بر اساس گزارش آسوشیتدپرس، روز گذشته (جمعه)، «عبدالستار» 88 ساله پس از مبارزهای طولانیمدت با بیماری در بیمارستانی در شهر کراچی پاکستان درگذشت.
خانواده «ادهی» و پسر بزرگش «فیصل» با اعلام مرگ وی از همه مردم تقاضا کردند که «برای روح رفتگان و پدرش» دعا کنند.
مرگ وی در حالی رخ داد که طی چند روز گذشته حال وی رو به وخامت گذاشته بود و با کمک دستگاه تنفس مصنوعی نفس میکشید.
«ادهی» که به گفته پسرش چند هفته گذشته را در بیمارستان بستری شده بود از مشکلات مربوط با بیماری دیابت رنج میبرد.
از وی در پاکستان به دلیل مشارکت در مشکلات اجتماعی و کمک به مردم بیبضاعت تحت عنوان «فرشته رحمت»(Angel of Mercy) یاد میشد؛ کنشهای اجتماعی «ادهی» حتی تحسین بینالمللی را برای وی در پی داشت.
وی پایهگذار و مالک بزرگترین سرویس آمبولانس در پاکستان و همچنین خانههای سالمندان، یتیمخانهها،کلینیکها و پناهگاههای زنان، به همراه مراکز توانبخشی و آشپزخانههای سوپ رایگان در سراسر این کشور بود.
«نواز شریف» نخست وزیر پاکستان طی پیامی ضمن ابراز تسلیت و بیان غم و اندوه خود گفت که خدا جای این کارگر خیریه را در بهترین مکان بهشت قرار دهد.
«شریف» با دادن لقب جواهر و دارایی واقعی پاکستان به «ادهی» گفت:"ما یکی از بندههای بزرگ بشریت را از دست دادیم؛ او مظهر عشق به افراد آسیبپذیر، فقیر، درمانده و ضعیف بود".
طی ساعات پایانی دیشب(جمعه) خیل عظیمی از مردم برای ابراز همدردی با خانواده وی خارج از بیمارستان محل بستریشدن وی تجمع کرده بودند.
وی در سال 1928 در یک روستای کوچک از «بنتوا» در منطقه گجرات به دنیا آمد و مرگ مادرش که در 19 سالگی وی رخ داد او را به شدت تحت تاثیر قرار داد.
او هرگز دوران مدرسه را به پایان نرساند اما به قول خودش جهان پر از درد و رنج، معلم او بود.
ادهی در سال 1947 برای زندگی و کار به پاکستان مهاجرت کرد و در ابتدا به عنوان نماینده کمیسیون فروش پارچه در بازار عمده فروشی کراچی شروع به کار کرد.
چند سال بعد، او درمانگاه «بانتوا» را که خدمات رایگان به مردم بیبضاعت ارائه میکرد با پشتیبانی چند تن دیگر پایهگذاری کرد.
این شروع کارهای خیریه او بود؛ بعد از آن و برای اولین بار وی یک زایشگاه و سرویس خدمات آمبولانس رایگان در کراچی راهاندازی کرد که در آن موقع جمعیتی بالغ بر 10 میلیون نفر داشت.
وی در سال 1965، با همسرش «بانو بلقیس» که در آن موقع پرستار بیمارستان بود ازدواج کرد و حاصل ازدواج آنها چهار فرزند بود؛ دو دختر و دو پسر.
این زوج نیکوکار با کمک هم بنیاد «ادهی» را که برای مردم فقیر و بیبضاعت و کودکان خیابانی آموزشهای فنی و مذهبی ارائه میکند به راه انداختند.
بعدها مشاوره در تنظیم خانواده و خدمات زایمان و همچنین کمک و مشاوره حقوقی رایگان، پشتیبانی مالی و پزشکی برای زندانیان و معلولین به کارویژههای این بنیاد افزوده شد.
نیکوکاریهای «ادهی» برای او جوایز متعدد داخلی و خارجی از جمله جایزه صلح گاندی را به ارمغان آورد.
در سال 2007 وی جایزه «مادانجت سینگ»(Madanjeet Singh Prize) را که برای ترویج صلح و عدم خشونت است را از «یونسکو»، در سال 2008 جایزه «صلح سئول»، در سال 2011 جایزه «صلح لندن» و جایزه «حمدان» را به واسطه خدمات پزشکی بشردوستانه داوطلبانه دریافت کرد.
«عبدالستار» که در میان عموم مردم به عنوان «مولانا ادهی» شناخته میشد،به عنوان یک عالم مذهبی مورد احترام مردم بود.
او حامی و مروج فرصتهای کاری برای زنان بود و از 2 هزار کارمند بنیاد «ادهی» 500 نفر زن هستند.
نخست وزیر پاکستان امروز(شنبه) را به دلیل مرگ «عبدالستار» عزای عمومی اعلام کرد و به دلیل اینکه چند روز قبل در لندن عمل قلب باز انجام داده است و نمیتواند شخصا در مراسم تدفین وی حضور یابد ابراز تاسف کرد.