صراط: مهران رجبی گفت: بازیگران به عنوان قشری محبوب و معروف در جامعه باید با تکیه به اخلاقیات اسلامی که وقف یکی از آنهاست، مروج نیکوکاری در جامعه باشند.
به گزارش ایکنا، مهران رجبی، بازیگر سینما و تلویزیون درباره اقدام اخیر خود مبنی بر وقف زمینی به ارزش یک میلیارد تومان چنین اظهار نظر کرد: به هیچ‌وجه نمی‌خواستم کاری که انجام می‌دهم رسانه‌ای شود، چون معتقدم اگر در این زمینه کاری انجام می‌شود نمی‌بایست با هیاهوی رسانه‌ای انجام شود، البته این بدان معنا نیست که هیچ‌گونه اطلاع‌رسانی در این زمینه انجام نشود، چون معرفی کسانی که کار خیر انجام می‌دهند به‌نوعی الگوسازی فرهنگی است که می‌تواند دستاوردهای بسیاری به همراه داشته باشد.
وی افزود: زمینی که من وقف کردم در شهرستان ساوجبلاغ واقع شده است. این زمین از طریق پدر و مادرم به من ارث رسیده و من با وقف آن به نفع نیازمندان، سعی کردم دعای خیری برای والدین خود کسب کرده باشم. درباره انگیزه و هدف خود نیز باید بگویم به هیچ‌وجه هدف مادی از این کار نداشتم، چون اولا من در سنی نیستم که بخوام دو دستی به دنیا بچسبم. دوم اینکه اگر به دنبال مادیات بودم منطقی نبود که آن را وقف کنم.
بازیگر فیلم «زیر نور ماه» در پاسخ به این سوال که حضور هنرمندان در کارهای خیرخواهانه تا چه حد می‌تواند مروج فرهنگ وقف در کشور باشد؟ گفت: در همه جای دنیا هنرمندان در کارهای خیرخواهانه حضور پیدا می‌کنند و مبلغ ارزش‌های انسانی هستند. نکته جالب اینجاست که اقدامات آنها به‌نوعی می‌تواند موج‌های اجتماعی ایجاد کرده و تماشاگران را به سمت موضوعات مورد نظر هدایت کند.
رجبی به توضیح فوق اضافه کرد: تولید فیلم‌های دینی و قرآنی در سینما به‌نوعی قدم برداشتن در حوزه موضوعات اسلامی است، چون در این قبیل تولیدات مسلما موضوعاتی چون وقف نیز در آنها وجود دارد. برای همین هم توصیه می‌کنم که از ساخت فیلم‌هایی با محوریت موضوعات دینی و قرآنی حمایت شود، البته باید شرایطی را به وجود آورد که بهترین عوامل پشت دوربین این کارها قرار گیرند.
«پرده‌نشین»؛ نمونه موفق در حوزه سریال‌سازی دینی
این بازیگر مثال زد: در تلویزیون سریال‌های بسیاری تولید می‌شوند که سعی می‌کنند به هر نحو ممکن به موضوعات دینی بپردازند، اما در بسیاری از این کارها هیچ جذابیتی وجود ندارد، چون عشق و باور قلبی در بطن تولید وجود ندارد، اما در سریالی چون «پرده‌نشین» هر آنچه که دیده می‌شود عشق و باور قلبی به موضوع است، البته این نکته را نمی‌گویم، چون خود در این سریال بازی کرده‌ام، زیرا اگر این‌گونه بود من در سریال‌هایی مختلفی بازی کرده‌ام که به‌نوعی مدعی دینی بودن را داشته‌اند، اما چرا «پرده‌نشین» را مثال می‌زنم.
رجبی به توضیح فوق اضافه کرد: این مجموعه در همه بخش‌ها با تکیه بر باور و علاقه ساخته شده بود. درضمن این کار به هیچ وجه سعی نداشت پیامش را به شکل مستقیم بیان کند، بلکه کلیت داستان در راستای رسیدن به یک هدف بود. نکته دیگر به شخصیت پردازی این سریال بر می‌گردد که آدم‌ها به هیچ‌وجه شکلی کلیشه‌ای ندارند، برای همین هم کار توانست با استقبال بسیار خوب تماشاگران مواجه شود. درباره بازیگران این سریال باید یک نکته را اضافه کنم آن‌هم اینکه کارگردان از برخی بازیگران در جاهایی بازی گرفته که شاید تا به امروز کمتر دیده شده‌اند. این کار هم با دقت کامل انجام شده برای همین نیز بر دل و جان تماشاگر نشسته است.
این کارگردان در پاسخ به این سوال که هنرمندان آیا رفتار و زندگی خصوصی‌شان تنها بربوط به خودشان است؟ گفت: من با این گفته که زندگی خصوصی بازیگران تنها به خود آنها ارتباط دارد موافق نیستم، چون وقتی یک هنرمند از مزایای شهرت بهره می‌برد و تمامی مردم به وی احترام می‌گذارد طبیعی است که نسبت به این اتفاقات مسئولیت نیز داشته باشند. دلیل دیگر اینکه رفتار بازیگران به‌ویژه هنرمندان جوان برای بسیاری از جوانان ما الگو است و هر اتفاقی که از طرف آنها روی می‌دهد از سوی جوانان الگو برداری می‌شود، پس هنرمند باید نسبت به رفتار خود متعهد باشد.
وی متذکر شد: در تکمیل توضیح فوق می‌خواهم به نکته‌ای اشاره کنم که به‌نوعی به فضای مجازی مربوط می‌شود. امروز بسیاری از هنرمندان از فضای مجازی برای اطلاع‌رسانی بهره می‌برند، اما وقتی هنرمندی از زندگی شخصی خود یا تفریحاتی که می‌رود عکس می‌گذارد، چگونه انتظار دارد کسی پیرامون زندگی وی کنجکاو نشود، البته استفاده نادرست از فضاهای مجازی تنها به قشر بازیگر خلاصه نمی‌شود، بلکه دیگر بخش‌های نیز از این دانش روز به‌درستی بهره نمی‌برند، چون آموزش صحیح ندیده‌اند.
وی در انتهای سخنانش تاکید کرد: سینما ایران توانسته در جهان امروز برای خود اعتباری ویژه کسب کند. برای همین فیلم‌های ایرانی را امروز به عنوان کارهایی اخلاق‌گرا در جهان می‌شناسد. این اتفاق می‌تواند درباره فیلم‌های قرآنی نیز روی دهد همانند کارهای چون «بچه‌های آسمان» که هم زیبایی‌های انسانی را تبلیغ کرده هم اینکه به ارزش‌های قرآنی پرداخته است.
به گزارش ایکنا، مهران رجبی، بازیگر سینما و تلویزیون درباره اقدام اخیر خود مبنی بر وقف زمینی به ارزش یک میلیارد تومان چنین اظهار نظر کرد: به هیچ‌وجه نمی‌خواستم کاری که انجام می‌دهم رسانه‌ای شود، چون معتقدم اگر در این زمینه کاری انجام می‌شود نمی‌بایست با هیاهوی رسانه‌ای انجام شود، البته این بدان معنا نیست که هیچ‌گونه اطلاع‌رسانی در این زمینه انجام نشود، چون معرفی کسانی که کار خیر انجام می‌دهند به‌نوعی الگوسازی فرهنگی است که می‌تواند دستاوردهای بسیاری به همراه داشته باشد.
وی افزود: زمینی که من وقف کردم در شهرستان ساوجبلاغ واقع شده است. این زمین از طریق پدر و مادرم به من ارث رسیده و من با وقف آن به نفع نیازمندان، سعی کردم دعای خیری برای والدین خود کسب کرده باشم. درباره انگیزه و هدف خود نیز باید بگویم به هیچ‌وجه هدف مادی از این کار نداشتم، چون اولا من در سنی نیستم که بخوام دو دستی به دنیا بچسبم. دوم اینکه اگر به دنبال مادیات بودم منطقی نبود که آن را وقف کنم.
بازیگر فیلم «زیر نور ماه» در پاسخ به این سوال که حضور هنرمندان در کارهای خیرخواهانه تا چه حد می‌تواند مروج فرهنگ وقف در کشور باشد؟ گفت: در همه جای دنیا هنرمندان در کارهای خیرخواهانه حضور پیدا می‌کنند و مبلغ ارزش‌های انسانی هستند. نکته جالب اینجاست که اقدامات آنها به‌نوعی می‌تواند موج‌های اجتماعی ایجاد کرده و تماشاگران را به سمت موضوعات مورد نظر هدایت کند.
رجبی به توضیح فوق اضافه کرد: تولید فیلم‌های دینی و قرآنی در سینما به‌نوعی قدم برداشتن در حوزه موضوعات اسلامی است، چون در این قبیل تولیدات مسلما موضوعاتی چون وقف نیز در آنها وجود دارد. برای همین هم توصیه می‌کنم که از ساخت فیلم‌هایی با محوریت موضوعات دینی و قرآنی حمایت شود، البته باید شرایطی را به وجود آورد که بهترین عوامل پشت دوربین این کارها قرار گیرند.
«پرده‌نشین»؛ نمونه موفق در حوزه سریال‌سازی دینی
این بازیگر مثال زد: در تلویزیون سریال‌های بسیاری تولید می‌شوند که سعی می‌کنند به هر نحو ممکن به موضوعات دینی بپردازند، اما در بسیاری از این کارها هیچ جذابیتی وجود ندارد، چون عشق و باور قلبی در بطن تولید وجود ندارد، اما در سریالی چون «پرده‌نشین» هر آنچه که دیده می‌شود عشق و باور قلبی به موضوع است، البته این نکته را نمی‌گویم، چون خود در این سریال بازی کرده‌ام، زیرا اگر این‌گونه بود من در سریال‌هایی مختلفی بازی کرده‌ام که به‌نوعی مدعی دینی بودن را داشته‌اند، اما چرا «پرده‌نشین» را مثال می‌زنم.
رجبی به توضیح فوق اضافه کرد: این مجموعه در همه بخش‌ها با تکیه بر باور و علاقه ساخته شده بود. درضمن این کار به هیچ وجه سعی نداشت پیامش را به شکل مستقیم بیان کند، بلکه کلیت داستان در راستای رسیدن به یک هدف بود. نکته دیگر به شخصیت پردازی این سریال بر می‌گردد که آدم‌ها به هیچ‌وجه شکلی کلیشه‌ای ندارند، برای همین هم کار توانست با استقبال بسیار خوب تماشاگران مواجه شود. درباره بازیگران این سریال باید یک نکته را اضافه کنم آن‌هم اینکه کارگردان از برخی بازیگران در جاهایی بازی گرفته که شاید تا به امروز کمتر دیده شده‌اند. این کار هم با دقت کامل انجام شده برای همین نیز بر دل و جان تماشاگر نشسته است.
این کارگردان در پاسخ به این سوال که هنرمندان آیا رفتار و زندگی خصوصی‌شان تنها بربوط به خودشان است؟ گفت: من با این گفته که زندگی خصوصی بازیگران تنها به خود آنها ارتباط دارد موافق نیستم، چون وقتی یک هنرمند از مزایای شهرت بهره می‌برد و تمامی مردم به وی احترام می‌گذارد طبیعی است که نسبت به این اتفاقات مسئولیت نیز داشته باشند. دلیل دیگر اینکه رفتار بازیگران به‌ویژه هنرمندان جوان برای بسیاری از جوانان ما الگو است و هر اتفاقی که از طرف آنها روی می‌دهد از سوی جوانان الگو برداری می‌شود، پس هنرمند باید نسبت به رفتار خود متعهد باشد.
وی متذکر شد: در تکمیل توضیح فوق می‌خواهم به نکته‌ای اشاره کنم که به‌نوعی به فضای مجازی مربوط می‌شود. امروز بسیاری از هنرمندان از فضای مجازی برای اطلاع‌رسانی بهره می‌برند، اما وقتی هنرمندی از زندگی شخصی خود یا تفریحاتی که می‌رود عکس می‌گذارد، چگونه انتظار دارد کسی پیرامون زندگی وی کنجکاو نشود، البته استفاده نادرست از فضاهای مجازی تنها به قشر بازیگر خلاصه نمی‌شود، بلکه دیگر بخش‌های نیز از این دانش روز به‌درستی بهره نمی‌برند، چون آموزش صحیح ندیده‌اند.
وی در انتهای سخنانش تاکید کرد: سینما ایران توانسته در جهان امروز برای خود اعتباری ویژه کسب کند. برای همین فیلم‌های ایرانی را امروز به عنوان کارهایی اخلاق‌گرا در جهان می‌شناسد. این اتفاق می‌تواند درباره فیلم‌های قرآنی نیز روی دهد همانند کارهای چون «بچه‌های آسمان» که هم زیبایی‌های انسانی را تبلیغ کرده هم اینکه به ارزش‌های قرآنی پرداخته است.
