صراط: جنگ در جهان جز ترس و وحشت چیزی از خود باقی نگذاشته است و جوامع در تلاشاند تا دوباره برای خود زندگی را بازسازی کنند. در برخی از مواقع استفاده از بقایای جنگ در فرآیند این پروسه قرار میگیرد.عکاسی به نام مارک واتسون این عکسها را از یک روستا در لائوس و در طول یک تور دوچرخهسواری از آسیا تا اندونزی که نه ماه طول کشیده، گرفته است. واتسون میگوید این کار را به خاطر کنجکاوی خود در مورد میراثهای مخفی جنگ کردهام.
این روستا که در لائوس قرار دارد، سالها آماج حملات بمبی و موشکی آمریکا بوده، به طوریکه بین سالهای ۱۹۶۴ تا ۱۹۷۳ و در جریان جنگ ویتنام، آمریکا بیش از ۲ تن مواد منفجره را طی ۵۸۰ هزار حملهی هوایی بر لائوس انداخت که برابر هر ۸ دقیقه و در طول ۲۴ ساعت روز و طی ۹ سال است. به طوریکه که کشور لائوس را به عنوان کشوری میشناسند که در طول تاریخ بیشتر حملات هوایی را متحمل شده است.
این عکس نشاندهندهی قایقی است که از ضایعات باقیماندهی جنگ ساخته شده است. واتسون میگوید من آنها را رنگ کردم و تا بالای پل با دوچرخه رفتم و به پایین رفتم و مشغول بررسی شدم. آنجا پر از مخازن سوخت بمبافکنهای آمریکایی بود.
همهجا پر از ضایعات جنگی بود، گلولههای انفجاری، پوشش بمبها، سیلندر بمبهای خوشهای و قوطیهای سوخت در اطراف پراکنده بود.
به گفتهی واتسون ضایعاتی که از انفجارهای عظیم در خانههای مردم و روستاها دیده میشود. همهچیز یافت میشود از جعبهی سیبزمینی و فنجان گرفته زنگولهی حیوانات در رسطح روستا پراکنده است.
ضایعات بمبها همچنین صنعت آهنهای قراضه را به وجود آورده بود که در حال حاضر رو به کاهش است، واتسون میگوید این ضایعات مسئول مرگومیر بسیاری از روستائیان بوده است که حالا با تبادل این منابع خطرناک آنها را به پول تبدیل میکنند.
امروزه تعدادی از سازمانهای غیر دولتی که برای از بین بردن این بمبها از لائوس کار میکنند. اما بنا بر آمارگیریها این کار بیش از ۱۰۰ سال طول میکشد. در این میان افراد باید باقی عمرشان را در کنار این ضایعات جنگی بگذرانند.
این روستا که در لائوس قرار دارد، سالها آماج حملات بمبی و موشکی آمریکا بوده، به طوریکه بین سالهای ۱۹۶۴ تا ۱۹۷۳ و در جریان جنگ ویتنام، آمریکا بیش از ۲ تن مواد منفجره را طی ۵۸۰ هزار حملهی هوایی بر لائوس انداخت که برابر هر ۸ دقیقه و در طول ۲۴ ساعت روز و طی ۹ سال است. به طوریکه که کشور لائوس را به عنوان کشوری میشناسند که در طول تاریخ بیشتر حملات هوایی را متحمل شده است.
این عکس نشاندهندهی قایقی است که از ضایعات باقیماندهی جنگ ساخته شده است. واتسون میگوید من آنها را رنگ کردم و تا بالای پل با دوچرخه رفتم و به پایین رفتم و مشغول بررسی شدم. آنجا پر از مخازن سوخت بمبافکنهای آمریکایی بود.
همهجا پر از ضایعات جنگی بود، گلولههای انفجاری، پوشش بمبها، سیلندر بمبهای خوشهای و قوطیهای سوخت در اطراف پراکنده بود.
به گفتهی واتسون ضایعاتی که از انفجارهای عظیم در خانههای مردم و روستاها دیده میشود. همهچیز یافت میشود از جعبهی سیبزمینی و فنجان گرفته زنگولهی حیوانات در رسطح روستا پراکنده است.
ضایعات بمبها همچنین صنعت آهنهای قراضه را به وجود آورده بود که در حال حاضر رو به کاهش است، واتسون میگوید این ضایعات مسئول مرگومیر بسیاری از روستائیان بوده است که حالا با تبادل این منابع خطرناک آنها را به پول تبدیل میکنند.
امروزه تعدادی از سازمانهای غیر دولتی که برای از بین بردن این بمبها از لائوس کار میکنند. اما بنا بر آمارگیریها این کار بیش از ۱۰۰ سال طول میکشد. در این میان افراد باید باقی عمرشان را در کنار این ضایعات جنگی بگذرانند.