ابراهیم نبوی درادامه سلسله مقالات توهین آمیز خود که صریحامردم ایران را افرادی متوهم ، قانون گریز ،خشونت گرا ،استبدادزده،مسئولیت ناپذیر،دروغگو و ریاکار خوانده بود در مقاله اخیرش که امروز 26 جولای(4 مرداد) در سایت جرس منتشر شد ایرانی ها را مردمی حسود و قدرت زده معرفی کرد .
وی که دراین نوشته در حقیقت خصوصیات اپوزیسیون و فتنه سبز را به مردم ایران نسبت می داد، با ابراز تاسف از بی عرضگی فتنه گران نوشت:« بپذیرید که بسیاری از مردم ما نه تنها به حق کشی هایی که در حق شان می شود اعتراض نمی کنند، بلکه از اعتراض دیگران هم ناراحت می شوند. نوعی هراس از قدرت داریم، هراسی که ما را وا می دارد تا ضمن ناراحتی از یک دولت، در کنارش بایستیم و اقدامات غلطش را گاهی تائید کنیم. باور کنید که ما شهامت انتقاد کردن نداریم. چگونه ممکن است که مردمی که می گویند هرگز حاضر نیستند به ایران بروند، با نام مستعار بدترین فحش ها را به حکومت می دهند، ولی حاضر نیستند که با ادب و با اسم خودشان و با عکس خودشان از آن انتقاد کنند.»
این مقاله نویس جرس بااشاره به استقبال پرشکوه مردم از مسئولان جمهوری اسلامی نوشت:« در کدام کشور دیدیم که وقتی یک رئیس جمهور برای بازدید از شهری می رود، مردم جمع بشوند و از او استقبال کنند؟ ما حتی اگر مخالف دولت هم باشیم همین کار را می کنیم.»
این حامی فتنه سبز با اعتراف به حضور گسترده ملت ایران در انتخابات های مختلف نوشت:« آیا به این فکر کرده اید که چرا وقتی از مردم می پرسید " آیا در انتخابات شرکت می کنی؟" همه می گویند نه، یا حداقل تا وقتی موجی مردم پسند راه نیافتاده همه می گویند نه، ولی وقتی روز انتخابات می شود، مردم در انتخابات شرکت می کنند.»
وی در ادامه به فضای بدبینی حاکم بر محافل ضد انقلاب و فتنه گران اشاره کرد و افزود:« از طرفی معتقدیم که دولت حتی ده درصد هم طرفدار ندارد، از طرف دیگر نود درصد همه کسانی که می شناسیم و از قضای روزگار همه مخالف حکومت اند را عامل حکومت خطاب می کنیم».
نویسنده جرس توهین های خود به مردم ایران را که درحقیقت توصیف اپوزیسیون بود چنین ادامه داد:« بسیاری از محیط های فعالیت ایرانی در سطح جهان، به دلیل حسادت های بیهوده و رقابت های بیهوده محل منازعه افراد است و به همین دلیل است که خودمان تلاش می کنیم با وجود مدیران برتر ایرانی یک مدیر غیرایرانی را انتخاب کنیم. چون خودمان هم می دانیم که یک مدیر ایرانی یعنی به هم ریختن همه چیز. به رسانه ها نگاه کنید. به محض اینکه کسی موفق می شود، همه او را تخریب می کنند، به محض اینکه کسی محبوبیت پیدا می کند، شروع می کنیم زیر پایش را خالی می کنیم. بخش وسیعی از نیروی ما ایرانیان صرف نابود کردن همدیگر می شود.»
ابراهیم نبوی افزود:« اساسا مفاهیمی مثل ائتلاف، مذاکره، اتحاد، سازش که نقش کلیدی در سیاست دارد، برای ما بی معنی است. در همه جای دنیا مردم اول بر اساس منافع مشترک با هم ائتلاف می کنند و بعد از پیروزی وقتی سر میز رسیدند، تقسیم قدرت می کنند. ما به جای مخالفت با کسی که قدرت دارد، با کسی می جنگیم که ممکن است بعدا قدرت به دست بیاورد و حتی حاضریم او نابود شود، ولی استبداد ادامه پیدا کند.»
