صراط: هفته
گذشته ورزش ایران یکی از ضعیف‌ترین نتایج خود را در وزنه‌برداری تجربه کرد و
مسابقات جهانی هیوستون آمریکا تنها یک مدال برنز برای کاروان ایران به
همراه داشت. این ضعیف‌ترین نتیجه تاریخ وزنه‌برداری ایران در مسابقات جهانی
نبوده است اما در فاصله نزدیک به 8 ماه تا المپیک ریو از رشته پرامید
وزنه‌برداری امید بیشتری می‌رفت. از المپیک 2000 سیدنی تا المپیک لندن تنها
در مسابقات 2008 پکن ایران نتوانست در وزنه‌برداری مدالی کسب کند و در
سایر دوره‌ها وزنه‌برداری اصلی‌ترین امید کاروان کشورمان برای کسب مدال
بود. بعد از اینکه حسین رضازاده از بالا بردن وزنه در دسته سنگین وزن
بازنشسته شد، بهداد سلیمی جایگزین به حق او بود و توانست در المپیک لندن با
خیال آسوده یک طلا را به مجموعه مدال‌های ایران اضافه کند.
بهداد نزدیک به 3 هفته گذشته با مصدومیت شدید مواجه شد و زانوی خود را به دست جراحان سپرد تا ضمن از دست دادن مسابقات جهانی تکلیف او و یک مدال مسجل طلا در المپیک نامعلوم شود. اتفاق ناخوشایندتر اینکه رکورد سنگین وزن در مسابقات جهانی شکسته شد و حالا بهداد وظیفه سنگین‌تر ی برگردن دارد. او که چند روز پیش تولد خود را در کلینیک فیزیوتراپی جشن گرفت، در گفت‌وگو با "ورزش سه" از آخرین وضعیت خود می گوید.
* روزهای تمرین در کلینیک فیزیوتراپی چطور می‌گذرد؟
من 18 روز است که فیزیوتراپی می‌کنم و دقیقا 3 روز بعد از عملم کار روی زانویم را شروع کرده‌ام و تمام تلاشم را می‌کنم تا به بهترین وضعیت برسم.
* وضعیت مصدومیت ورزشکارانی مثل شما با سایر ورزشکاران متفاوت است. این تفاوت در روند بهبودی‌ات تاثیر داشته؟
قطعا اینطور بوده و شرایط خیلی خوب است اما نمی‌توان تا دو ماه دیگر نظر قطعی داد. انگیزه خیلی بالایی دارم و خیلی سخت تلاش می‌کنم. منتظر نظر دکترم هستم تا نظر نهایی را در روز مشخص بدهد.
* می‌دانید که امیدها از شما در مسابقات المپیک بالاست، برای آن دسته از ورزش‌دوستانی که دل به طلای شما بسته‌اند، چه صحبتی دارید؟
فقط می‌توانم بگویم خیلی تلاش می‌کنم و انگیزه بسیار بالایی دارم اما واقعا هنوز مشخص نیست وضعیت پایم تا آن زمان چطور خواهد شد. اولویتم من سلامتی و در مرحله بعدی طلای المپیک است اما ما از فردای خودمان هم خبر نداریم چه برسد به 8 ماه دیگر.
* لحظه‌ای که مصدوم شدید و وزنه از دستتان افتاد، دقیقا به چه فکر می‌کردید؟
خیلی لحظه سختی بود و فکرهای زیادی می‌کردم. اولین فکری که به ذهنم رسید اینکه تلاش زیادی برای مسابقات جهانی کردم و شاید کارم در این مسابقات سخت شود. آن لحظه با اینکه نمی‌دانستم شدت مصدومیتم تا این حد است، خیلی ناراحت بودم. فکر می‌کردم با یک هفته استراحت می‌توانم به مسابقات جهانی بروم و اینکه یک هفته در کارم وقفه می‌افتد خیلی آزارم می‌داد.
* وقتی متوجه شدید پارگی به وجود آمده چه شد؟
راستش فقط یک صدای "تق" در پایم شنیدم و اصلا فکر نمی‌کردم پارگی رخ داده باشد حتی در جواب MRI هم مشخص نکرد که پارگی است تا اینکه پزشک جراحم این خبر را به من داد. خیلی‌خیلی ناراحت شدم اما فقط می‌توانستم دعا کنم جراحی خوبی داشته باشم و تمام تلاشم را برای المپیک انجام دهم.
* رکوردشکنی وزنه‌بردار روس را زنده تماشا کردید؟
راستش نه؛ اما وقتی شنیدم ناراحت شدم. نه من بلکه هر کس عرق ملی داشته باشد، دوست دارد این رکورد در دستان هموطنش باشد و من هم از اینکه رکورد از انحصار ایرانی‌ها خارج شد احساس خوبی نداشتم.
* وزنه‌بردار روس بیشتر انگیزه‌ات را افزایش داد یا نگرانی‌ات را؟
قطعا هر جفت آنها را. البته این را هم بگویم در مسابقات هیوسون وزنه‌بردار روس رقیب سرسختی نداشت و بدون استرس پای وزنه رفت. او وقتی طلای خود را مسجل کرد به سراغ رکوردشکنی رفت و اینکه او بی‌رقیب بود و استرس کمی داشت، کمک زیادی به رکوردشکنی‌اش کرد.
* معمولا شرایط روانی ورزشکاران هم در وضعیت مصدومیت کمی سخت است، شما هم روزهای سختی را می‌گذرانید؟
در کنار پزشک فیزیوتراپ و پزشک تغذیه‌ام من یک پزشک روانشناس حرفه‌ای هم دارم که شرایط را تحت کنترل دارد تا به فاز افسردگی نروم. روزها روزهای سختی است اما آنقدر انگیزه دارم که با تلاش زیاد آنها را می‌گذرانم.
* پزشکانتان برای حفظ عضلات شما هم تلاش زیادی می‌کردند؛ برای خودتان هم کار سختی به نظر می‌رسد؟
اینکه اجازه ندهی بدون تمرین و با وجود مصدومیت چربی بدنت بالا نرود و کیفیت عضلاتت حفظ شود، کار سختی است. اما با حفظ رژیم سخت و با تمرین زیاد زیرنظر دکتر متخصص تمام تلاشمان این است که این اتفاق رخ ندهد و بدنم در شرایط عالی حفظ شود.
* نتایج مسابقات جهانی برای شما هم نگرانی به وجود آورد؟
نمی‌توان نتایج مسابقات جهانی را روی عملکرد بد فدراسیون، کادرفنی یا ورزشگاه گذاشت. در فاصله کوتاه تا این مسابقات دو ورزشکار تیم‌ملی مصدوم شدند و روحیه تیمی پایین آمد. من اسم آن را بیشتر بدشانسی می‌گذارم و فکر نمی‌کنم این اتفاق بار دگر رخ دهد.
* در مورد المپیک یک توضیح واضح‌تری در آخر می‌گویید، بهداد سلیمی چقدر شانس طلا دارد؟
من تمام فکروذکرم طلا است و همه سعی‌ام را در این راه می‌کنم. اما واقعیت این است که شرایط مشخص نیست و آینده همه چیز را مشخص می‌کند. اینکه به موضوع قطعیت بدهم یا کاملا آن را رد کنم، کار اشتباهی است اما اگر بخواهید بدانید در ذهن خودم چه می‌گذرد؛ طلا.
بهداد نزدیک به 3 هفته گذشته با مصدومیت شدید مواجه شد و زانوی خود را به دست جراحان سپرد تا ضمن از دست دادن مسابقات جهانی تکلیف او و یک مدال مسجل طلا در المپیک نامعلوم شود. اتفاق ناخوشایندتر اینکه رکورد سنگین وزن در مسابقات جهانی شکسته شد و حالا بهداد وظیفه سنگین‌تر ی برگردن دارد. او که چند روز پیش تولد خود را در کلینیک فیزیوتراپی جشن گرفت، در گفت‌وگو با "ورزش سه" از آخرین وضعیت خود می گوید.
* روزهای تمرین در کلینیک فیزیوتراپی چطور می‌گذرد؟
من 18 روز است که فیزیوتراپی می‌کنم و دقیقا 3 روز بعد از عملم کار روی زانویم را شروع کرده‌ام و تمام تلاشم را می‌کنم تا به بهترین وضعیت برسم.
* وضعیت مصدومیت ورزشکارانی مثل شما با سایر ورزشکاران متفاوت است. این تفاوت در روند بهبودی‌ات تاثیر داشته؟
قطعا اینطور بوده و شرایط خیلی خوب است اما نمی‌توان تا دو ماه دیگر نظر قطعی داد. انگیزه خیلی بالایی دارم و خیلی سخت تلاش می‌کنم. منتظر نظر دکترم هستم تا نظر نهایی را در روز مشخص بدهد.
* می‌دانید که امیدها از شما در مسابقات المپیک بالاست، برای آن دسته از ورزش‌دوستانی که دل به طلای شما بسته‌اند، چه صحبتی دارید؟
فقط می‌توانم بگویم خیلی تلاش می‌کنم و انگیزه بسیار بالایی دارم اما واقعا هنوز مشخص نیست وضعیت پایم تا آن زمان چطور خواهد شد. اولویتم من سلامتی و در مرحله بعدی طلای المپیک است اما ما از فردای خودمان هم خبر نداریم چه برسد به 8 ماه دیگر.
* لحظه‌ای که مصدوم شدید و وزنه از دستتان افتاد، دقیقا به چه فکر می‌کردید؟
خیلی لحظه سختی بود و فکرهای زیادی می‌کردم. اولین فکری که به ذهنم رسید اینکه تلاش زیادی برای مسابقات جهانی کردم و شاید کارم در این مسابقات سخت شود. آن لحظه با اینکه نمی‌دانستم شدت مصدومیتم تا این حد است، خیلی ناراحت بودم. فکر می‌کردم با یک هفته استراحت می‌توانم به مسابقات جهانی بروم و اینکه یک هفته در کارم وقفه می‌افتد خیلی آزارم می‌داد.
* وقتی متوجه شدید پارگی به وجود آمده چه شد؟
راستش فقط یک صدای "تق" در پایم شنیدم و اصلا فکر نمی‌کردم پارگی رخ داده باشد حتی در جواب MRI هم مشخص نکرد که پارگی است تا اینکه پزشک جراحم این خبر را به من داد. خیلی‌خیلی ناراحت شدم اما فقط می‌توانستم دعا کنم جراحی خوبی داشته باشم و تمام تلاشم را برای المپیک انجام دهم.
* رکوردشکنی وزنه‌بردار روس را زنده تماشا کردید؟
راستش نه؛ اما وقتی شنیدم ناراحت شدم. نه من بلکه هر کس عرق ملی داشته باشد، دوست دارد این رکورد در دستان هموطنش باشد و من هم از اینکه رکورد از انحصار ایرانی‌ها خارج شد احساس خوبی نداشتم.
* وزنه‌بردار روس بیشتر انگیزه‌ات را افزایش داد یا نگرانی‌ات را؟
قطعا هر جفت آنها را. البته این را هم بگویم در مسابقات هیوسون وزنه‌بردار روس رقیب سرسختی نداشت و بدون استرس پای وزنه رفت. او وقتی طلای خود را مسجل کرد به سراغ رکوردشکنی رفت و اینکه او بی‌رقیب بود و استرس کمی داشت، کمک زیادی به رکوردشکنی‌اش کرد.
* معمولا شرایط روانی ورزشکاران هم در وضعیت مصدومیت کمی سخت است، شما هم روزهای سختی را می‌گذرانید؟
در کنار پزشک فیزیوتراپ و پزشک تغذیه‌ام من یک پزشک روانشناس حرفه‌ای هم دارم که شرایط را تحت کنترل دارد تا به فاز افسردگی نروم. روزها روزهای سختی است اما آنقدر انگیزه دارم که با تلاش زیاد آنها را می‌گذرانم.
* پزشکانتان برای حفظ عضلات شما هم تلاش زیادی می‌کردند؛ برای خودتان هم کار سختی به نظر می‌رسد؟
اینکه اجازه ندهی بدون تمرین و با وجود مصدومیت چربی بدنت بالا نرود و کیفیت عضلاتت حفظ شود، کار سختی است. اما با حفظ رژیم سخت و با تمرین زیاد زیرنظر دکتر متخصص تمام تلاشمان این است که این اتفاق رخ ندهد و بدنم در شرایط عالی حفظ شود.
* نتایج مسابقات جهانی برای شما هم نگرانی به وجود آورد؟
نمی‌توان نتایج مسابقات جهانی را روی عملکرد بد فدراسیون، کادرفنی یا ورزشگاه گذاشت. در فاصله کوتاه تا این مسابقات دو ورزشکار تیم‌ملی مصدوم شدند و روحیه تیمی پایین آمد. من اسم آن را بیشتر بدشانسی می‌گذارم و فکر نمی‌کنم این اتفاق بار دگر رخ دهد.
* در مورد المپیک یک توضیح واضح‌تری در آخر می‌گویید، بهداد سلیمی چقدر شانس طلا دارد؟
من تمام فکروذکرم طلا است و همه سعی‌ام را در این راه می‌کنم. اما واقعیت این است که شرایط مشخص نیست و آینده همه چیز را مشخص می‌کند. اینکه به موضوع قطعیت بدهم یا کاملا آن را رد کنم، کار اشتباهی است اما اگر بخواهید بدانید در ذهن خودم چه می‌گذرد؛ طلا.
