صراط: فارس نوشت: عبدالله گنجی، مدیرمسئول روزنامه جوان در پی حواشی و غوغاسالاری مدعیان دفاع از امام خمینی(ره) یادداشتی را منتشر کرد. وی در این یادداشت به زمینه‌ها و سناریوهای ایجاد شده اشاره کرد و نوشت:
حال سوال این است اگر کسی نظام را متهم به تقلب و تجاوز کنند و باعث کشته شدن 45 نفر بیگناه شود و تدابیر و فرمان رهبر جامعه اسلامی را نادیده بکیرد و قانون را به سخره گرفته باشد امام برایش فرش قرمز پهن می کرد.حریت شرط انصاف است. شهید چمران فرمود کسی که انصاف ندارد، شرف ندارد.بعد از جوابیه کوتاه برادر کایینی دبیر سرویس تاریخ روزنامه جوان به مهدی کروبی مبنی بر اینکه خدا را شکر کن که در حصر هستی و این سید بزرگوار (مقام معظم رهبری) شما را نانجیب خواند - اگر این شوریدگی زمان امام علیه نظام اتفاق افتاده بود دستور می داد آویرانت کنند - عده‌ای، روزنامه جوان را متهم به توهین به حضرت امام کردند و با انواع جملات ضد انقلابی بدان پرداختند.
خوشبختانه آنطور که روزنامه شرق25/1/95 نوشته هیچ اصول‌گرایی حاضر به خدشه به مطلب جوان نشده اما مساله اساسی این است که: پس از گرایش بخش نخبگی اصلاحات به لیبرالیسم تلاش شد از امام یک چهره متساهل یک پارچه اسلام رحمانی به نمایش گذارند که با استاندارد های سیاست و حکومت در غرب تطبیق کنند. حتی اکبر گنجی گفت اگر تطبیق نکند ایشان را به موزه تاریخ می‌سپاریم. بنابراین هر جا سخن از اقتدار و قاطعیت امام باشد تلاش می‌کنند استتار نمایند. اما امام انقلابی که به سیاست نگاه درون دینی داشت از اتخاذ مواضع ذیل ابائی نداشت.
1-حکم اعدام سلمان رشدی در لندن بدون تشکیل هر دادگاهی
2-صدورحکم اعدام برای پخش مصاحبه‌ای که در روز تولد حضرت زهرا اشین را الگو اعلام کرده بود(بعداز بررسی چون عمدی نبود عف کردند)
3- برخورد و عزل قاضی فهیم کرمانی برای صدور حکم قضایی اشتباه
4-حکم ارتداد جبهه ملی پس از رد قصاص اسلامی توسط این تشکل
5- عتاب به موسوی به علت اسعفا در شهریور 67 علیرغم اینکه استعفا حق فرد است و طرف موسوی هم رییس جمهور بود نه امام.
6 -دستور مجد برای بررسی پرونده اعضا نفاق که بعداز مرصاد در زندان بودند اما بر مبارزه مسلحانه تاکید داشتند (اصلاح طلبان این را ویژه می پوشانند) و مورد بعدی که هجمه به شورای نگهبان را معادل مفسد فی الارض می‌داند: «من تکرار مىکنم مجلس بالاترین مقام است در این مملکت. مجلس اگر رأى داد و شوراى نگهبان هم آن رأى را پذیرفت، هیچ کس حق ندارد یک کلمه راجع به این بگوید. من نمى گویم رأى خودش را نگوید؛ بگوید؛ رأى خودش را بگوید؛ اما اگر بخواهد فساد کند، به مردم بگوید که این شوراى نگهبان کذا و این مجلس کذا، این فساد است، و مفسد است یک همچو آدمى، تحت تعقیب مفسد فى الارض باید قرار بگیرد.
