صراط: علیرضا زاکانی در نامه‌ای خطاب به رئیس جمهور نسبت به لغو سخنرانی هایش در مشهد اعتراض کرد.
به گزارش فارس علیرضا زاکانی نماینده سابق مجلس نامه‌ای انتقادی را خطاب به حسن روحانی رئیس جمهور پیرامون لغو سخنرانی‌هایش در مشهدمقدس ارسال کرد.
متن کامل این نامه به شرح ذیل است:
«بسمه تعالی
جناب حجت‌الاسلام روحانی
ریاست محترم جمهور
سلام علیکم
لغو سه سخنرانی اینجانب در مشهد مقدس از سوی عوامل دولتی، هیچ پیامی جز این ندارد که کسانی در این کشور، تمایل به ایجاد یک جامعه تک صدایی دارند، جامعه‌ای که در آن، حامیان جریان سیاسی حاکم بر دولت، آزاد باشند تا از هر تریبونی که اراده می‌کنند، همه مرزهای شرع و قانون و اخلاق را بشکنند و اگر کسی به آنها اعتراض کرد، انواع برچسب ها از متحجر تا تجزیه طلب! را به او بزنند؛ و در مقابل، صدای منتقدان،با تدبیر دولت و در سکوت مطلق، خاموش شود و مدعیان آزادی بابت این موفقیت عظیم خود که توانسته‌اند این دو رویکرد متناقض را زیر پرچم آزادی بیان جمع کنند، مسرور شده و به ملت ریشخند زنند.
اما برادر بزگوار!
دولت محترم از بیان کدام حقیقت در کلام این حقیر هراس دارد که تصمیم به خاموش کردن این صدا گرفته است؟ مبارزه با مفسدان و در میان گذاشتن فساد آنان با مردم و نخبگان چه ضرری را متوجه دولت می کند که دست به برخوردهایی اینچنین می‌زند؟ اینجانب به جد قائلم که فقر و تعیض در این کشور ریشه کن نخواهد شد مگر با کوتاه شدن دست فاسدان از مناصب و فرصت های کشور، و با همه توانم این مسیر را ادامه خواهم داد. دولت محترم اگر دغدغه اصلاح امور و بهبود وضع مردم را دارد، باید با این صدا همراه شود و بلکه بدون همراهی و همکاری و عزم دولت، این مهم تحقق یافتنی نیست. خاموش کردن صدای مبارزه با فساد توسط دولت، پیامی نیست که مردم را امیدوار و مفسدان را ناامید کند.
والسلام
علیرضا زاکانی
15 آذرماه 1395»
به گزارش فارس علیرضا زاکانی نماینده سابق مجلس نامه‌ای انتقادی را خطاب به حسن روحانی رئیس جمهور پیرامون لغو سخنرانی‌هایش در مشهدمقدس ارسال کرد.
متن کامل این نامه به شرح ذیل است:
«بسمه تعالی
جناب حجت‌الاسلام روحانی
ریاست محترم جمهور
سلام علیکم
لغو سه سخنرانی اینجانب در مشهد مقدس از سوی عوامل دولتی، هیچ پیامی جز این ندارد که کسانی در این کشور، تمایل به ایجاد یک جامعه تک صدایی دارند، جامعه‌ای که در آن، حامیان جریان سیاسی حاکم بر دولت، آزاد باشند تا از هر تریبونی که اراده می‌کنند، همه مرزهای شرع و قانون و اخلاق را بشکنند و اگر کسی به آنها اعتراض کرد، انواع برچسب ها از متحجر تا تجزیه طلب! را به او بزنند؛ و در مقابل، صدای منتقدان،با تدبیر دولت و در سکوت مطلق، خاموش شود و مدعیان آزادی بابت این موفقیت عظیم خود که توانسته‌اند این دو رویکرد متناقض را زیر پرچم آزادی بیان جمع کنند، مسرور شده و به ملت ریشخند زنند.
اما برادر بزگوار!
دولت محترم از بیان کدام حقیقت در کلام این حقیر هراس دارد که تصمیم به خاموش کردن این صدا گرفته است؟ مبارزه با مفسدان و در میان گذاشتن فساد آنان با مردم و نخبگان چه ضرری را متوجه دولت می کند که دست به برخوردهایی اینچنین می‌زند؟ اینجانب به جد قائلم که فقر و تعیض در این کشور ریشه کن نخواهد شد مگر با کوتاه شدن دست فاسدان از مناصب و فرصت های کشور، و با همه توانم این مسیر را ادامه خواهم داد. دولت محترم اگر دغدغه اصلاح امور و بهبود وضع مردم را دارد، باید با این صدا همراه شود و بلکه بدون همراهی و همکاری و عزم دولت، این مهم تحقق یافتنی نیست. خاموش کردن صدای مبارزه با فساد توسط دولت، پیامی نیست که مردم را امیدوار و مفسدان را ناامید کند.
والسلام
علیرضا زاکانی
15 آذرماه 1395»
