید را نداشت و ناهماهنگی، یکی دیگر از دلایل کنارگذاشتن استاد دانشگاه شریف بود». در این ارتباط نیز باید به این نکته اشاره نمود که اینجانب همواره بر استفاده از ظرفیتهای موجود در عرصه بینالمللی و بهرهمندی از هرگونه تحرک دیپلماتیک برای ممانعت از پروندهسازی علیه کشورمان تأکید نموده و همواره از تلاش های دوستان برای عبور پیروزمندانه کشورمان از گذرگاه پرونده ساختگی هستهای تقدیر و حمایت نمودهام. این واقعیتی است که در اسناد وزارت امور خارجه و سازمان انرژی اتمی ایران درج شده و نیز در مصاحبههای مطبوعاتی اینجانب در آن زمان به روشنی انعکاس یافته است. ازاینرو، روایت مواضع اینجانب بهگونهای که در این گزارش انتشار یافته است کاملا خلاف واقع میباشد. افزون بر این لازم به توضیح است که یک سال پس از پایان مأموریت اینجانب در وین بنا بر نظر مساعد وزیر محترم امور خارجه، رهسپار جده شده و معاونت سازمان کنفرانس اسلامی را برعهده گرفتم.
٤- در ادامه همین مطلب به نکتهای اشاره شده است که مایه تعجب فراوان است. نویسنده محترم گزارش چنین نگاشته است که «پیش از آن با رویکارآمدن دولت نهم و در اولین سفر محمود احمدینژاد به سازمان ملل در شهریور ٨٤، صالحی در تیم ده نفره همراه رئیسجمهور دیده شد».
در این ارتباط نیز شایان ذکر است که اینجانب پس از انجام مقدمات لازم، در آن مقطع در حال فعالیت به عنوان معاون دبیرکل سازمان کنفرانس اسلامی بودم و سخن گفتن از حضور اینجانب در هیأت همراه رئیسجمهور محترم وقت در سال ٨٤ جهت حضور در مجمع عمومی سازمان ملل متحد، صحیح نیست. به دیگر سخن یک ماه پیش از سفر جناب آقای دکتر احمدینژاد به نیویورک، اینجانب به عنوان معاون جناب آقای اکملالدین احساناوغلو، دبیرکل سازمان کنفرانس اسلامی، به کار مشغول شده بودم.
۵- در ادامه همین گزارش ذیل عنوان «دیپلمات هستهای» از قول اینجانب نقل شده است که: «آقای فریدون با بنده تماس گرفتند و از من خواستند به تیم مذاکرهکننده بپیوندم». لازم به ذکر است که حضور اینجانب در تیم مذاکرهکننده هستهای بهواسطه پیشنهاد رئیس محترم مجلس شورای اسلامی و پس از تأیید ریاست محترم جمهوری صورت پذیرفت. گفتوگوی حضوری اینجانب با جناب آقای حسین فریدون در مورد نحوه برقراری تماس با وزیر انرژی آمریکا، آقای مونیز بود. در این مورد نیز اقدامات لازم از سوی جناب آقای دکتر عراقچی و خانم وندی شرمن، نماینده آمریکا، در دستور کار قرار گرفت و پس از آن، اینجانب و آقای مونیز نیز به مذاکرات پیوستیم.در پایان ضمن قدردانی مجدد از حسننظر جنابعالی و دستاندرکاران نشریه وزین «شرق» نسبت به اینجانب و مجموعه تلاشگران صنعت هستهای کشور از درگاه ایزد متعال مسئلت مینمایم تا تمامی اصحاب مطبوعات و اصحاب رسانه را در گسترش آگاهی در سطح افکار عمومی یاری رساند.
علیاکبر صالحی
در ادامه توضیح کوتاه شرق درباره توضیحات صالحی را میخوانید:گزارش از «ص» تا «ی» صالحی که در شماره روز دوشنبه هفته جاری روزنامه منتشر شد، با دیدگاهی مثبت و البته جامع نسبت به عملکرد معاون محترم رئیسجمهور، نگاشته شده است؛ چراکه ایشان از سرمایههای علمی و چهرههای مؤدب و متین کشور به شمار میروند؛ اما درباره بند اول توضیحات ایشان که زمان حضور در کسوت نماینده ایران در آژانس را یادآوری کردهاند، در خط هشتم زیر میانتیتر «نماینده مستعجل ایران در آژانس»، آمده است: «او از سال ٧٧ عهدهدار این سمت شده بود و تا سال ٨٢ نیز در آن باقی ماند». همچنین به انتخاب دکتر پیروزحسینی در همین بخش، اشاره شده است؛ اما درباره بند دوم پاسخ، نقل قولهای آن مقطع حاکی از نارضایتی در سطوح کلان از ترک جلسه توسط دکتر صالحی بود و اینکه دیپلمات باید تا لحظه آخر، به رایزنیهای خود ادامه دهد. با توجه به اینکه دکتر صالحی، قصور را متوجه کارشناس وقت وزارت خارجه دانستهاند، حتما این نقل ایشان مدنظر قرار خواهد گرفت. مورد پنجم اشارهشده از سوی ایشان نیز از یکی از گفتوگوهای ایشان برگرفته شده است و منظور نویسنده، همان تماس آقای فریدون برای هماهنگی آقای عراقچی و خانم شرمن برای اضافهشدن وزیر انرژی آمریکاست. «شرق» ضمن سپاس از جناب آقای صالحی به دلیل بیان نکات فوق برای ایشان و همه عزیزانی که در جریان مذاکرات هستهای تلاش کردهاند، آرزوی توفیق میکند. در یک گزارش پنجهزارکلمهای، موارد معدود هم براساس یافتههای نویسنده به رشته تحریر درآمده است و از دکتر صالحی برای بررسی دقیق گزارش سپاسگزاریم.