صراط: در حالی که در سیاست‌های رسمی کشور، از لزوم حمایت از شبکه‌های اینترنتی داخلی سخن گفته می‌شود، برخی جریان‌های داخلی در صدد ایجاد محدودیت در این زمینه به نفع شبکه‌های مجازی خارجی و کانال‌های بی‌هویت هستند!
«عصر ایران» با این مقدمه نوشت: شنیده‌ها حاکی از آن است که سازمان صدا و سیما از سایت آپارات، آپارات کودک و سایت سینمای خانگی آپارات فیلیمو شکایت کرده است. این در حالی است که محتوای مورد شکایت در تمامی شبکه‌های اجتماعی، سایت‌های مشابه خارجی و شبکه‌های پیام‌رسان در بین کاربران دست به دست می‌شود.
این سرویس‌های پخش‌کننده فیلم و ویدئو که صدا و سیما علیه آنها اقدام کرده است، زمینه استفاده از محتوای داخلی مناسب را بر بستر شبکه ملی اطلاعات فراهم می‌آورند.
حال سوال اینجاست که چه کسانی فضای برخورداری از محتوای سالم را به حذف این رسانه‌ها ترجیح می‌دهند و شکایت می‌کنند؟ و چه کسانی به دنبال تضعیف سرویس‌های داخلی و تقویت و حمایت از سرویس‌های خارجی در رسانه ملی هستند؟
فرض کنیم صدا و سیما با این تصور که انحصار صوت و تصویر را در اختیار دارد، آپارات را که یوتیوب ایران است، از فعالیت بازدارد. آیا در چنین حالی، مردم به شبکه‌های صدا و سیما به عنوان گزینه جایگزین مراجعه می‌کنند یا شبکه‌های خارجی و کانال‌های بی‌هویت و بی نام و نشانی که معلوم نیست چه کسانی اداره‌شان می‌کنند برنده این دعوا خواهند شد؟
در شرایطی که در دنیای امروز بحث از جامعه شبکه‌ای مطرح است، درک از شرایط امروز و کوشش هرچه بیشتر برای استفاده از محتواهای مناسب داخلی، بسیار حیاتی است و تلاش‌های صورت‌گرفته برای تحقق شبکه ملی اطلاعات به عنوان بستر تولید محتوای بومی نیازمند مشارکت همگانی است، نه سنگ‌اندازی‌های تملک‌جویانه.
آیا زمان آن نرسیده است که مسئولان صدا و سیما، مقتضیات روز را بشناسند و بدانند که در سال 1395 و در جهانی جدید زندگی می‌کنیم؟! و آیا شأن صدا و سیما به عنوان رسانه ملی، حمایت از فعالان این عرصه است یا تقابل با آنها؟!
«عصر ایران» با این مقدمه نوشت: شنیده‌ها حاکی از آن است که سازمان صدا و سیما از سایت آپارات، آپارات کودک و سایت سینمای خانگی آپارات فیلیمو شکایت کرده است. این در حالی است که محتوای مورد شکایت در تمامی شبکه‌های اجتماعی، سایت‌های مشابه خارجی و شبکه‌های پیام‌رسان در بین کاربران دست به دست می‌شود.
این سرویس‌های پخش‌کننده فیلم و ویدئو که صدا و سیما علیه آنها اقدام کرده است، زمینه استفاده از محتوای داخلی مناسب را بر بستر شبکه ملی اطلاعات فراهم می‌آورند.
حال سوال اینجاست که چه کسانی فضای برخورداری از محتوای سالم را به حذف این رسانه‌ها ترجیح می‌دهند و شکایت می‌کنند؟ و چه کسانی به دنبال تضعیف سرویس‌های داخلی و تقویت و حمایت از سرویس‌های خارجی در رسانه ملی هستند؟
فرض کنیم صدا و سیما با این تصور که انحصار صوت و تصویر را در اختیار دارد، آپارات را که یوتیوب ایران است، از فعالیت بازدارد. آیا در چنین حالی، مردم به شبکه‌های صدا و سیما به عنوان گزینه جایگزین مراجعه می‌کنند یا شبکه‌های خارجی و کانال‌های بی‌هویت و بی نام و نشانی که معلوم نیست چه کسانی اداره‌شان می‌کنند برنده این دعوا خواهند شد؟
در شرایطی که در دنیای امروز بحث از جامعه شبکه‌ای مطرح است، درک از شرایط امروز و کوشش هرچه بیشتر برای استفاده از محتواهای مناسب داخلی، بسیار حیاتی است و تلاش‌های صورت‌گرفته برای تحقق شبکه ملی اطلاعات به عنوان بستر تولید محتوای بومی نیازمند مشارکت همگانی است، نه سنگ‌اندازی‌های تملک‌جویانه.
آیا زمان آن نرسیده است که مسئولان صدا و سیما، مقتضیات روز را بشناسند و بدانند که در سال 1395 و در جهانی جدید زندگی می‌کنیم؟! و آیا شأن صدا و سیما به عنوان رسانه ملی، حمایت از فعالان این عرصه است یا تقابل با آنها؟!
