اگر بهصورت هوایی سفر کرده باشید، حتما دیدهاید که همیشه و در همه هواپیماها، پنجرهها دایرهای یا بیضی شکل هستند. اما آیا تاکنون فکر کرده اید که چرا اینگونه است و آیا فقط بر اساس اصول زیباشناختی، پنجره ها گرد انتخاب می شوند یا دلیل مهندسی دارد؟
در اینجا باید بگوئیم گزینه دوم درست است و این نوع طراحی به هیچ عنوان تصادفی نیست و بهمنظور افزایش ایمنی و سلامت مسافران بهصورت دایرهای انتخاب می گردد.
همچنین جا دارد اشاره کنیم که بشر از ابتدا این دانش را نداشته و وسایل نقلیه هوایی در گذشته و در حوالی دهه 1950 میلادی، پنجرههای مربعی شکل داشته اند و پس از تحقیق در رابطه با سقوط های این هواپیماها متوجه شده اند که دلیل آن همین مربعی شکل بودن پنجرهها بوده است.
چهار ضلعی بودن این شیشهها باعث می شده تا آنها در برابر فشار بسیار آسیبپذیر باشند و احتمال ترک خوردنشان افزایش یابد. اما درست برعکس آن، گرد و منحنی بودن قاب پنجرهها کمک می کند تا فشار وارده به اطراف پخش گردد و از این رو، هیچ استرسی روی شیشهها وجود نداشته باشد.
بد نیست بدانید وقتی هواپیما در آسمان اوج می گیرد، فشار جو بیرونی، توربو بالانس و نیروی کششی کاهش پیدا می کنند. هر چه ارتفاع وسیله بیشتر گردد، فشار درونی کابین نیز بیشتر می شود و در نتیجه یک اختلاف فشار محسوس در داخل و بیرون کابین ایجاد می گردد و این مسئله می تواند باعث شود بدنه ی هواپیما تا اندازه ای از هم باز شده و موقعیت خطرناکی ایجاد نماید.