صراط: کیهان نوشت: تلاش آنکارا برای تغییر موضع در قبال بحران سوریه، این بار به قیمت جان سفیر روسیه در ترکیه تمام شد. علیرغم این حادثه، نشست وزرای خارجه این دو کشور و ایران در مسکو لغو نشد. و آنها درباره سوریه با هم گفتوگو کردند.
پیش از این در حالی که بریدن ترکیه از غرب بر سر زبانها افتاده بود و همزمان با آن، آنکارا تحرکات دیپلماتیک معناداری را در چارچوب چرخش از غرب به جبهه مقابل آغاز کرده بود، یکباره کودتای نافرجام 25 تیر رخ داد. کودتایی که بسیاری گفتند و میگویند که از سوی آمریکاییها صورت گرفت. هر چند دولت ترکیه و شخص «رجب طیب اردوغان» موفق شدند این ماجرا را جمع کنند، ولی برای آنها مشخص شد که کل ماجرا فقط یک پیام داشت: «عبور از خط قرمز ممنوع!» اردوغان متوجه شد که هم کودتاچیان به آمریکا و غرب تعلق خاطر دارند و هم واشنگتن در پس زمینه این ماجرا حضور داشته است.
اما کودتای نافرجام به جای اینکه رئیسجمهوری ترکیه را بترساند، کینهاش را نسبت به آمریکا بیشتر کرد، اگرچه اردوغان را به سمت غرب متمایل ساخت علاوه بر آن، اردوغان و حزب حاکم ترکیه به این جمعبندی رسیدند که اگر منافع ترکیه را میخواهند و اگر میخواهند آتشی که در سوریه برافروخته شد، بیش از این ترکیه را فرا نگیرد، باید تا دیر نشده، به جبهه روسیه و ایران نزدیک شوند. به ویژه اینکه اردوغان پیروزی بزرگ ایران و روسیه را در حلب مشاهده کرده بود.
با آزادسازی حلب که ضربه کاری به تروریستها وارد کرد ذهنیت چرخش به سمت روسیه و ایران مجددا به سراغ اردوغان آمد در همین فضا بود که ابتدا اعلام شد مقامات آنکارا و مسکو گفتوگو درباره سوریه را از سر گرفتهاند و سپس، این خبر روی آنتن رفت که «سرگئی لاوروف»، «مولود چاوش اوغلو» و «محمدجواد ظریف» وزرای خارجه روسیه، ترکیه و ایران قرار است سهشنبه (دیروز) در مسکو بر سر سوریه گفتوگو کنند.
اما، درست یک روز قبل از نشست مسکو، «آندری کارلوف» سفیر روسیه در ترکیه جلوی دوربینهای تلویزیونی ترور میشود، تا به اصطلاح، همهچیز به هم بخورد و به نقطه صفر برگردد!
«ولادیمیر پوتین» رئیسجمهوری روسیه، که ثابت کرده مرد لحظههای بحرانی است، ضمن ابراز تأسف نسبت به این واقعه، از خود هیچ خشم و غضبی نشان نداد و در عوض، اعلام کرد که نشست وزرای خارجه سه کشور طبق برنامه، برگزار میشود و برگزار هم شد. این اقدام سنجیده پوتین، توطئه طراحان ترور را نقش بر آب کرد، هر چند البته، جان سفیر در این گیرودار، هزینه شد. به اعتقاد پوتین و اردوغان هدف از ترور سفیر، به هم خوردن روابط روسیه و ترکیه و جلوگیری از بازگشت اردوغان به سمت مقاومت بوده است.
پیش از این در حالی که بریدن ترکیه از غرب بر سر زبانها افتاده بود و همزمان با آن، آنکارا تحرکات دیپلماتیک معناداری را در چارچوب چرخش از غرب به جبهه مقابل آغاز کرده بود، یکباره کودتای نافرجام 25 تیر رخ داد. کودتایی که بسیاری گفتند و میگویند که از سوی آمریکاییها صورت گرفت. هر چند دولت ترکیه و شخص «رجب طیب اردوغان» موفق شدند این ماجرا را جمع کنند، ولی برای آنها مشخص شد که کل ماجرا فقط یک پیام داشت: «عبور از خط قرمز ممنوع!» اردوغان متوجه شد که هم کودتاچیان به آمریکا و غرب تعلق خاطر دارند و هم واشنگتن در پس زمینه این ماجرا حضور داشته است.
اما کودتای نافرجام به جای اینکه رئیسجمهوری ترکیه را بترساند، کینهاش را نسبت به آمریکا بیشتر کرد، اگرچه اردوغان را به سمت غرب متمایل ساخت علاوه بر آن، اردوغان و حزب حاکم ترکیه به این جمعبندی رسیدند که اگر منافع ترکیه را میخواهند و اگر میخواهند آتشی که در سوریه برافروخته شد، بیش از این ترکیه را فرا نگیرد، باید تا دیر نشده، به جبهه روسیه و ایران نزدیک شوند. به ویژه اینکه اردوغان پیروزی بزرگ ایران و روسیه را در حلب مشاهده کرده بود.
با آزادسازی حلب که ضربه کاری به تروریستها وارد کرد ذهنیت چرخش به سمت روسیه و ایران مجددا به سراغ اردوغان آمد در همین فضا بود که ابتدا اعلام شد مقامات آنکارا و مسکو گفتوگو درباره سوریه را از سر گرفتهاند و سپس، این خبر روی آنتن رفت که «سرگئی لاوروف»، «مولود چاوش اوغلو» و «محمدجواد ظریف» وزرای خارجه روسیه، ترکیه و ایران قرار است سهشنبه (دیروز) در مسکو بر سر سوریه گفتوگو کنند.
اما، درست یک روز قبل از نشست مسکو، «آندری کارلوف» سفیر روسیه در ترکیه جلوی دوربینهای تلویزیونی ترور میشود، تا به اصطلاح، همهچیز به هم بخورد و به نقطه صفر برگردد!
«ولادیمیر پوتین» رئیسجمهوری روسیه، که ثابت کرده مرد لحظههای بحرانی است، ضمن ابراز تأسف نسبت به این واقعه، از خود هیچ خشم و غضبی نشان نداد و در عوض، اعلام کرد که نشست وزرای خارجه سه کشور طبق برنامه، برگزار میشود و برگزار هم شد. این اقدام سنجیده پوتین، توطئه طراحان ترور را نقش بر آب کرد، هر چند البته، جان سفیر در این گیرودار، هزینه شد. به اعتقاد پوتین و اردوغان هدف از ترور سفیر، به هم خوردن روابط روسیه و ترکیه و جلوگیری از بازگشت اردوغان به سمت مقاومت بوده است.