صراط: در جریان بازی های المپیک لحظات به یادماندنی زیادی رقم می خورد، اما همیشه اخلاق و احترام ارزش هایی هستند که هیچ گاه فراموش نخواهند شد.
به گزارش فارس، نکته مهمی که در ورزشگاه ها و سالن های ورزشی ریو در جریان بازی های المپیک خودنمایی می کند حضور خانوادگی تماشاگران از قشرها و کشورهای مختلف است که در کنار هم مسابقات را تماشا می کنند در حالی که هیچ خبری از توهین و ناسزا نیست.
احترام به ورزشکار حریف نکته ای است که کاملا به چشم می آید و بارها دیده ایم که تماشاگران کشورهای مختلف در کنار هم نشسته اند و هر کدام ورزشکار کشور خود را تشویق می کنند در حالی که بعد از باخت هم تشویق ها همچنان ادامه دارد.
حضور کودکان در کنار والدین نکته بسیار مهمی است که بارها در ریو به چشم دیده ایم و جالب اینجاست که یکی از تماشاگران در این باره گفته بود فرزندش را به سالن می آورد تا نکات زیادی را از فرهنگ های مختلف بیاموزد نکته ای که در کشورمان کاملا برعکس است و خیلی از مردم اعتقاد دارند ورزشگاه های ایرانی مکان مناسبی برای کودکان و همین طور بانوان نیست.
* همه تشویق می شوند حتی رقیب!
زمانی که در سالن وزنه برداری، مسابقه کیانوش رستمی برگزار می شد بعد از قهرمانی این ورزشکار و شکستن رکورد و غلبه بر حریف چینی حتی تماشاگران چینی هم به احترام رستمی بلند شده و سالن یکپارچه ورزشکار ایرانی را تشویق می کرد. موضوعی که در ایران به چشم نمی خورد و بعد از پایان بازی فحش و ناسزاست که تماشاگران دو تیم به یکدیگر می گویند. نکته ای که جالب است اینکه خیلی از برزیلی ها در وزنه برداری نماینده ای ندارند اما در سالن ها حضور پیدا می کنند.
* اخلاق همچنان حرف اول را می زند
یکی از اصول ورزش "اخلاق" است که معنای آن تنها در ورزش ایرانی معنا پیدا نمی کند بلکه در همه جای دنیا و در همه مسابقات به عنوان یک اصل شمرده می شود؛ آنجایی که قهرمان، ورزشکار بازنده را در آغوش می کشد، آنجایی که بازنده دست قهرمانی را که برای نخستین بار برای کشورش افتخارآفرینی کرده بالا می برد، آنجایی که بازنده المپیک قبل از خروجش از میدان برای تماشاگران کشورش تعظیم می کند، همه و همه اخلاق در ورزش را تداعی می کند. صحنه های به یادماندنی که قطعا ارزشی بیش از مدال دارند.
اینجاست که همه باید یاد بگیرند؛ مسئولان، مربیان، ورزشکاران و تماشاگران. شمشیرباز کره ای که حریف عابدینی در دیدار رده بندی بود بعد از عدم صعودش به فینال بعد از شکست به سمت تماشاگران کشورش آمد و با تعظیمی کوتاه ادای احترام کرد به طوری که بعد از این رفتار تماشاگران ایرانی هم او را با تشویق مورد حمایت قرار دادند. در حالی که بارها خلاف آن را در ایران دیده و ورزشکاران دلیل باخت خود را تماشاگران و یا حتی خبرنگاران دانسته اند.
فارغ از همه اشک ها و لبخندها، مشکلات و نگرانی ها، المپیک جایی است که همیشه لحظات تاریخی در آن رقم می خورد و تنها نکته ای که هیچ وقت از یادها فراموش نخواهد شد همین اخلاق و احترام است.
به گزارش فارس، نکته مهمی که در ورزشگاه ها و سالن های ورزشی ریو در جریان بازی های المپیک خودنمایی می کند حضور خانوادگی تماشاگران از قشرها و کشورهای مختلف است که در کنار هم مسابقات را تماشا می کنند در حالی که هیچ خبری از توهین و ناسزا نیست.
احترام به ورزشکار حریف نکته ای است که کاملا به چشم می آید و بارها دیده ایم که تماشاگران کشورهای مختلف در کنار هم نشسته اند و هر کدام ورزشکار کشور خود را تشویق می کنند در حالی که بعد از باخت هم تشویق ها همچنان ادامه دارد.
حضور کودکان در کنار والدین نکته بسیار مهمی است که بارها در ریو به چشم دیده ایم و جالب اینجاست که یکی از تماشاگران در این باره گفته بود فرزندش را به سالن می آورد تا نکات زیادی را از فرهنگ های مختلف بیاموزد نکته ای که در کشورمان کاملا برعکس است و خیلی از مردم اعتقاد دارند ورزشگاه های ایرانی مکان مناسبی برای کودکان و همین طور بانوان نیست.
* همه تشویق می شوند حتی رقیب!
زمانی که در سالن وزنه برداری، مسابقه کیانوش رستمی برگزار می شد بعد از قهرمانی این ورزشکار و شکستن رکورد و غلبه بر حریف چینی حتی تماشاگران چینی هم به احترام رستمی بلند شده و سالن یکپارچه ورزشکار ایرانی را تشویق می کرد. موضوعی که در ایران به چشم نمی خورد و بعد از پایان بازی فحش و ناسزاست که تماشاگران دو تیم به یکدیگر می گویند. نکته ای که جالب است اینکه خیلی از برزیلی ها در وزنه برداری نماینده ای ندارند اما در سالن ها حضور پیدا می کنند.
* اخلاق همچنان حرف اول را می زند
یکی از اصول ورزش "اخلاق" است که معنای آن تنها در ورزش ایرانی معنا پیدا نمی کند بلکه در همه جای دنیا و در همه مسابقات به عنوان یک اصل شمرده می شود؛ آنجایی که قهرمان، ورزشکار بازنده را در آغوش می کشد، آنجایی که بازنده دست قهرمانی را که برای نخستین بار برای کشورش افتخارآفرینی کرده بالا می برد، آنجایی که بازنده المپیک قبل از خروجش از میدان برای تماشاگران کشورش تعظیم می کند، همه و همه اخلاق در ورزش را تداعی می کند. صحنه های به یادماندنی که قطعا ارزشی بیش از مدال دارند.
اینجاست که همه باید یاد بگیرند؛ مسئولان، مربیان، ورزشکاران و تماشاگران. شمشیرباز کره ای که حریف عابدینی در دیدار رده بندی بود بعد از عدم صعودش به فینال بعد از شکست به سمت تماشاگران کشورش آمد و با تعظیمی کوتاه ادای احترام کرد به طوری که بعد از این رفتار تماشاگران ایرانی هم او را با تشویق مورد حمایت قرار دادند. در حالی که بارها خلاف آن را در ایران دیده و ورزشکاران دلیل باخت خود را تماشاگران و یا حتی خبرنگاران دانسته اند.
فارغ از همه اشک ها و لبخندها، مشکلات و نگرانی ها، المپیک جایی است که همیشه لحظات تاریخی در آن رقم می خورد و تنها نکته ای که هیچ وقت از یادها فراموش نخواهد شد همین اخلاق و احترام است.
