صراط: اصغر بیچاره سال‌ها پیش با تعریف خاطره‌ای گفته بود: «در جمعی با حضور بزرگان سینما، امیر نادری با اشاره به حضور من در بخش‌های مختلف تولید فیلم، اعتراف کرده است که تازه فهمیدم اصغر بیچاره کیست.»
به گزارش ایسنا، این عکاس، بازیگر و کارگردان فقید سینما با ذکر خاطره‌ای گفته بود: «شبی جمع بودیم آقای علی حاتمی می‌خواست «حاجی واشنگتن» را بسازد، در جمعی که بزرگان سینما بودند. یک‌دفعه امیر نادری بلند شد و گفت: "سکوت، می‌خواهم اعترافی کنم. من بچه آبادانم، هرچه فیلم می‌بینم اسم اصغر بیچاره هست و حتی بازی هم می‌کند. این اصغر بیچاره کیه که با کارگردانان بزرگ کار می‌کند تا رسیدم به فیلمی که محمد زرین‌دست کار می‌کرد و من را به عنوان عکاس انتخاب کرد".»
بیچاره که به بهانه عکاسی فیلم «قیصر» در مقابل دوربین مستند «قیصر 40 سال بعد» سخن می‌گفت، از قول نادری ادامه داد: «حدود سی دقیقه فیلم را گرفته بودیم یک‌دفعه گفتند اصغر بیچاره می‌خواهد بیاید فیلم را اداره کند. من دیوانه شدم و گفتم باز اصغر بیچاره! موقعی که آمد دفتر، من را به عنوان عکاس صدا کرد و پرسید بچه کجا هستم و از کی عکاس شدم و گفت دیدت قشنگ است، اما این چاپ و لابراتوارها بد است و کار بد چاپ شده. تو می‌خواهی چکاره شوی؟ کنار من کار کن و عکس‌ها را خانه می‌برم و خودم ظاهر می‌کنم." امیر نادری می‌گفت که تازه فهمیدم اصغر بیچاره کیه و اینقدر به من کمک کرد.»
اصغر بیچاره، قدیمی‌ترین عکاس سینمای ایران، پس از تحمل یک دوره بیماری ۲۲ خردادماه براثر عوارض ناشی از سرطان حنجره در آمریکا درگذشت.
اصغر بیچاره با نام مستعار «علی‌اصغر ژوله» در سال ۱۳۰۹ در تهران متولد شد. او کار خود را به‌عنوان عکاس و کپی‌کار عکس فیلم‌های خارجی برای ویترین سینماها، از سال ۱۳۲۵ آغاز کرد. شروع فعالیت او در سینما نیز با عکاسی از فیلم «دستکش سفید» (پرویز خطیبی، ۱۳۳۰) بود.
او همچنین به جز بازیگری و عکاسی، مسوولیت‌های دیگری را مانند مدیر تهیه، طراحی صحنه و مدیر تدارکات برعهده داشته است.
به گزارش ایسنا، این عکاس، بازیگر و کارگردان فقید سینما با ذکر خاطره‌ای گفته بود: «شبی جمع بودیم آقای علی حاتمی می‌خواست «حاجی واشنگتن» را بسازد، در جمعی که بزرگان سینما بودند. یک‌دفعه امیر نادری بلند شد و گفت: "سکوت، می‌خواهم اعترافی کنم. من بچه آبادانم، هرچه فیلم می‌بینم اسم اصغر بیچاره هست و حتی بازی هم می‌کند. این اصغر بیچاره کیه که با کارگردانان بزرگ کار می‌کند تا رسیدم به فیلمی که محمد زرین‌دست کار می‌کرد و من را به عنوان عکاس انتخاب کرد".»
بیچاره که به بهانه عکاسی فیلم «قیصر» در مقابل دوربین مستند «قیصر 40 سال بعد» سخن می‌گفت، از قول نادری ادامه داد: «حدود سی دقیقه فیلم را گرفته بودیم یک‌دفعه گفتند اصغر بیچاره می‌خواهد بیاید فیلم را اداره کند. من دیوانه شدم و گفتم باز اصغر بیچاره! موقعی که آمد دفتر، من را به عنوان عکاس صدا کرد و پرسید بچه کجا هستم و از کی عکاس شدم و گفت دیدت قشنگ است، اما این چاپ و لابراتوارها بد است و کار بد چاپ شده. تو می‌خواهی چکاره شوی؟ کنار من کار کن و عکس‌ها را خانه می‌برم و خودم ظاهر می‌کنم." امیر نادری می‌گفت که تازه فهمیدم اصغر بیچاره کیه و اینقدر به من کمک کرد.»
اصغر بیچاره، قدیمی‌ترین عکاس سینمای ایران، پس از تحمل یک دوره بیماری ۲۲ خردادماه براثر عوارض ناشی از سرطان حنجره در آمریکا درگذشت.
اصغر بیچاره با نام مستعار «علی‌اصغر ژوله» در سال ۱۳۰۹ در تهران متولد شد. او کار خود را به‌عنوان عکاس و کپی‌کار عکس فیلم‌های خارجی برای ویترین سینماها، از سال ۱۳۲۵ آغاز کرد. شروع فعالیت او در سینما نیز با عکاسی از فیلم «دستکش سفید» (پرویز خطیبی، ۱۳۳۰) بود.
او همچنین به جز بازیگری و عکاسی، مسوولیت‌های دیگری را مانند مدیر تهیه، طراحی صحنه و مدیر تدارکات برعهده داشته است.
