شنبه ۰۳ آذر ۱۴۰۳ - ساعت :
۰۱ دی ۱۳۹۵ - ۰۹:۵۳

مرگ تدریجی استقلال از نظر یک پیشکسوت

مدافع سابق استقلال گفت: با این شیوه‌ای که استقلال جلو می‌رود موفقیت در لیگ و آسیا خیلی سخت است و نوعی مرگ تدریجی است.
کد خبر : ۳۳۹۳۵۳
صراط: مدافع سابق استقلال گفت: با این شیوه‌ای که استقلال جلو می‌رود موفقیت در لیگ و آسیا خیلی سخت است و نوعی مرگ تدریجی است.

 به گزارش فارس، پیروز قربانی در خصوص شکست استقلال و حذف از جام حذفی گفت: در نیمه اول بازی چنگی به دل نزد ولی در نیمه دوم استقلال بهتر بود. نمی‌دانم کجای کار اشکال دارد و واقعاً دیگر نمی‌دانم چه بگویم!

قربانی تأکید کرد: واقعیت این است که محمد خرمگاه و علی منصوریان دو رفیق صمیمی من در استقلال هستند ولی باید واقعیت را بگویم. این نفرات و این سبک بازی به کار استقلال نمی‌آید و شاید بعضی مواقع جواب بدهد، اما شما از سوی مقابل می‌بینید که تراکتورسازی تبریز و پرسپولیس از هر 10 بازی یک مسابقه را می‌بازند، ولی استقلال دو بازی می‌برد، یک بازی می‌بازد و این شرایط برای تیمی که می‌خواهد مدعی قهرمانی باشد، خوب نیست.

وی ادامه داد: استقلال نیاز به بازنگری در افکار، سیستم و نفرات دارد که به نظر من باید در تعطیلات این شیوه اعمال شود و منصوریان باید در تفکراتش تجدیدنظر کند.

مدافع سابق استقلال با اشاره به اینکه برای این تیم هزینه شده است، گفت: می‌دانید هزینه دلیل بر موفقیت نیست. استقلال خوزستان بهترین دلیل برای اثبات این موضوع است. عبدالله ویسی تیمی درست کرده که وقتی بازی‌هایش را می‌بینید لذت می‌برید. او تیم جوانی ساخته است، سال گذشته هم همین‌گونه بود. یا از سوی دیگر فولاد و سپاهان تشنه پیروزی هستند. سپاهان سه بازی آخرش را برده و من انصافا از فوتبال این تیم لذت می‌برم.

قربانی تأکید کرد: دلیل ندارد بازیکن میلیاردی استقلال سطح بالا باشد و اگر کسی بازیکن میلیاردی آورد سلیقه او بوده است. می‌بینید که خیلی از نفرات جواب ندادند.

وی در خصوص اینکه آیا او نیاز می‌بیند در تیم تغییرات ایجاد شود، گفت: چون منصوریان دوست من است نمی‌توانم خیلی از مسائل را بگویم، ولی من دوست دارم او موفق باشد. اگر منصوریان به فکر موفقیت است، باید در خیلی از تفکراتش تغییرات ایجاد کند. شاید از لحاظ تاکتیکی فکری که او در ذهن داشته به این بازیکنان نخورد، او باید به دنبال تغییراتی بگردد که با این بازیکنان به شیوه استقلال بیاید.

مدافع سابق استقلال در ادامه گفت‌وگو با فارس با اشاره به مشکلات خط دفاع این تیم گفت: استقلال در خط دفاعی بسیار ضعیف است و در وسط زمین هم بازیکن می‌خواهد. یک رهبر تمام‌عیار. شما ببینید که در خط دفاع استقلال چه اشتباهات بچگانه‌ای صورت می‌گیرد. استقلال بازیکنی مثل منتظری را می‌خواهد که آن عقب تیم را رهبری کند چون اصلا در آخر زمین رهبر ندارد.

قربانی در خصوص اینکه آیا هواداران استقلال این فرصت را به منصوریان می‌دهند گفت: بالاخره یک روز فوتبال دست فوتبالی‌ها می‌افتد ولی باید به منصوریان هم کمک شود. من روراست بگویم نمی‌توانم اینجا به‌دروغ به‌به و چهچه کنم. اگر تریبونی هست باید به او بگویم که اشکالاتی دارد، به نظر من این شیوه مرگ تدریجی است. تیمی که می‌خواهد قهرمان شود به هیچ‌وجه هر سه مدافعش نباید خارجی باشد. شاید در دنیا این شیوه جا افتاده باشد، ولی استقلال در عقب زمین رهبر ندارد. منتظری، من و حتی امیرحسین صادقی زمانی که در استقلال بازی می‌کردیم 90 دقیقه حرف می‌زدیم، ولی شما چطور انتظار دارید تیمی که سه مدافع وسطش خارجی است، بتواند با بازیکنان دیگر ارتباط بگیرد؟ استقلال دو بر یک از حریف جلو افتاد اما روی دو ضربه کرنر و به‌صورت بچگانه دو گل خورد. من دلم برای منصوریان می‌سوزد، اما منصوریان خودش باید بخواهد و این را هم بگویم همه خودشان را بیشتر از سایرین دوست دارند، چون موفقیت‌شان از همه چیز مهم‌تر است.

وی در پاسخ به این سوال که آیا با این شیوه استقلال می‌تواند در لیگ و لیگ قهرمانان آسیا موفق شود گفت: اگر روند این است، خیر. خیلی سخت است. من حالا که مربی شده‌ام خیلی چیزها را متوجه می‌شوم، امیدوارم به شخصی برنخورد. خیلی از مربیان ما در ایران همیشه اول می‌شوند، ولی وقتی به جنگ مربیان آسیایی می‌روند، نتیجه نمی‌گیرند. من خودم در آسیا فوتبال بازی کرده‌ام، یادم می‌آید در اوج دوران آمادگی در آسیا در بهترین فرم بدنی بودم و در تیم عربی بازیکنی می‌دیدم که 40 کیلو وزنش بود. با خودمان می‌گفتیم آیا این 40 کیلویی می‌تواند فوتبال بازی کند؟ ولی همان بازیکن با سیستم مربی‌اش کاری در زمین با ما می‌کرد که از فوتبال پشیمان می‌شدیم. به نظرم اینکه بنشینیم کی‌روش را بجویم و دنبال این‌گونه مسائل باشیم، خوب نیست و بهتر است به‌جای این کارها دانش فنی‌مان را بالا ببریم. خود من بهترین مربی هم که باشم، شاید فقط در ایران جواب بدهد، ولی وقتی به آسیا بروم چیزی از خود ندارم که نشان بدهم. امیدوارم کسی از دست من ناراحت نشود، چون ما از لحاظ آموزشی خیلی عقب هستیم.