صراط: علی ربیعی به مناسبت ۱۳ رجب ولادت حضرت امیر المومنین
علی (ع) و روز پدر در نامه ای به فرزندان کارگران از آنان خواست پدرانشان
را عاشقانه دوست بدارند چرا که کارگران قهرمان کسب روزی حلال هستند.
به گزارش مهر، وزیر کار با تاکید بر اینکه کارگران قهرمانان کسب روزی حلال‌اند، اظهارداشت: برای هر کوتاهی‌ای که در حق پدرانتان کرده‌ام، عذرخواهی می‌کنم.
متن نامه علی ربیعی به این شرح است:
«برای فرزندان همه کارگران ایران زمین
فرزندان عزیزم، امروز سالروز تولد مولای متقیان و روز پدر، روز پدران شماست. این روز را به پدرانتان تبریک می‌گویم، اما دوست دارم در کنار بزرگ داشتن مقام ایشان، با شما چند کلامی از پدرانتان بگویم. شاید آنقدر دستانشان گرم کار و افکارشان مشغول دغدغه‌های زندگی بوده است که فرصت نکرده‌اند همه زحمت، صداقت و عطوفتی را که به پای شما ریخته‌اند برای‌تان بازگو نمایند.
من خود زمانی کارگری و دشواری‌های آن را با همه وجود تجربه کرده‌ام. کارگری، دنیای سحرخیزی‌های تابستان و زمستان برای رسیدن به سرویس کارخانه، کار کردن با ابزارها و ماشین‌های سرد و سنگین، کنار آمدن با سرعت خطوط تولید و عرق ریختن کنار کوره‌های مواد مذاب است. کارگری، تجربه شیفت‌های متوالی کار سخت، شب‌بیداری و خطر کارهای دشوار را به جان خریدن است. کارگری، دغدغه حداقل دستمزد را داشتن، و گاه کنار آمدن با قراردادهای موقت یا زندگی با دغدغه به تعویق افتادن حقوق ماهیانه است. کارگری دغدغه از دست رفتن شغل‌هایی است که بر اثر واردات از دست می‌روند. تلخ است، اما کارگری، زندگی در سایه تجربه نگرانی از ناامنی شغلی نیز هست. کارگری انتظار ناخوشایند برای اعلام حداقل دستمزدهاست.
اما کارگری دنیای زیبایی‌های بسیار نیز هست. کارگران قهرمانان کسب روزی حلال‌اند، همان روزی‌ای که پیامبر اسلام کسب آن‌را همسان با جهاد در راه خدا دانست. کارگری دنیای عشق به خانواده است. باور کنید عشق پدرانتان به شما پشتوانه تحمل همه سختی‌های کار بوده است. کارگری اوج غرور است. آن ملتی که کارگرانی سختکوش، خلاق و متعهد ندارد، در کار خویش می‌ماند و محتاج می‌شود. کارگری از جنس ایمان و اراده است.
زیباست که همه در کنار هم بایستیم و به احترام پدران کارگرتان تعظیم کرده، دستان سختکوش و ماهرشان را ببوسیم و استواری و ایمان‌شان را ستایش کنیم. پدران شما جسم و جان خویش را به پای شما و عزت و اقتدار ایران ریخته‌اند و اکنون شایسته است من برای هر کوتاهی‌ای که در حق ایشان کرده‌ام، عذرخواهی کنم، و از شما بخواهم عاشقانه پدران کارگرتان را دوست بدارید که زندگی خویش را مدیون ایشان هستیم.»
به گزارش مهر، وزیر کار با تاکید بر اینکه کارگران قهرمانان کسب روزی حلال‌اند، اظهارداشت: برای هر کوتاهی‌ای که در حق پدرانتان کرده‌ام، عذرخواهی می‌کنم.
متن نامه علی ربیعی به این شرح است:
«برای فرزندان همه کارگران ایران زمین
فرزندان عزیزم، امروز سالروز تولد مولای متقیان و روز پدر، روز پدران شماست. این روز را به پدرانتان تبریک می‌گویم، اما دوست دارم در کنار بزرگ داشتن مقام ایشان، با شما چند کلامی از پدرانتان بگویم. شاید آنقدر دستانشان گرم کار و افکارشان مشغول دغدغه‌های زندگی بوده است که فرصت نکرده‌اند همه زحمت، صداقت و عطوفتی را که به پای شما ریخته‌اند برای‌تان بازگو نمایند.
من خود زمانی کارگری و دشواری‌های آن را با همه وجود تجربه کرده‌ام. کارگری، دنیای سحرخیزی‌های تابستان و زمستان برای رسیدن به سرویس کارخانه، کار کردن با ابزارها و ماشین‌های سرد و سنگین، کنار آمدن با سرعت خطوط تولید و عرق ریختن کنار کوره‌های مواد مذاب است. کارگری، تجربه شیفت‌های متوالی کار سخت، شب‌بیداری و خطر کارهای دشوار را به جان خریدن است. کارگری، دغدغه حداقل دستمزد را داشتن، و گاه کنار آمدن با قراردادهای موقت یا زندگی با دغدغه به تعویق افتادن حقوق ماهیانه است. کارگری دغدغه از دست رفتن شغل‌هایی است که بر اثر واردات از دست می‌روند. تلخ است، اما کارگری، زندگی در سایه تجربه نگرانی از ناامنی شغلی نیز هست. کارگری انتظار ناخوشایند برای اعلام حداقل دستمزدهاست.
اما کارگری دنیای زیبایی‌های بسیار نیز هست. کارگران قهرمانان کسب روزی حلال‌اند، همان روزی‌ای که پیامبر اسلام کسب آن‌را همسان با جهاد در راه خدا دانست. کارگری دنیای عشق به خانواده است. باور کنید عشق پدرانتان به شما پشتوانه تحمل همه سختی‌های کار بوده است. کارگری اوج غرور است. آن ملتی که کارگرانی سختکوش، خلاق و متعهد ندارد، در کار خویش می‌ماند و محتاج می‌شود. کارگری از جنس ایمان و اراده است.
زیباست که همه در کنار هم بایستیم و به احترام پدران کارگرتان تعظیم کرده، دستان سختکوش و ماهرشان را ببوسیم و استواری و ایمان‌شان را ستایش کنیم. پدران شما جسم و جان خویش را به پای شما و عزت و اقتدار ایران ریخته‌اند و اکنون شایسته است من برای هر کوتاهی‌ای که در حق ایشان کرده‌ام، عذرخواهی کنم، و از شما بخواهم عاشقانه پدران کارگرتان را دوست بدارید که زندگی خویش را مدیون ایشان هستیم.»
