کارگردان نمایش «گردش عادی خون و برف» در گفت‌وگویی با ایسنا، ضمن ارائه‌ی طرح داستان نمایشش، گفت: این نمایش با استفاده از استعاره‌ی تشریح جسد به تشریح روابط انسانی و رابطه‌ی یک پدر و دختر می‌پردازد.
آرش طاهرخانی درباره‌ی شکل‌گیری این نمایشنامه توضیح داد: نگارش این نمایشنامه از کلاس‌های درس خانم نغمه ثمینی در دانشگاه تهران شروع شد؛ اولین بار که مونا احمدی(نویسنده‌ی اثر) طرح این نمایشنامه را برای من مطرح کرد، تأثیر وحشتناکی بر من گذاشت و تصمیم گرفتم آن را اجرا کنم. در نهایت اولین اجرای این کار سال گذشته در جشنواره‌ی «مونولیو» انجام شد که آنجا بازیگر نمایش ما جایزه‌ی بهترین بازیگر جشنواره را به دست آورد.
او درباره‌ی شیوه‌ی اجرای این نمایش مونولوگ ادامه داد: نمایش دو قسمت است که در قسمت اول شخصیت داستان با تماشاگران که در جایگاه دانشجویان کلاسش هستند تعامل دارد اما در قسمت دوم اجرا که جسد وارد صحنه می‌شود، این رابطه قطع می‌شود و تمرکز روی رابطه‌ی شخصیت‌های داستان قرار می‌گیرد.
طاهرخانی ادامه داد: طبعاً تشریح به آن شکلی که در دانشگاه‌ها انجام می‌شود در این نمایش نشان داده نمی‌شود چون ممکن بود به دلیل ناراحت کننده بودن این صحنه‌ها ارتباط مخاطب با نمایش قطع شود بنابراین سعی کردیم این صحنه‌ها را تا حد ممکن تلطیف کنیم. نمایش قصه‌ی مشخصی ندارد بلکه درباره‌ی رابطه‌ای است که هر شخصی می تواند بسته به زندگی خودش با آن مواجه شود.
این کارگردان جوان تئاتر درباره‌ی نحوه‌ی نمایش جسد در این تئاتر گفت: جسد با یک مجسمه ساخته شده و در جریان نمایش روی تخت تشریح می‌شود. از آنجا که تشریح بدن کار مشمئزکننده‌ای است ما قصد نداریم جزئیات این کار را اجرا کنیم بلکه کلیتی را را نشان می‌دهیم که از خلال آن رابطه‌ی کاراکترها را نشان بدهیم، با پیشرفت مراحل تشریح بدن نیز خاطرات شخصیت‌ها مرور و رابطه‌ی آنها نیز تشریح می‌شود.
طاهرخانی درباره‌ی طراحی صحنه و فضاسازی در این نمایش گفت: فضاسازی خاصی نداریم و صحنه‌ی ما تنها با یک بازیگر، یک جسد و یک تخت استیل که نوری موضعی بر آن می‌تابد ساخته می‌شود؛ بهترین جادوی ما بازیگر ماست و تأکید ما روی جادوی بازیگری است.
او درباره‌ی انتخاب سالن استاد انتظامی خانه‌ی هنرمندان برای این اجرا و روند تمرین‌های گروه نیز گفت: برای ما مهم بود که سالن بلک‌باکس باشد و عرض زیادی هم داشته باشد. سالن استاد انتظامی این ویژگی را داشت. یک سال پیش برای این اجرا درخواست داده بودم و تلاش زیادی کردم که حتماً نمایش اینجا اجرا شود. تمرین‌ها را هم بعد از تعطیلات نوروز آغاز کردیم و تصمیم گرفتیم که چهار اجرای قبلی را فراموش کنیم و همه‌چیز را از صفر شروع کنیم، تا کنون هم بیشتر روی حافظه‌سازی و خاطره‌سازی برای شخصیت داستان با بازیگر کار کردیم تا شخصیت برای او کاملاً ملموس باشد و سپس وارد مرحله‌ی اصلی تمرین‌ها شدیم.
این کارگردان جوان درباره‌ی کارها دیگرش نیز گفت: با وجود اینکه در تمام دوران دانشجویی کارهای مختلفی را روی صحنه برده‌ام اما تاکنون تنها نمایش «پاپ دراکولا» که در جشنواره‌ی تئاتر دانشگاهی حضور داشت، در مجموعه‌ی تئاتر مولوی اجرای عمومی شده است. پس آن کار نمایشنامه‌ی «چشم در برابر چشم»، نوشته‌ی ویلیام شکسپیر را که کورش اسداللهی ترجمه کرده، بازنویسی کردم و در جشنواره‌ی تئاتر دانشگاهی اجرا شد و پیگیر اجرای عمومی آن نمایش نیز هستم.
نمایش مونولوگ «گردش عادی خون و برف» با بازی فرانک کلانتر از 15 تا 30 اردیبهشت، ساعت 19:30 در تالار استاد انتظامی خانه‌ی هنرمندان ایران روی صحنه می‌رود.
