به گزارش تسنیم، محمد نهاوندیان رئیس دفتر رئیس‌جمهوری کشورمان با انتشار عکسی در صفحه اینستاگرام خویش نهم شهریور «روز ملی یوز ایرانی» را گرامی داشت.
او در ذیل جمله یادبود روز ملی یوز ایرانی به جای عکسی از یوزپلنگ ایرانی عکس یک پلنگ تاکسیدرمی شده را منتشر کرد.
مشخصات ظاهری یوز پلنگها
یوزپلنگ از خانواده گربه سانان به شمار می‌آ‌ید و به دلیل داشتن دست و پاهای بلند بدنی باریک و کشیده و سینه‌های فراخ تا حدودی شبیه سگ تازی است ولی برخلاف سگ سانان سر کوچک و گردن و پوزه‌های کوتاه و گوش‌هایی کوچک و گرد دارد.
به طور کلی می‌توان آن را به سگی با کله گربه تشبیه کرد. رنگ پشت زرد کم رنگ تا زرد متمایل به قرمز و زیر بدن سفید است؛ بسیاری از مردم یوز را با پلنگ اشتباه می‌گیرند اما تفاوت بارز این دو حیوان در شکل خال‌هایشان است در یوز خال‌ها توپر و گرد است در حالی که‌خال‌های پلنگ درشت و توخالی و گل مانند است.
وجود نوار سیاه رنگی که از گوشه داخلی چشم‌های یوز به موازات بینی تا گوشه لبها امتداد یافته و به خط اشک معروف است نیز از مشخصات بارز یوز است.
چشمان یوز در بالای کاسه سر قرار دارد. طول سر و بدن یوزپلنگ بالغ از 112 تا 137 سانتی متر طول دم 64 تا 86 سانتی متر و بلندی شانه‌هایش 71 تا 84 سانتی متر است و وزن حیوان به 34 تا 54 کیلوگرم می‌رسد؛ جنس نر یوز اندکی بزرگتر از جنس ماده است.
اما یوزپلنگ آسیایی یا یوزپلنگ ایرانی یا تیز پای آسیایی (نام علمی: Acinonyx jubatus venaticus) یک زیرگونهٔ به‌شدّت در معرض خطر انقراض از یوزپلنگ است که اکنون تنها چند ده قلاده از آن در ایران یافت می‌شود.
این جانور در مناطق بیابانی در سطح منطقه زندگی می‌کرد و سال‌هاست که نسل آن در معرض نابودی کلی قرار دارد؛ درگذشته این جانور را پلنگ شکاری می‌نامیدند که به سبب شباهت زیاد آن به پلنگ و روش شکار منحصر به فرد آن بوده است.
ایرانیان باستان این جانور را بیشتر با نام "یوز" می شناختند و کمتر کلمه "یوزپلنگ" را برای آن بکار می‌بردند؛ همچنین به این جانور به‌خصوص در زمان تولگی "هَوْبَر" هم گفته می‌شد که ارزش بسیاری داشت.
در حال حاضر یوپلنگ آسیایی فقط به کشور ایران که 40 سال پیش برنامه حفاظتی خود را برای نگهداری نسل این حیوان آغاز و از 20 سال پیش تشدید کرد محدود می‌شود به همین دلیل است که امروزه به یوز آسیایی یوز ایرانی نیز گفته می‌شود.
این روزها اوضاع یوزپلنگ‌های آسیایی ساکن در ایران نامناسب است و تعداد اندکی از آنها در زیستگاه‌ها وجود دارند که برای جلوگیری از انقراض آنها همه مسئولان ذیربط و جوامع محلی باید دست به دست هم دهند و مانع از منقزض شدن چنین موجود ارزشمندی بشوند.
