صراط: بیشتر ما با نوازندگان خیابانی مواجه شدهایم؛ نوازندگانی که خیلی از آنها حتی تحصیلکردهی رشتهی موسیقی هستند، اما به دلایل مختلف، نوازندگی در خیابان را انتخاب کردهاند. حالا یکی از خوانندگان موسیقی ایرانی بهصورت داوطلبانه قصد دارد، پیگیر بحث بیمهی این نوازندگان شود.
فاضل جمشیدی در گفتوگو با ایسنا، با بیان خاطرهای اظهار کرد: زمانی که من بهعنوان مشاور اجرایی و آقای کامبیز روشنروان با سمت مدیرعامل در خانه موسیقی حضور داشتیم، بحث نوازندگان خیابانی یکی از دغدغههایمان بود و دوست داشتیم، برای این هنرمندان کاری انجام دهیم.
او ادامه داد: یک روز در خیابان با آقای روشنروان قدم میزدیم و به دو نوازنده که یکی از آنها آکاردئون و دیگری ویلن مینواخت، برخورد کردیم. آقای روشنروان همان لحظه گفت که باید برای این نوازندگان خیابانی کاری انجام دهیم. اینها هم هنرمند هستند و حل مشکل آنها برای من آرزو شده است.
این خوانندهی موسیقی ایرانی بیان کرد: من پیرو همان صحبتی که با آقای روشنروان داشتیم، شخصا با مسوولان عالیرتبه صحبت کردم و حاضرم از وقت شخصی خودم بزنم و برای بحث بیمهی نوازندگان خیابانی کاری انجام دهم.
جمشیدی در پاسخ به این پرسش که نحوهی شناسایی نوازندگان خیابانی چگونه خواهد بود؟ توضیح داد: قصد داریم طی یک اعلامیه یا فراخوان از آنها دعوت کنیم در محلی مثل خانه موسیقی حضور پیدا کنند تا ارزیابی شوند و پس از آنکه سطح نوازندگی آنها مورد تأیید قرار گرفت، اقدامات لازم را انجام خواهیم داد.
وی در پاسخ به پرسش دیگری مبنی بر اینکه در شرایطی که هنرمندان فعال در عرصهی موسیقی کشور هنوز مشکل بیمه دارند، این موضوع چقدر در اولویت قرار میگیرد؟ گفت: درست است؛ حق هنرمندان ما نیست که حقوق پایهشان به اندازهی یک کارگر ساده باشد. باید این موضوع را در مجلس، شورای شهر یا هر جای دیگر مطرح کنیم. باید آییننامهی حرفهها و مشاغل آزاد، تبصرهای بخورد که حقوق پایهی هنرمندان حداقل دو برابر شود تا وقتی یک هنرمند بازنشسته میشود، درآمدش شرمآور نباشد. بر همین اساس، باید برای نوازندگان خیابانی هم از یک جایی شروع کنیم تا لااقل از حداقلها برخوردار شوند.
این خواننده در بخش دیگری از صحبتهایش اظهار کرد: با آقای نوربخش (مدیرعامل خانه موسیقی) دربارهی این طرح صحبت کردم و اتفاقا او هم استقبال کرد و گفت هر همکاریای که لازم باشد، انجام میدهد. من هم به او تاکید کردم که در این راه به حمایت خانه موسیقی نیازمندیم. خدا را شکر، داود گنجهای (عضو هیئت مدیره خانه موسیقی) هم خیلی از این طرح استقبال کرد.
فاضل جمشیدی از سال ۸۰ تا ۸۲ مشاور اجرایی و از سال ۸۲ تا ۸۵ معاون اجرایی خانه موسیقی بود. او فعالیت حرفهای خود را از اواخر دههی ۸۰ آغاز کرد و در گروهها و ارکسترهای مختلفی به خوانندگی پرداخت که ارکستر موسیقی ملی، گروه موسیقی «درویش»، گروه موسیقی «همساز»، گروه «نوای دل»، گروه «وزیری»، گروه «محجوبی»، گروه «نیریز»، گروه «صبا» و ... از این جملهاند.
فاضل جمشیدی در گفتوگو با ایسنا، با بیان خاطرهای اظهار کرد: زمانی که من بهعنوان مشاور اجرایی و آقای کامبیز روشنروان با سمت مدیرعامل در خانه موسیقی حضور داشتیم، بحث نوازندگان خیابانی یکی از دغدغههایمان بود و دوست داشتیم، برای این هنرمندان کاری انجام دهیم.
او ادامه داد: یک روز در خیابان با آقای روشنروان قدم میزدیم و به دو نوازنده که یکی از آنها آکاردئون و دیگری ویلن مینواخت، برخورد کردیم. آقای روشنروان همان لحظه گفت که باید برای این نوازندگان خیابانی کاری انجام دهیم. اینها هم هنرمند هستند و حل مشکل آنها برای من آرزو شده است.
این خوانندهی موسیقی ایرانی بیان کرد: من پیرو همان صحبتی که با آقای روشنروان داشتیم، شخصا با مسوولان عالیرتبه صحبت کردم و حاضرم از وقت شخصی خودم بزنم و برای بحث بیمهی نوازندگان خیابانی کاری انجام دهم.
جمشیدی در پاسخ به این پرسش که نحوهی شناسایی نوازندگان خیابانی چگونه خواهد بود؟ توضیح داد: قصد داریم طی یک اعلامیه یا فراخوان از آنها دعوت کنیم در محلی مثل خانه موسیقی حضور پیدا کنند تا ارزیابی شوند و پس از آنکه سطح نوازندگی آنها مورد تأیید قرار گرفت، اقدامات لازم را انجام خواهیم داد.
وی در پاسخ به پرسش دیگری مبنی بر اینکه در شرایطی که هنرمندان فعال در عرصهی موسیقی کشور هنوز مشکل بیمه دارند، این موضوع چقدر در اولویت قرار میگیرد؟ گفت: درست است؛ حق هنرمندان ما نیست که حقوق پایهشان به اندازهی یک کارگر ساده باشد. باید این موضوع را در مجلس، شورای شهر یا هر جای دیگر مطرح کنیم. باید آییننامهی حرفهها و مشاغل آزاد، تبصرهای بخورد که حقوق پایهی هنرمندان حداقل دو برابر شود تا وقتی یک هنرمند بازنشسته میشود، درآمدش شرمآور نباشد. بر همین اساس، باید برای نوازندگان خیابانی هم از یک جایی شروع کنیم تا لااقل از حداقلها برخوردار شوند.
این خواننده در بخش دیگری از صحبتهایش اظهار کرد: با آقای نوربخش (مدیرعامل خانه موسیقی) دربارهی این طرح صحبت کردم و اتفاقا او هم استقبال کرد و گفت هر همکاریای که لازم باشد، انجام میدهد. من هم به او تاکید کردم که در این راه به حمایت خانه موسیقی نیازمندیم. خدا را شکر، داود گنجهای (عضو هیئت مدیره خانه موسیقی) هم خیلی از این طرح استقبال کرد.
فاضل جمشیدی از سال ۸۰ تا ۸۲ مشاور اجرایی و از سال ۸۲ تا ۸۵ معاون اجرایی خانه موسیقی بود. او فعالیت حرفهای خود را از اواخر دههی ۸۰ آغاز کرد و در گروهها و ارکسترهای مختلفی به خوانندگی پرداخت که ارکستر موسیقی ملی، گروه موسیقی «درویش»، گروه موسیقی «همساز»، گروه «نوای دل»، گروه «وزیری»، گروه «محجوبی»، گروه «نیریز»، گروه «صبا» و ... از این جملهاند.