صراط: وزیر نفت گفت: با وجود آنکه ما در بین کشورهای عضو اوپک کمترین وابستگی را به نفت داریم، همیشه سعی کردیم با سیاست های اوپک و دیگر کشورها همراهی داشته باشیم.
به گزارش تسنیم، «بیژن زنگنه» وزیر نفت شب گذشته (دوشنبه هشتم آذرماه) در گفتوگو با بخش خبری 21 سیما، در پاسخ به اینکه "ارزیابی شما از نشست یکصد و هفتاد و یکم وزیران نفت و انرژی سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) در 30 نوامبر چیست؟"، اظهار داشت: اگر این نشست بر مبنای یک نگاه اقتصادی، کسب و کار و کاهش تولید بر مبنای آنچه که در الجزایر توافق شد، باشد خیلی زود می توانیم به نتیجه برسیم.
وی افزود: فردا (چهارشنبه) جلسه اوپک است و به هرحال یک سری مقدمات و مشورتهای داخلی است. من واقعا فکر می کنم که اگر بخواهیم بر مبنای یک نگاه اقتصادی و کسب و کار به مسئله اوپک نگاه کنیم و با کاهش تولید، خیلی زود می توانیم به نتیجه برسیم و می توانیم زود به آن تصمیمی که در الجزایر گرفته شده برای سقف تولید اوپک به میزان 32 میلیون و 500 هزار بشکه و حداکثر 33 میلیون بشکه در روز برسیم.
وزیر نفت تصریح کرد: اما اگر اراده سیاسی بیاید و بخواهد در این کار دخالت کند، کار مشکل می شود و تصمیم گیری سخت خواهد شد، من امیدوارم بر اجلاس چهارشنبه ما همان روح اقتصادی حاکم باشد و نفت به عنوان ابزاری برای اینکه از آن در مسائل سیاسی استفاده شود نباشد، تا ما بتوانیم به نتیجه خوبی برسیم.
این عضو کابینه دولت در پاسخ به اینکه "همکاری ایران با اوپک را چطور می بینید؟"، گفت: ما همیشه به عنوان بنیانگذار اوپک یک همکاری قوی داشتیم و همیشه سعی کردیم این سازمان نقش موثری داشته باشد. هیچوقت نگفتیم اوپک را رها کنیم و نفت را به بازار و تحولات بازار بسپاریم و همیشه در جهت امنیت عرضه تلاش کردیم؛ اکنون هم نهایت همراهی و انعطاف خودمان را با اوپک داریم. البته این در حالی است که ایران می توان گفت کمترین وابستگی را در بین کشورهای عضو اوپک به نفت دارد؛ ما کمتر از هفت درصد تولید ناخالص کشورمان نفت است و در بودجه هم حداکثر 30 درصد منابع ما از طریق درآمدهای فروش نفت و میعانات گازی تامین می شود.
وی افزود: علی رغم این که ما چنین وضع مقاومی داریم اما همیشه سعی کردیم همراهی داشته باشیم و کمک کنیم و نقش موثری داشته باشیم.
وزیر نفت اذعان داشت: اما باید توجه کرد در سالهای گذشته کشورهایی توانستند تولید خود را خیلی بالا ببرند و این درحالی بود که ایران به دلیل تحریمها نمی توانست تولید داشته باشد و لیبی و نیجریه هم مشکلاتی داشتند. حالا در مرحله ای که بخواهیم بازار را مدیریت کنیم طبیعی است آن کشورها باید بار بیشتری را بگیرند و مسولیت خود را بیشتر بپذیرند.
به گزارش تسنیم، «بیژن زنگنه» وزیر نفت شب گذشته (دوشنبه هشتم آذرماه) در گفتوگو با بخش خبری 21 سیما، در پاسخ به اینکه "ارزیابی شما از نشست یکصد و هفتاد و یکم وزیران نفت و انرژی سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) در 30 نوامبر چیست؟"، اظهار داشت: اگر این نشست بر مبنای یک نگاه اقتصادی، کسب و کار و کاهش تولید بر مبنای آنچه که در الجزایر توافق شد، باشد خیلی زود می توانیم به نتیجه برسیم.
وی افزود: فردا (چهارشنبه) جلسه اوپک است و به هرحال یک سری مقدمات و مشورتهای داخلی است. من واقعا فکر می کنم که اگر بخواهیم بر مبنای یک نگاه اقتصادی و کسب و کار به مسئله اوپک نگاه کنیم و با کاهش تولید، خیلی زود می توانیم به نتیجه برسیم و می توانیم زود به آن تصمیمی که در الجزایر گرفته شده برای سقف تولید اوپک به میزان 32 میلیون و 500 هزار بشکه و حداکثر 33 میلیون بشکه در روز برسیم.
وزیر نفت تصریح کرد: اما اگر اراده سیاسی بیاید و بخواهد در این کار دخالت کند، کار مشکل می شود و تصمیم گیری سخت خواهد شد، من امیدوارم بر اجلاس چهارشنبه ما همان روح اقتصادی حاکم باشد و نفت به عنوان ابزاری برای اینکه از آن در مسائل سیاسی استفاده شود نباشد، تا ما بتوانیم به نتیجه خوبی برسیم.
این عضو کابینه دولت در پاسخ به اینکه "همکاری ایران با اوپک را چطور می بینید؟"، گفت: ما همیشه به عنوان بنیانگذار اوپک یک همکاری قوی داشتیم و همیشه سعی کردیم این سازمان نقش موثری داشته باشد. هیچوقت نگفتیم اوپک را رها کنیم و نفت را به بازار و تحولات بازار بسپاریم و همیشه در جهت امنیت عرضه تلاش کردیم؛ اکنون هم نهایت همراهی و انعطاف خودمان را با اوپک داریم. البته این در حالی است که ایران می توان گفت کمترین وابستگی را در بین کشورهای عضو اوپک به نفت دارد؛ ما کمتر از هفت درصد تولید ناخالص کشورمان نفت است و در بودجه هم حداکثر 30 درصد منابع ما از طریق درآمدهای فروش نفت و میعانات گازی تامین می شود.
وی افزود: علی رغم این که ما چنین وضع مقاومی داریم اما همیشه سعی کردیم همراهی داشته باشیم و کمک کنیم و نقش موثری داشته باشیم.
وزیر نفت اذعان داشت: اما باید توجه کرد در سالهای گذشته کشورهایی توانستند تولید خود را خیلی بالا ببرند و این درحالی بود که ایران به دلیل تحریمها نمی توانست تولید داشته باشد و لیبی و نیجریه هم مشکلاتی داشتند. حالا در مرحله ای که بخواهیم بازار را مدیریت کنیم طبیعی است آن کشورها باید بار بیشتری را بگیرند و مسولیت خود را بیشتر بپذیرند.
