صراط: نخست وزیر اسبق بریتانیا در روزهای قبل از همه پرسی جدایی، دست به دامن صدر اعظم آلمان شد تا شاید با گرفتن برخی امتیازات مانع رای دادن مردم به برگزیت شود.
به گزارش مهر به نقل از بی بی سی، «دیوید کامرون» نخست وزیر سابق بریتانیا که بعد از ناکامی در قانع کردن مردم این کشور به ماندن در اتحادیه اروپا از سمت خود استعفا داد، چند روز قبل از آغاز همه پرسی که به نفع جدایی طلبان تمام شد، دست به دامن «آنگلا مرکل» صدر اعظم آلمان شده بود تا شاید با توسل به حربه ای مانع از تحقق «برگزیت» شود.
در واقع، کامرون با آگاهی از شکست احتمالی در همه پرسی ۲۳ ژوئن، در تماسی تلفنی با مرکل از وی خواست تا با اعمال محدودیت هایی در امر تردد آزادنه اتباع اروپایی به انگلیس، برای این کشور امتیازات ویژه ای قائل شود.
قرار بود این بیانیه به تایید «فرانسوا اولاند» رئیس جمهوری فرانسه، «ژان کلود یونکر» رئیس کمیسیون اروپا و «دونالد تاسک» رئیس شورای اروپا هم برسد.
اما بعدها، کامرون از تحقق این امر منصرف شد چرا که این بیانیه مشترک می توانست نشانه ای از ضعف دولت وی در مقابل جدایی طلبان باشد. ضمنا این ایده از سوی رهبران اتحادیه اروپا چندان حمایت نشد.
ناگفته نماند که پنجشنبه گذشته، اولاند هشدار داد: انگلستان بدون موافقت با تردد آزادانه شهروندان اتحادیه اروپا در مرزهای خود حق بهره برداری از بازار واحد اروپا را نخواهد داشت.
لازم به یادآوری است که یکی از وعده های حامیان «برگزیت» یا همان جدایی انگلستان از اتحادیه اروپا کنترل سیل مهاجرت بود که این می تواند شامل حال نیروی کار انسانی دیگر کشورهای اروپایی که در حال حاضر در انگلستان به سر می برند نیز باشد.
اگرچه دولت جدید لندن تحت نخست وزیری «ترزا می» از تداوم حضور آن دسته از اتباع اروپایی که در حال حاضر در انگلستان زندگی می کنند سخن گفته است، انتظار نمی رود که شرایط برای تازه واردها به همان اندازه مطلوب باشد.
به گزارش مهر به نقل از بی بی سی، «دیوید کامرون» نخست وزیر سابق بریتانیا که بعد از ناکامی در قانع کردن مردم این کشور به ماندن در اتحادیه اروپا از سمت خود استعفا داد، چند روز قبل از آغاز همه پرسی که به نفع جدایی طلبان تمام شد، دست به دامن «آنگلا مرکل» صدر اعظم آلمان شده بود تا شاید با توسل به حربه ای مانع از تحقق «برگزیت» شود.
در واقع، کامرون با آگاهی از شکست احتمالی در همه پرسی ۲۳ ژوئن، در تماسی تلفنی با مرکل از وی خواست تا با اعمال محدودیت هایی در امر تردد آزادنه اتباع اروپایی به انگلیس، برای این کشور امتیازات ویژه ای قائل شود.
قرار بود این بیانیه به تایید «فرانسوا اولاند» رئیس جمهوری فرانسه، «ژان کلود یونکر» رئیس کمیسیون اروپا و «دونالد تاسک» رئیس شورای اروپا هم برسد.
اما بعدها، کامرون از تحقق این امر منصرف شد چرا که این بیانیه مشترک می توانست نشانه ای از ضعف دولت وی در مقابل جدایی طلبان باشد. ضمنا این ایده از سوی رهبران اتحادیه اروپا چندان حمایت نشد.
ناگفته نماند که پنجشنبه گذشته، اولاند هشدار داد: انگلستان بدون موافقت با تردد آزادانه شهروندان اتحادیه اروپا در مرزهای خود حق بهره برداری از بازار واحد اروپا را نخواهد داشت.
لازم به یادآوری است که یکی از وعده های حامیان «برگزیت» یا همان جدایی انگلستان از اتحادیه اروپا کنترل سیل مهاجرت بود که این می تواند شامل حال نیروی کار انسانی دیگر کشورهای اروپایی که در حال حاضر در انگلستان به سر می برند نیز باشد.
اگرچه دولت جدید لندن تحت نخست وزیری «ترزا می» از تداوم حضور آن دسته از اتباع اروپایی که در حال حاضر در انگلستان زندگی می کنند سخن گفته است، انتظار نمی رود که شرایط برای تازه واردها به همان اندازه مطلوب باشد.
