سقوط ماهواره ۶ تنی ناسا در روز شنبه چیزی به جز رازی بزرگ درباره محل و موقعیت سقوط لاشه های ماهواره از خود به جا نگذاشته است.
به گزارش صراط نیوز به نقل از مهر، آژانس فضایی آمریکا اعلام کرده احتمال می دهد بقایای این ماهواره در اقیانوس آرام سقوط کرده باشد اما زمان دقیق بازگشت و سقوط این ماهواره که به بزرگی یک اتوبوس بوده است و موقعیت دقیق سقوط لاشه های آن همچنان نامشخص باقی مانده است.
ماهواره UARS روز شنبه در محدوده زمانی میان ۱۱:۲۳ عصر روز جمعه و ۱:۰۹ بامداد روز شنبه به وقت شرقی ۲۰ سال مدارگردی به دور زمین را با شیرجه ای انتحاری به اتمسفر به پایان رساند. به گفته مقامات ناسا در طی این بازگشت ماهواره از هم دریده شده اما ۲۶ قطعه که بزرگترین آن وزنی در حدود ۱۵۰ کیلوگرم داشته است، از عبور از میان اتمسفر جان سالم به در برده و به زمین سقوط کرده اند.
با سقوط UARS به زمین این ماهواره از مناطقی مانند سواحل شرقی آفریقا بر فراز اقیانوس هند، اقیانوس آرام، شمال کانادا و جنوب اقیانوس اطلس عبور کرده است. ناسا می گوید بیشتر مسیر حرکت ماهواره بر فراز اقیانوس بوده است و تنها بخشی از آن بر فراز کانادا و غرب آفریقا رخ داده است.
نیکلاس جانسون دانشمند ارشد مرکز فضایی جانسون می گوید: به دلیل اینکه نقطه دقیق بازگشت ماهواره مشخص نشده است، ما نمی دانیم محدوده سقوط بقایای ماهواره کجا می تواند باشد. ما شاید هرگز مکان آنها را نیابیم.
UARS با طولی برابر ۱۰.۶۶ متر و عرضی برابر ۴.۵ متر یکی از بزرگترین ماهواره هایی است که تا کنون به صورت خارج از کنترل به میان اتمسفر سقوط کرده است، این ماهواره نمونه کوچکتر ایستگاه ۷۵ تنی SkyLab ناسا است که در سال ۱۹۷۹ به زمین سقوط کرد.
ایستگاه فضایی ۱۳۵ تنی میر نیز در سال ۲۰۰۱ به اقیانوس آرام سقوط کرد اما سقوط میر یک پروژه تحت کنترل و هدایت شده بود. ناسا اکنون برنامه هایی را برای بازگردادن هدایت شده فضاپیماهای بزرگ در دست اجرا دارد اما این برنامه ها در زمان پرتاب UARS هنوز وجود نداشتند.
بر اساس گزارش فاکس نیوز، این ماهواره در سال ۱۹۹۱ توسط شاتل دیسکاوری به فضا انتقال داده شد تا بتواند گاز اوزن و دیگر مواد شیمیایی موجود در اتمسفر را مورد مطالعه قرار دهد. UARS در سال ۲۰۰۵ ماموریت خود را به پایان رساند و به تدریج ارتفاع خود را نسبت به زمین کاهش داد.
به گزارش صراط نیوز به نقل از مهر، آژانس فضایی آمریکا اعلام کرده احتمال می دهد بقایای این ماهواره در اقیانوس آرام سقوط کرده باشد اما زمان دقیق بازگشت و سقوط این ماهواره که به بزرگی یک اتوبوس بوده است و موقعیت دقیق سقوط لاشه های آن همچنان نامشخص باقی مانده است.
ماهواره UARS روز شنبه در محدوده زمانی میان ۱۱:۲۳ عصر روز جمعه و ۱:۰۹ بامداد روز شنبه به وقت شرقی ۲۰ سال مدارگردی به دور زمین را با شیرجه ای انتحاری به اتمسفر به پایان رساند. به گفته مقامات ناسا در طی این بازگشت ماهواره از هم دریده شده اما ۲۶ قطعه که بزرگترین آن وزنی در حدود ۱۵۰ کیلوگرم داشته است، از عبور از میان اتمسفر جان سالم به در برده و به زمین سقوط کرده اند.
با سقوط UARS به زمین این ماهواره از مناطقی مانند سواحل شرقی آفریقا بر فراز اقیانوس هند، اقیانوس آرام، شمال کانادا و جنوب اقیانوس اطلس عبور کرده است. ناسا می گوید بیشتر مسیر حرکت ماهواره بر فراز اقیانوس بوده است و تنها بخشی از آن بر فراز کانادا و غرب آفریقا رخ داده است.
نیکلاس جانسون دانشمند ارشد مرکز فضایی جانسون می گوید: به دلیل اینکه نقطه دقیق بازگشت ماهواره مشخص نشده است، ما نمی دانیم محدوده سقوط بقایای ماهواره کجا می تواند باشد. ما شاید هرگز مکان آنها را نیابیم.
UARS با طولی برابر ۱۰.۶۶ متر و عرضی برابر ۴.۵ متر یکی از بزرگترین ماهواره هایی است که تا کنون به صورت خارج از کنترل به میان اتمسفر سقوط کرده است، این ماهواره نمونه کوچکتر ایستگاه ۷۵ تنی SkyLab ناسا است که در سال ۱۹۷۹ به زمین سقوط کرد.
ایستگاه فضایی ۱۳۵ تنی میر نیز در سال ۲۰۰۱ به اقیانوس آرام سقوط کرد اما سقوط میر یک پروژه تحت کنترل و هدایت شده بود. ناسا اکنون برنامه هایی را برای بازگردادن هدایت شده فضاپیماهای بزرگ در دست اجرا دارد اما این برنامه ها در زمان پرتاب UARS هنوز وجود نداشتند.
بر اساس گزارش فاکس نیوز، این ماهواره در سال ۱۹۹۱ توسط شاتل دیسکاوری به فضا انتقال داده شد تا بتواند گاز اوزن و دیگر مواد شیمیایی موجود در اتمسفر را مورد مطالعه قرار دهد. UARS در سال ۲۰۰۵ ماموریت خود را به پایان رساند و به تدریج ارتفاع خود را نسبت به زمین کاهش داد.
