صراط: ایسنا نوشت: فضاپیمای نیوهورایزنز ناسا که بطور دائم شاخص‌های سرد یخی پلوتو را پوشش می‌دهد، اخیرا تصویر رنگی ارتقا یافته‌ای از منطقه قطب شمال این سیاره کوتوله را ارسال کرده است.
ناسا با کمک مشاهدات شبانه‌روزی این ماموریت است که می‌تواند جزئیات سیاره پلوتو و تکامل روزافزون آن را به ما ارائه کند که از آن جمله می‌توان به یخ‌فشان‌ها یا فعالیت پنج قمر این سیاره اشاره کرد.
فضاپیمای نیوهواریزنز در تصویر جدیدی که برای ناسا ارسال کرده، شاهد جدیدی از تنوع پلوتو را از نظر ویژگی‌های زمین‌شناسی و ترکیبی آن به نمایش گذاشته است.
طبق گزارشات ناسا، دره‌های Long بطور عمودی در سراسر منطقه قطبی پلوتو قرار دارند که بخشی از منطقه Lowell Regio است. این ناحیه نام خود را از پرسیوال لوول، موسس رصدخانه لوول گرفته که آغازگر تحقیقاتی بود که به کشف سیاره پلوتو منجر شد.
عریض‌ترین دره که در تصویر به رنگ زرد نمایش داده شده از عرضی در حدود 75 کیلومتر برخوردار بوده و در نزدیکی قطب شمال سیاره قرار دارد. دره‌هایی که تقریبا بطور موازی در قسمتهای شرقی و غربی قرار داشته و به رنگ سبز نشان داده شده‌اند، حدود 10 کیلومتر عرض دارند. دیوارهای تخریب شده این دره‌ها بنظر می‌رسد که بسیار قدیمی‌تر از سیستم‌های دره‌ای سایر مناطق پلوتو باشند، شاید به این دلیل که دره‌های قطبی قدیمی‌تر بوده و از ماده ضعیف‌تری ساخته شده‌اند. این دره‌ها همچنین شواهدی از یک دوره باستانی‌تر صفحات تکتونیکی ارائه می‌کنند.
دره کم‌عمق‌تر و مارپیچی دیگری نیز به رنگ آبی در تصویر جدید مشخص شده است. حفره‌های بزرگ دارای شکل نامنظم نیز که به رنگ قرمز در تصویر آمده‌اند، دارای وسعتی به اندازه 70 کیلومتر و عمق چهار کیلومتری هستند. این حفره‌ها ممکن است نشانگر مناطقی باشند که یخ زیرسطحی ذوب شده یا از زیر تصعید شده و منجر به شکافتن زمین شده است.
ناسا با کمک مشاهدات شبانه‌روزی این ماموریت است که می‌تواند جزئیات سیاره پلوتو و تکامل روزافزون آن را به ما ارائه کند که از آن جمله می‌توان به یخ‌فشان‌ها یا فعالیت پنج قمر این سیاره اشاره کرد.
فضاپیمای نیوهواریزنز در تصویر جدیدی که برای ناسا ارسال کرده، شاهد جدیدی از تنوع پلوتو را از نظر ویژگی‌های زمین‌شناسی و ترکیبی آن به نمایش گذاشته است.
طبق گزارشات ناسا، دره‌های Long بطور عمودی در سراسر منطقه قطبی پلوتو قرار دارند که بخشی از منطقه Lowell Regio است. این ناحیه نام خود را از پرسیوال لوول، موسس رصدخانه لوول گرفته که آغازگر تحقیقاتی بود که به کشف سیاره پلوتو منجر شد.
عریض‌ترین دره که در تصویر به رنگ زرد نمایش داده شده از عرضی در حدود 75 کیلومتر برخوردار بوده و در نزدیکی قطب شمال سیاره قرار دارد. دره‌هایی که تقریبا بطور موازی در قسمتهای شرقی و غربی قرار داشته و به رنگ سبز نشان داده شده‌اند، حدود 10 کیلومتر عرض دارند. دیوارهای تخریب شده این دره‌ها بنظر می‌رسد که بسیار قدیمی‌تر از سیستم‌های دره‌ای سایر مناطق پلوتو باشند، شاید به این دلیل که دره‌های قطبی قدیمی‌تر بوده و از ماده ضعیف‌تری ساخته شده‌اند. این دره‌ها همچنین شواهدی از یک دوره باستانی‌تر صفحات تکتونیکی ارائه می‌کنند.
دره کم‌عمق‌تر و مارپیچی دیگری نیز به رنگ آبی در تصویر جدید مشخص شده است. حفره‌های بزرگ دارای شکل نامنظم نیز که به رنگ قرمز در تصویر آمده‌اند، دارای وسعتی به اندازه 70 کیلومتر و عمق چهار کیلومتری هستند. این حفره‌ها ممکن است نشانگر مناطقی باشند که یخ زیرسطحی ذوب شده یا از زیر تصعید شده و منجر به شکافتن زمین شده است.
