صراط: روزنامه آرمان در برخی از یک تحلیل خود نوشت: برخي ميگويند جليلي در ريل موازي با احمدينژاد به انتخابات ۹۶ فكر ميكند؛ به هر حال او مدتي در مذاكرات هستهاي نقش بالايي داشته و تجربه خوبي هم كسب كرده است. اصولگراياني هستند كه رفتار و عملكرد او را ارجح بر احمدينژاد ميدانند چون نه در سفرهايش، مردم به دنبال اتومبيل حامي او ميدوند و نه علاقهاي به جمعآوري نامه براي رسيدگي به مشكلات مردم دارد و صد البته به مردمي كه براي گوش دادن به سخنراني او جمع شدهاند نميگويد: «از ساعت چند اينجا هستيد...» البته اين موارد را نميتوان عامل محبوبيت جليلي دانست و اصلا مشخص نيست ميزان تمايل جامعه به رياستجمهوري او چقدر است اما او و حاميانش و ديگران ميدانند كه كارنامه مذاكرات هستهاي او چنان موفق نبوده كه بخواهد براي تبليع انتخاباتي رياستجمهوري به عنوان يك برگ برنده آن را رو كند. جليلي مدتهاست كه مشي فكري خود و محور سخنرانيهايش را مبارزه با سازش قرار داده است هرچند اين واژهها براي مردم ايران غريب نيست اما به نظر ميرسد زمينه پذيرش آن پيش از آغاز سلسله سخنرانيهاي استكبار گريزي با شعارها و تجمعاتي از طيفي از دانشجويان عدالتخواه آماده شده بود. نكته قابل تامل اينكه همين دانشجويان در سالهاي ۸۴ و ۸۸ در حمايت از احمدينژاد چنين شعار ميدادند.
اصولگرایان جلیلی را بر احمدینژاد ترجیح میدهند؟