شنبه ۰۳ آذر ۱۴۰۳ - ساعت :
۲۳ خرداد ۱۳۹۵ - ۰۷:۵۵
مرضیه دباغ:

امام تاآخرعمر کلمه‌ای ازارتباط باامریکا نگفتند

عضو بیت امام در نوفل لوشاتو با اشاره به جعل سند بی‌بی‌سی‌ علیه امام گفت امام خمینی (ره) امریکا را جز به «شیطان بزرگ» و «دشمن اصلی اسلام» خطاب نمی‌کردند و دیدگاه ایشان نسبت به امریکا «اظهرمن‌الشمس» است.
کد خبر : ۳۰۴۵۷۷

صراط: خانم مرضیه حدیدچی(دباغ) از زندانیان سیاسی در دوران طاغوت و عضو دفتر امام در نوفل لوشاتو است. وی که بعد از انقلاب مسئولیتهای مختلفی از فرماندهی سپاه همدان تا سه دوره نمایندگی مجلس شورای اسلامی را در کارنامه دارد، در گفت‌وگو با تسنیم نسبت به جعل سند اخیر شبکه سلطنتی بی بی سی علیه حضرت امام(ره) واکنش نشان داد.

دباغ با اشاره به اینکه به پیامبر اکرم و اهل بیت ایشان هم تهمتهای ناروایی می‌زدند، اظهار کرد: انسان تنش از شنیدن این تهمتها نمی لرزد اما دلش می‌سوزد از انسانهای نادانی که از روی غرض ورزی یا «فی قلوبهم مرض» این چنین رفتارهایی دارند.

وی افزود: اگر غرض باشد که طبیعی است چراکه خودشان از تبار امریکاییها هستند ولی اگر از روی «فی قلوبهم مرض» است باید دید چه عنادی با امام راحل(ره) دارند.

عضو بیت امام در نوفل لوشاتو با بیان اینکه هیچگاه کسی از حضرت امام تا زمان فوتشان یک کلام درباره رابطه با امریکا نشنیده است، خاطرنشان کرد: امام راحل(ره) همواره امریکا را جز به «شیطان بزرگ» و «دشمن اصلی اسلام» خطاب نمی‌کردند.

این مبارز پیش از انقلاب با یاداوری اینکه زمانی که شاه از ایران رفت، جلال الدین طهرانی را به سمت رئیس شورای انقلاب تعیین کرد گفت: وی(جلال‌الدین طهرانی) تا دم در خانه امام در نوفل لوشاتو آمد تا با امام ملاقاتی داشته باشد اما امام به حاج احمد آقا گفتند اگر حقیقتاً می‌خواهد دیدار کند، باید استعفاء دهد و خودش را از مخمصه شاه نجات دهد. باید نامه استعفایش را بنویسد و به من نشان دهد و اگر دیدم درست است اجازه ورود به خانه را به او می‌دهم.

وی افزود: امام وقتی متن استعفای وی را دیدند به حاج احمد آقا گفتند که یک کلمه آن ایراد دارد و باید آن را درست کند. حال امامی که به استعفای رئیس شورای سلطنت اینقدر حساس است، می‌تواند نامه‌ای به کارتر نوشته باشد؟

دباغ یادآور شد: شاید برای جوانان امروز شنیدن این مسئله غیر قابل باور باشد ولی حقیقت امر این است که حضرت امام(ره) جز راز و رمز قرآن، سیره پیامبر اکرم (ص) و دستورات دین مبین اسلام به چیز دیگری توجه نمی‌کردند.

عضو بیت امام در نوفل لوشاتو درباره ادعای واهی نامه سال 42 امام به کندی و ارسال آن از طریق میرزا خلیل کمره‌ای به سفارت امریکا  اظهار کرد: در نوفل لوشاتو در بحثها و گفت‌وگوها و مسائلی که با حضرت امام(ره) یا حاج احمد آقا و دیگران داشتیم نام ایشان به میان نمی‌آمد و من مطمئنم اینها دروغی بیش نیست چراکه دیدگاه حضرت امام نسبت به امریکا «اظهرمن‌الشمس» است.

این زندانی سیاسی دوران مبارزه علیه رژیم ستمشاهی درباره هدف این سندسازیها علیه امام راحل(ره) گفت: دشمنان دیدند که بعد از به رهبری رسیدن حضرت آیت الله خامنه‌ای نتوانستند به خواسته‌هایشان برسند و هنوز هم رهبر انقلاب در صحبتهایشان  اشاره‌ای به امام خمینی دارند لذا نمی‌توانند این قضیه را تحمل کنند و همه ما باید بر این فکر باشیم که حرف آنها را ملاک قرار ندهیم. این خدعه و نیرنگ برای آن است که می‌بینند هنوز هم نام امام در جان و دل و زبان همه است و نمی‌توانند بغض، حسادت و کینه‌ای که نسبت به این مرد الهی دارند را کنار بگذارند.

عضو جمعیت زنان انقلاب اسلامی با بیان اینکه امام در مصاحبه‌هایشان و مطالبی که در نوفل لوشاتو می‌گفتند علت همه مصائب را امریکا می‌دانستند خاطرنشان کرد: یک مشت افراد نادان دست به این کارها می‌زنند تا ذهن مردم بویژه نسل سوم و چهارم را که گوش به فرمان امام و رهبری هستند را مشوش کنند. 

مرضیه دباغ تصریح کرد: اگر من جزو مسئولین نظام بودم این مسئله را پیگیری می‌کردم و تکلیف و وظیفه مسئولین قضایی حکومت است که این مسئله را پیگیری کنند.

عضو بیت امام در نوفل لوشاتو در بخش پایانی سخنانش با نقل خاطره‌ای از امام خمینی(ره) گفت: حضرت امام(ره) وقتی وارد فرانسه شدند از طرف دولت فرانسه به ایشان گفته شد حق مصاحبه و نشر اعلامیه ندارند. در آن زمان ایام ولادت حضرت مسیح بود و حضرت امام به ما دستور دادند برای اینکه همسایگان ما از این شلوغی و رفت‌ و آمدها اذیت شده‌اند، کادویی به مناسبت کریسمس به آنها بدهیم و از آنها دلجویی کنیم.

وی افزود: فرادی روزی که شیرینی و گل به در خانه مسیحیان نوقل لوشاتو بردیم، من برای خرید نان از خانه خارج شدم و دیدم مقابل خانه امام مملو از خبرنگار است. چون تسلط بر زبان خارجی نداشتم،  آقای غرضی را صدا زدم تا با آنها صحبت کند. سپس متوجه شدم آنها می‌خواهند بدانند که چرا ما به عنوان مسلمان برای مسیحیان شیرینی و گل برده‌ایم.